Η Επιλογή του εραστή μου

Ο κάθε άνθρωπος σε αυτή τη ζωή του είναι ελεύθερος να επιλέγει τον εραστή του, μαζί με τον οποίο θα ζήσει και στην επόμενη ζωή. Άρα ο Χριστός κανέναν άνθρωπο δεν τον παίρνει μαζί Του στον Παράδεισο, αλλά ούτε και τον στέλνει Εκείνος στην κόλαση. Ο καθένας λοιπόν από εμάς, για το που και πως θα ζήσει σε αυτή τη ζωή, αλλά και στην επόμενη, εξαρτάται από τις επιλογές του και τον εραστή που θα κάνει και όχι από τον Χριστό – Θεό.

Ο Χριστός είναι ο Πατέρας μας, ο Αδελφός μας, ο Φίλος μας, ο Εραστής της ψυχής μας. Αγάπησε Τον τρελά, γιατί και Αυτός μας αγάπησε πάρα πολύ. Αφού έδωσε και την ζωή Του για εμάς. Ποιος άλλος φίλος μας πέθανε για εμάς; Κανένας! Ο Χριστός μας όμως, αποδείχθηκε φίλος πραγματικός, εραστής τέλειος. Δεν μας πρόδωσε ποτέ, δεν μας εγκατέλειψε ούτε μια στιγμή. Μα και πως να το κάνει αυτό, αφού είναι ο Θεός της Αγάπης; Μόνο αγάπη έχει και αυτή σκορπά. Όταν αισθανθείς τον Χριστό σαν φίλο σου και εραστή σου, τότε η ψυχή σου θα είναι έτοιμη να του αφιερωθεί. Φυσικά τότε δεν φοβάται ο άνθρωπος τον Θεό, όπως κάποιοι ανόητοι Τον φοβούνται. Πως να φοβηθώ τον Φίλο, τον Πατέρα, τον Αδελφό, τον Εραστή της ψυχής μου; Φοβάται η τρέμει ο φίλος τον φίλο; Ο αγαπημένος τον αγαπημένο του, όταν οι σχέσεις τους είναι άριστες; Αλλά και γιατί να μην είναι άριστες, όταν τα σφάλματά μας, τα συγχωρεί αμέσως με την πρώτη μας συγνώμη;

Όποιος θέλει να γίνει χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό είναι! Πρέπει να πονάει. Ν΄ αγαπάει και να πονάει. Να πονάειςγι΄ αυτόν που αγαπάει. Η αγάπη κάνει κόπο για τον αγαπημένο. Όλη νύκτα τρέχει, αγρυπνεί, ματώνει τα πόδια, για να συναντηθεί με τον αγαπημένο. Κάνει θυσίες, δεν λογαριάζεις τίποτα, ούτε απειλές, ούτε δυσκολίες, εξαιτίας της αγάπης.

Γέροντος Πορφύριος 

Ναὶ ἀγαπημένη μου,
ἐμεῖς γι᾿ αὐτὰ τὰ λίγα κι ἁπλὰ πράγματα πολεμᾶμε
γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ χοῦμε μία πόρτα, ἕν᾿ ἄστρο, ἕνα σκαμνὶ
ἕνα χαρούμενο δρόμο τὸ πρωὶ
ἕνα ἤρεμο ὄνειρο τὸ βράδι.
Γιὰ νά ῾χουμε ἕναν ἔρωτα ποὺ νὰ μὴ μᾶς τὸν λερώνουν
ἕνα τραγούδι ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τραγουδᾶμε..