Η λογική επικαλείται
τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης
(..όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου../ψαλμός)


Επίγεια μάτια αδυνατούν να ατενίσουν το «απρόσιτο» φως, που η θεότητα "οικεί"

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

"Αγάπα και κάνε ό,τι θες"

Ο τρόπος αυτός, της δράσης του νόμου, είναι τελείως διαφορετικός απο την ποιμαντική μεθοδολογία της εκκλησίας μας. Ο νόμος υποχρεώνει, επιβάλλεται και τιμωρεί. η Εκκλησία παρακαλεί, προτρέπει και παιδαγωγεί. Διδάσκει ότι "δικαίω νόμος ού κείται", όχι για να πολεμήσει τον νόμο, αλλά για να δείξει ότι ο άνθρωπος του Θεού δεν χρειάζεται τον ανθρώπινο νόμο για να κάνει αυτό που πρέπει. 



Αυθόρμητα και απλά, ενεργεί ως ελεύθερο όν, με μόνο του περιορισμό την αγάπη. "Αγάπα και κάνε ό,τι θές", θα πει σε μια φραστική υπερβολή ο ιερός Αυγουστίνος, για να δηλώσει εμφατικά, το πόσο τελειοποιεί τον άνθρωπο η αγάπη, όταν κυριαρχήσει στο είναι του, γιατί αποκλείεται να τον οδηγήσει σε λάθη ή παρεκτροπές. 


Παίρνοντας αφορμή απο το δικαίωμα του ανθρώπου στην τροφή και την επιλογή της, έρχεται να τεθεί το ζήτημα της διάκρισης. 
Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει πολλά. 
Επίσης, πολλές φορές αποκτά τη δυνατότητα να κάνει ακόμη και όσα δεν πρέπει και δεν τον τιμούν.
  

Τι επιλέγει; Ή καλύτερα, πως επιλέγει;
Το κριτήριο στην επιλογή είναι η αγάπη του αδελφού. 
Κάνω αυτό που θα στενοχωρήσει, σκανδαλίσει, προβληματίσει λιγότερο έως καθόλου τον αδελφό μου. Και επιλέγω κυρίως αυτό που θα τον ωφελήσει, διδάξει, παραδειγματίσει περισσότερο, ακόμη κι όταν δεν είναι ώριμος για να το καταλάβει. 
Θα δώσει ο Θεός και θα έλθει η ώρα που θα το νιώσει και θα το αναγνωρίσει. Αρκεί ο δικός μου τρόπος υπάρξεως να μην είναι εγωιστικός αλλά αγαπητικός, όχι διεκδικητικός αλλά ευεργετικός, καθόλου ωφελιμιστικός αλλά ωφέλιμος. 
Με έναν λόγο, όπως τον υπαγορεύει η αγάπη του Θεού στη συνείδησή μου. 
Αρχιμ. Ι.Ν

5 σχόλια:

  1. Απέναντι στόν πλησίον πρέπει νά ἔχεις καρδιά μάνας. Τί σημαίνει αὐτό;
    Παρατήρησε μία καλή καί γνωστική μάνα, πόση ἀγάπη ἔχει στό παιδί της, πῶς τό συμβουλεύει καί τό νουθετεῖ, πῶς τό φροντίζει καί τό βοηθάει σ’ ὅλες του τίς ἀνάγκες, πῶς ἄλλες φορές ὑπομένει καρτερικά τίς ἀταξίες του καί ἄλλες τό μαλώνει ἤ τό τιμωρεῖ μέ διάκριση. Συχνά, πάλι, προσποιεῖται ὅτι δέν ἀντιλήφθηκε τά σφάλματά του, σκεπάζοντάς τα μέ σύνεση. Μέ ὅλους αὐτούς τούς τρόπους, ἡ μητρική ἀγάπη εἶναι πού ἐκδηλώνεται σάν βασίλισσα καί μητέρα ὅλων τῶν ἀρετῶν. Συνάμα συλλογίσου, πόσο χαίρεται καί ἀγάλλεται μία μάνα, ὅταν τό παιδί της εἶναι καλά καί εὐτυχεῖ· πόσο πονάει καί θλίβεται, ὅταν εἶναι ἄρρωστο ἤ δυστυχεῖ· μέ πόσο ζῆλο ἀγωνίζεται γιά τήν προκοπή καί τήν ὠφέλειά του· μέ πόση θέρμη προσεύχεται γί αὐτό.


    ´´Θα δώσει ο Θεός και θα έλθει η ώρα που θα το νιώσει και θα το αναγνωρίσει.´´



    Πανέμορφα!!! Κείμενο και εικόνες ως σώμα και ψυχή!!!
    Εύχομαι Καλή Σαρακοστή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H αγάπη ως «τρόπος» που υποστασιάζει (κάνει υπόσταση, συγκεκριμένη ύπαρξη) το είναι, μας επιτρέπει να σημαίνουμε την Aυτοαιτία ως γεγονός υπαρκτικής αλληλοπεριχώρησης τριών υποστάσεων – η ύπαρξη κάθε υπόστασης. Eίναι γεγονός αναφοράς, σχέσης, αυτοπροσφοράς: η αγάπη τη συνιστά, την πραγματώνει ως ύπαρξη. Tη δυνατότητα που ιδρύεται για τον άνθρωπο στη φάτνη της Bηθλεέμ, τη σημαίνουμε ως «εκκλησία»: γεγονός αλληλοπεριχώρησης της «σωτηρίας»: του δώρου να υπάρχεις επειδή σε αγαπούν και η αγάπη του σώματος, της «κεφαλής» και των «μελών» του, με το «ναι» της δικής σου ελευθερίας, σε εγκεντρίζει στον «τρόπο» του Aκτίστου: Nα υπάρχεις, επειδή ελεύθερα θέλεις να υπάρχεις, και να θέλεις να υπάρχεις επειδή αγαπάς.
    Χρ. Γιανναράς


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος!.επώνυμος!!!
    Ο κόσμος είναι πολύ επικίνδυνος για οτιδήποτε άλλο εκτός από την αλήθεια και πολύ μικρός για οτιδήποτε άλλο εκτός από την αγάπη.
    Καλή Σαρακοστή, αντευχόμαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μια γιαγιά είχε δύο εγγόνια. Το ένα ήταν καλό παιδί και την αγαπούσε πάρα πολύ. Το άλλο όμως ήταν κακό και πονηρό και δεν ήθελε ούτε να τη βλέπει. Μια μέρα λοιπόν πάει η γιαγιά να βρει το καλό της εγγονάκι, μπαίνει στο ασανσέρ, πατά το κουμπί, αλλά γίνεται διακοπή ρεύματος και κλείνεται μέσα.
    Αμέσως, ο εγγονός της καλεί την πυροσβεστική και η γιαγιά απεγκλωβίζεται. Την άλλη μέρα βλέπει έξω από το σπίτι του μια ΠΟΡΣΕ με ένα σημείωμα:
    - "Με αγάπη, η γιαγιά σου."
    Μια άλλη μέρα, πάει η γιαγιά να βρει τον άλλο της εγγονό. Μπαίνει στο ασανσέρ, αλλά και πάλι για κακή της τύχη κλείνεται μέσα. Τότε το κακό εγγόνι, κόβει τα καλώδια του ασανσέρ, το ασανσέρ πέφτει και η γιαγιά συνθλίβεται!
    Την άλλη μέρα, λοιπόν, βλέπει έξω από το σπίτι του μια ΜΕΡΣΕΝΤΕΣ παρκαρισμένη, με το σημείωμα:
    - "Με αγάπη. Ο παππούς σου!"

    ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΜΠΡΟ ΜΟΥ!

    ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΞΗΜΕΡΩΜΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πρώτα ερωτεύεσαι την αφορμή. . . .
    και μετά αγαπάς την αιτία !!

    Πολύ Καλόοοο!!!!!!

    Καλή Σαρακοστή Μπρο!


    ΑπάντησηΔιαγραφή