Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος!

Το Δημοτικό Συμβούλιο Καρπάθου υπέβαλε πρόστιμο 74,000 Ευρώ για... παράνομη βόσκηση ζώων σε κοινοτικό βοσκοτόπι।
Ο κ. Γεώργιος Βεργετάκης έχει φτιάξη ένα σύγχρονο τυροκομείο με ευρωπαϊκές προδιαγραφές, στο νησί της Καρπάθου , εδώ και μήνες λοιπόν έχει κάνει αίτηση στον Δήμο Καρπάθου, όπου ζητά να του παραχωρηθεί μέρος βοσκής, στον κοινοτικό βοσκότοπο του νησιού

Αφού μόνον έτσι θα μπορέσει να πάρει την άδεια βοσκού από την Διεύθυνση Γεωργίας.

Χρειάζεται λοιπόν πρώτα άδεια από τον Δήμο για να εισέλθει στον κοινοτικό βοσκότοπο και εν συνεχεία, να την καταθέσει στην Διεύθυνση Γεωργίας.
Ο Δήμος Καρπάθου όμως φαίνετε πως έχει αντίθετη άποψη...



...λέει λοιπόν απο την πλευρά του στον κ. Βεργετάκη ότι δεν μπορεί να πάρει μέρος βοσκής,(βοσκοτόπι) εάν δεν παρουσιάσει πρώτα την άδεια βοσκούαπο την Διεύθυνση Γεωργίας.
http://tiresias-press.blogspot.com/2009/12/blog-post_6298.हटमल

Θα σας επιβάλουν βαρύ και δυσβάσταχτο φόρο, έλεγε ο Πατροκοσμάς!..

67. "Θα σας επιβάλουν μεγάλο και δυσβάστακτο φόρο, αλλά δεν θα προφθάσουν".

68। "Θα βάλουν φόρο στις κότες και στα παράθυρα"।

Μα να θέλουμε άδεια για "Τσομπάνος"?

Αυτή είναι εφημερίδα.....ΠατροΚοσμάς

"Εμείς έχουμε Ψυχή....να το θυμόμαστε Αυτό"

Αγαπάω κι αδιαφορώ

- Έρωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες.. και Αγάπη, να ερωτεύεσαι τις διαφορές-

Η απορία

του Ορέστη Φραγκόπουλου

Αν ρωτούσε κάποιος ποιο είναι το πιο ανησυχητικό από όσα συμβαίνουν γύρω μας στις μέρες μας, δεν είναι σίγουρο ότι θα έπαιρνε μια απάντηση σωστή, γιατί η απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν είναι καθόλου εύκολη. Υπάρχει γύρω μας μια καταιγίδα από εξελίξεις δυσάρεστες και αποκαρδιωτικές. Μοιάζει με εικόνα καταιγίδας μετεωριτών, που χτυπούν αλύπητα την επιφάνεια της Γης. Αυτή η εικόνα ίσως αποδίδει την πραγματικότητα που ζούμε στις μέρες μας.

Υπάρχει κάτι που ξεχωρίζει, που είναι μοναδικό ανάμεσα στα πολλά και ανησυχητικά; Και βέβαια υπάρχει. Ο κόσμος δεν μπορεί ίσως να το εντοπίσει, γιατί δεν είναι από αυτά που ακούγονται ή εμφανίζονται στα πρωτοσέλιδα. Ταυτόχρονα δεν φαίνεται ότι έχει άμεση απήχηση στην καθημερινότητα, που με τα προβλήματα και τα διλήμματά της απορροφά όλη την ικμάδα των ανθρώπων γύρω μας. Στην πραγματικότητα όμως αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σε όλο τον πλανήτη, αυτό είναι που επηρεάζει και θα επηρεάσει τη ζωή μας βαθιά και ουσιαστικά, αλλά και τις επόμενες γενιές, όσες υπάρξουν, αν υπάρξουν. Ούτε η απειλή της χρεοκοπίας, ούτε το φάσμα της ανεργίας, ούτε η διαφαινόμενη κρίση στις σχέσεις των χωρών του κόσμου είναι τόσο σημαντικά, όσο αυτό.

Το μεγάλο πρόβλημα των ημερών μας είναι η απορία. Δεν γνωρίζουμε ούτε τι να κάνουμε, ούτε προς τα πού να πάμε, ούτε τι φταίει, ούτε πώς να το αποφύγουμε ή να το διορθώσουμε. Δεν υπάρχουν εξηγήσεις, δεν υπάρχουν λύσεις. Υπάρχει μόνο απορία, δηλαδή σκοτάδι, άγνοια. Πώς φτάσαμε ως εδώ, αλλά και πώς θα βγούμε από την «καταιγίδα των μετεωριτών»… ;

......

ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Όταν δεν ζεις με τον Χριστό, ζεις μές στη μελαγχολία, στη θλίψη, στο άγχος, στη στενοχώρια. δεν ζεις σωστά. Τότε παρουσιάζονται πολλές ανωμαλίες και στον οργανισμό. Επηρεάζεται το σώμα, οι ενδοκρινείς αδένες, το συκώτι, η χολή, το πάγκρεας, το στομάχι. Σου λένε: «Για να είσαι υγιής, πάρε το πρωί το γάλα σου, το αυγουλάκι σου, το βουτυράκι σου με δυο-τρία παξιμάδια». Κι όμως, αν ζεις σωστά, αν αγαπήσεις τον Χριστό, μ’ ένα πορτοκάλι κι ένα μήλο είσαι εντάξει. Το μεγάλο φάρμακο είναι να επιδοθεί κανείς στην λατρεία του Χριστού. Όλα θεραπεύονται. Όλα λειτουργούν κανονικά. Η αγάπη του Θεού όλα τα μεταβάλλει, τα μεταποιεί, τα αγιάζει, τα διορθώνει, τα αλλάζει, τα μεταστοιχειώνει.

Ο έρωτας προς τον Χριστό είναι κάτι άλλο. Δεν έχει τέλος, δεν έχει χορτασμό. Δίνει ζωή, δίνει σθένος, δίνει υγεία, δίνει, δίνει, δίνει… Κι όσο δίνει, τόσο πιο πολύ ο άνθρωπος θέλει να ερωτεύεται. Ενώ ο ανθρώπινος έρωτας μπορεί να φθείρει τον άνθρωπο, να τον τρελάνει. Όταν αγαπήσομε τον Χριστό, όλες οι άλλες αγάπες υποχωρούν. Οι άλλες αγάπες έχουν κορεσμό.. Η αγάπη του Χριστού δεν έχει κορεσμό. Η σαρκική αγάπη έχει κορεσμό. Μετά μπορεί ν’ αρχίσει η ζήλια, η γκρίνια, μέχρι κι ο φόνος. Μπορεί να μεταβληθεί σε μίσος. Η εν Χριστώ αγάπη δεν αλλοιώνεται. Η κοσμική αγάπη λίγο διατηρείται και σιγά σιγά σβήνει, ενώ η θεία αγάπη ολοένα μεγαλώνει και βαθαίνει. Κάθε άλλος έρωτας μπορεί να φέρει τον άνθρωπο σε απελπισία. Ο θείος έρως, όμως, μας ανεβάζει στη σφαίρα του Θεού, μας χαρίζει γαλήνη, χαρά, πληρότητα. Οι άλλες ηδονές κουράζουν, ενώ αυτή διαρκώς δεν χορταίνεται. Είναι μία ηδονή ακόρεστος, που δεν την βαριέται κανείς ποτέ. Είναι το άκρον αγαθόν.

Όταν αγαπάς τον Χριστό, παρόλες τις αδυναμίες και τη συναίσθηση που έχεις γι’ αυτές έχεις τη βεβαιότητα ότι ξεπέρασες τον θάνατο, γιατί βρίσκεσαι στην κοινωνία της αγάπης του Χριστού.

Τον Χριστό να τον αισθανόμαστε σαν φίλο μας। Είναι φίλος μας. Το βεβαιώνει ο ίδιος, όταν λέει: «Εσείς είστε φίλοι μου…» (Ιω. 15,14).

« Άνω σχώμεν τας καρδίας »

Χαίρε σκέπη του κόσμου, πλατυτέρα νεφέλης

ο Χριστός λέει

« μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία।» ( Ματ.ια΄,29 ).
Έλλαμψον εν ταις καρδίαις ημών, φιλάνθρωπε Δέσποτα, το της σης θεογνωσίας ακήρατον φως, και τους της διανοίας ημών διάνοιξον οφθαλμούς εις την των ευαγγελικών σου κηρυγμάτων κατανόησιν
... Τι πρέπει να κάνομε για να έχομε ειρήνη στην ψυχή και το σώμα ;
Πρέπει ν ‘ αγαπάς όλους τους ανθρώπους , όπως τον εαυτό σου , και να είσαι κάθε ώρα έτοιμος για το θάνατο . ‘Όταν η ψυχή θυμάται τον θάνατο , ταπεινώνεται και παραδίνεται ολόκληρη στο θέλημα του Θεού και επιθυμεί να έχει ειρήνη με όλους και να τους αγαπά όλους .
Όταν έλθει στην ψυχή η ειρήνη του Χριστού , τότε είναι ευχαριστημένη και κάθεται σαν τον Ιώβ στην κοπριά και χαίρεται που βλέπει τους άλλους δοξασμένους κι η ίδια είναι η πιο ασήμαντη από όλους . Το μυστήριο της κατά Χριστόν ταπεινώσεως είναι μεγάλο και άρρητο . Η ψυχή που αγαπά επιθυμεί για κάθε άνθρωπο περισσότερα αγαθά από ότι για τον εαυτό της και χαίρεται σαν βλέπει τους άλλους να είναι πιο ευτυχισμένοι από την ίδια και θλίβεται όταν τους βλέπει να βασανίζονται.

ΑΓΙΟΥ ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

ΝεοΈλληνα Άπιστε Θωμά,.. Ακούς?!

Δεν υπάρχει ήπιο και εξτρεμιστικό Ισλάμ. Ένα είναι το Ισλάμ, όπως ευθαρσώς δηλώνει ο Ερτογάν και ένας και αλάθητος ο προφήτης του Θεού, Μωάμεθ. Κανείς μουσουλμάνος δεν αποδέχεται ισότητα και δικαιοσύνη ανάμεσα σε πιστούς και άπιστους. Και τα περί Ισλάμ ως θρησκεία της ειρήνης είναι κυρίως για τους θιασώτες μιας αγαθώς νοούμενης «πολυπολιτισμικότητας». Επιπλέον, όταν το Ισλάμ δεν μπορεί να κυριαρχήσει ή όταν βρίσκεται σε άμυνα, τότε όλα επιτρέπονται. Στην ισλαμική παράδοση, που βασίζεται στις πράξεις και στη συμπεριφορά του Μωάμεθ (χαντίθ), κυριαρχεί το δόγμα της «προσποίησης» ή tarkiye, κατά την αραβική. Επιτρέπεται να λες ψέματα, να λειτουργείς ύπουλα, να κτυπάς πισώπλατα, να υποκρίνεσαι. Και όλα μέχρι να πάρεις το πάνω χέρι, να κατισχύσεις τον άπιστο αντίπαλο, να τον εξισλαμίσεις και, στην καλύτερη για αυτόν περίπτωση, να του επιτρέπεις να ζει ως ραγιάς, πληρώνοντας κεφαλικό φόρο. Με τα σημερινά δεδομένα, η Δύση πρέπει να πληρώνει «στρατηγικό ενοίκιο» στην Τουρκία για την «μεγαλόψυχη» προστασία που αυτή της προσφέρει. Ο Ερτογάν, τόσο στην προσωπική του ζωή, όσο και στη δημόσια, έχει επανειλημμένα κατηγορηθεί, ότι «προσποιείται», ότι δηλαδή ασκεί tarkiye.

Ἀφοῦ ἄγγιξε λοιπὸν ὁ Θωμᾶς τὰ χέρια τοῦ Κυρίου καὶ τὴ θεία πλευρὰ γέμισε ἀπὸ δειλία καὶ ἀπὸ χαρὰ μαζὶ βλέποντας αὐτὰ ποὺ ἐπιθύμησε καὶ ἀμέσως ξεσπᾷ σὲ ὕμνο τοῦ Κυρίου κραυγάζοντας। Κύριέ μου καὶ Θεέ μου. Σὺ εἶσαι ὁ Κύριος καὶ ὁ Θεός. Σὺ εἶσαι ὁ ἄνθρωπος καὶ ὁ φιλάνθρωπος. Σὺ εἶσαι ξενόφερτος καὶ παράξενος γιατρὸς τῆς πλάσης. Δὲν κόβεις μὲ τὸ νυστέρι τ᾿ ἄρρωστα μέλῃ, δὲν καῖς μὲ τὴ φωτὰ τὶς πληγές, δὲν μαζεύεις ἀπ᾿ τὰ βοτάνια τὴν δύναμη τῶν φαρμάκων σου, δὲ δένεις μὲ ὁρατοὺς ἐπιδέσμους τὶς πληγὲς ποὺ μᾶς ἀφανίζουν. Διαθέτεις ἀόρατους ἐπιδέσμους ἀγάπης, ποὺ ἀόρατα τονώνουν τὰ καταπονημένα μέλη. Ἔχεις λόγο ποὺ εἶναι πιὸ κοφτερὸς ἀπὸ τὸ μαχαῖρι. Ἔχεις λόγο πιὸ δυνατὸ ἀπ᾿ τὴ φωτιά. Ἔχεις βλέμμα ἀπ᾿ τὸ φάρμακο πιὸ ἁπαλό. Σὰν δημιουργὸς ἁγιάζεις χωρὶς κόπο τὸ δημιούργημά σου, σὰν πλάστης χωρὶς νὰ κουραστῇς μεταπλάθεις τὰ πλάσματά σου. Σὺ κατὰ τὸ θέλημά σου τοὺς λεπροὺς καθάρισες, τοὺς κουτσούς τους ἔκανες νὰ τρέχουν, τοὺς παράλυτους νὰ σηκώνουν τὰ κρεβάτια τους, τοὺς γεννημένους τυφλοὺς τοὺς προστάζεις νὰ πετάξουν μὲ νίψιμο τὸ σκοτάδι. Ἐξώρισες τοὺς δαίμονες ἀπ᾿ τὰ δημιουργήματά σου, μὲ θέλημά σου πιάστηκες ἀπ᾿ τοὺς ἐχθροὺς καὶ ἀπ᾿ τοὺς Ἑβραίους, τὰ πάντα δέχτηκες γιὰ μένα στὸ σῶμα σου.

Ὦ Κύριε καὶ Θεέ μου.

Προσπαθούν να τρομοκρατήσουν

Νεκρός από 17 σφαίρες έπεσε σήμερα το πρωί, 5।20 τα ξημερώματα, έξω από το σπίτι του στην Ηλιούπολη, ο δημοσιογράφος Σωκράτης Γκιόλιας, διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού Θέμα 9,89.

Ο διάβολος είναι αδύναμος

- Γέροντα, μου λέει ο λογισμός ότι ο διάβολος, ιδίως στις μέρες μας, έχει πολλή δύναμη.

- Ο διάβολος έχει κακία και μίσος, όχι δύναμη. Η αγάπη του Θεού είναι παντοδύναμη. Ο σατανάς προσπαθεί να φανή παντοδύναμος, αλλά δεν τα καταφέρνει. Φαίνεται δυνατός, αλλά είναι τελείως αδύναμος. Πολλά καταστρεπτικά σχέδιά του χαλούν, πριν καν αρχίσουν να πραγματοποιούνται. Θα άφηνε ποτέ ένας πολύ καλός πατέρας μερικά αλητάκια να χτυπούν τα παιδιά του;

- Γέροντα, φοβάμαι τα ταγκαλάκια.

- Τι να φοβηθής; Τα ταγκαλάκια δεν έχουν καμμιά δύναμη। Ο χριστός είναι παντοδύναμος. Ο πειρασμός είναι σάπιος. Σταυρό δεν φοράς; Τα όπλα του διαβόλου είναι αδύναμα. Ο Χριστός μας μας έχει οπλίσει με τον Σταυρό Του. Μόνον όταν αφήνουμε τα όπλα τα πνευματικά, τότε ο εχθρός έχει δύναμη. Ένα μικρό σταυρουδάκι έδειξε ένας ορθόδοξος ιερέας σε έναν μάγο και έκανε να τρέμη ο δαίμονας που είχε επικαλεσθή με τις μαγείες του.

Απομυθοποίηση Τώρα

Οι Μάσκες πέφτουν
ὡς χόρτος γάρ, πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει.
"Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω 'γώ στο χέρι;
Οπού συ μου 'γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει"।

Τυχεροί όσοι πέθαναν πολεμώντας για την απελευθέρωση και δεν είδαν τι έγινε μετά στην "ΕΛΕΥΘΕΡΗ" πατρίδα...!!!
Λουκέτο σε 38 καταστήματα σε όλη τη χώρα βάζει μόνο ο όμιλος επιχειρήσεων ALDI που επιβεβαίωσε ξαφνικά σήμερα και χωρίς εξηγήσεις , την επίσημη αποχώρηση του απο την Ελλάδα το αργότερο μέχρι το τέλος του χρόνου.

Την ίδια στιγμή , αποχωρούν χωρίς εξηγήσεις η Fnac, η Plus , η Shell, η BP και η Ιnterattica.

Τα Ελληνικά λουκέτα...

Ο πόνος και οι θλίψεις

Το μονοπάτι της ζωής είναι όλο πόνος και δάκρυ∙ όλο αγκάθια και καρφιά∙ παντού φυτρωμένοι σταυροί∙ παντού αγωνία και θλίψη. Κάθε βήμα και μία Γεθσημανή. Κάθε ανηφοριά και ένας Γολγοθάς. Κάθε στιγμή και μία λόγχη. «Αν μπορούσαμε να στίψουμε την γη σαν το σφουγγάρι θα έσταζε αίμα και δάκρυα».

«Άνθρωπος ωσεί χόρτος αι ημέραι αυτού, ωσεί άνθος του αγρού ούτως εξανθήσει», λέγει ο ψαλμωδός.

Το τριαντάφυλλο βγάζει αγκάθι και το αγκάθι τριαντάφυλλο. Τα ωραία συνοδεύονται με πόνο, αλλά κι ο πόνος βγάζει στη χαρά. Συνήθως το ουράνιο τόξο υψώνεται ύστερα από την μπόρα. Πρέπει να προηγηθούν οι καταιγίδες για να ξαστερώσει ο ουρανός.

Συγκλονίζει την ανθρώπινη ύπαρξη ο πόνος. Είναι φωτιά καμίνι που καίει και κατακαίει. Είναι καταιγίδα και τρικυμία. «Τα σπλάχνα μου και η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν», λέει ο Σολωμός. Είναι στιγμές που οι δοκιμασίες έρχονται απανωτές, η μία μετά την άλλην ή και όλες μαζί. Πολύ βαρύς τότε ο σταυρός. Η αγωνία κορυφώνεται. Η ψυχή φορτίζεται τόσο, ώστε είναι έτοιμη να λυγίσει. Όλα φαίνονται μαύρα. παντού σκοτεινά. Παντού αδιέξοδα. Λέει ο αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Τα καλά φύγανε, τα δεινά είναι γυμνά και προκλητικά, το ταξίδι γίνεται μέσα στη νύχτα, φάρος δεν φαίνεται πουθενά και ο Χριστός φαίνεται να κοιμάται»

Τέτοια μάχη, τέτοια νίκη. «Στην αγορά τ' ουρανού δεν υπάρχουν φτηνά πράγματα». Οι στιγμές του πόνου και της θυσίας είναι στιγμές ευλογίας. Κοντά σε κάθε σταυρό, είναι και μια ανάσταση. Τι κι' αν τώρα πονάμε και κλαίμε ασταμάτητα; «Το γαρ παραυτίκα ελαφρόν της θλίψεως ημών καθ' υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ημίν», λέει ο Παύλος.

Ευλογία Θεού και έλεος όσοι διήλθαν το καμίνι του ποικίλου πόνου με θεϊκή δύναμη και επίγνωση. Τους περιμένει η αιώνια, η αθάνατη, η πανευτυχής ανάπαυσις εν τω Θεώ. Αμήν.

Γέροντος Εφραίμ, προηγουμένου Ι. Μονής Φιλοθέος

http://www.impantokratoros.gr/BB9D3F1C.el.aspx

Στα χαμηλά και στα ψηλά

Είναι πολύ ωφέλιμο να μην απογοητευόμαστε μετά την πτώση στην αμαρτία. «Μη καταπέσης εις απόγνωσιν, καν μύρια ημαρτηκώς ης» λέγει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Να μην μας εκπλήσσει και να μην μας αναστατώνει η αμαρτία. Να αναγνωρίσουμε εν ταπεινώσει την αδυναμία μας και να είμαστε προσεκτικοί ώστε να την αποφεύγουμε στο μέλλον. Η συναίσθηση της αδυναμίας, μάς βοηθά αφενός να είμαστε προετοιμασμένοι να αντισταθούμε την δύσκολη ώρα του πειρασμού και αφετέρου να μην απογοητευθούμε στην περίπτωση της πτώσης. Η αμαρτία δεν δείχνει ότι δεν αγαπάμε τον Θεό αλλά ότι η αγάπη μας δεν είναι τόσο ζωντανή, ενεργή και δυνατή ώστε να νικήσει τον πειρασμό και τις αδυναμίες μας. Η αμαρτία δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε αληθινοί χριστιανοί αλλά ότι είμαστε ακόμη αδύνατοι και δυσκολευόμαστε να ακολουθήσουμε το θέλημά Του. Η αμαρτία δεν φανερώνει ότι είμαστε ανάξιοι, άχρηστοι και ανίκανοι αλλά ότι δεν έχουμε ακόμη απελευθερωθεί από τα δεσμά του παλαιού, κοσμικού, εμπαθούς εαυτού μας.

Ποιος Σκοτώνει τελικά την ιστορία?

Στην ουσία, κανείς από αυτούς (βάρβαρους διαφωτιστές-παγκοσμιολάτρεις) δεν αναφέρεται στον Μέγα Βασίλειο, τον

Ιωάννη τον Χρυσόστομο ή άλλους εκκλησιαστικούς Πατέρες, οι όποιοι
χρησιμοποίησαν την αρχαία ελληνική σκέψη στην προσπάθεια τους να
προσεγγίσουν το θείο. Κανείς τους δεν μιλάει για τους χιλιάδες καλογήρους,
οι όποιοι κλεισμένοι στο μοναχικό τους κελί μάτωσαν τα χέρια τους για να
αντιγράφουν τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, ώστε να μη χαθεί μια
τεράστια προγονική κληρονομιά. Κανείς τους δεν αναφέρεται στις επιμέρους
πολιτιστικές εκφάνσεις που αποδεικνύουν την ομαλή αφομοίωση της αρχαίας
ελληνικής σκέψης από το Βυζάντιο. Τα παρακάτω επιχειρήματα είναι
ενδεικτικά:
α) Ό μητροπολίτης Καισαρείας Αρέθας αγόρασε και παρήγγειλε να αντιγράφουν
πολυάριθμα χειρόγραφα ανάμεσα στα όποια ο Ευκλείδης, ο Πλάτωνας, ο
Λουκιανός, ο Αριστοτέλης, ο Πίνδαρος καί τόσοι άλλοι.
β) Η αρίθμηση στα σχολεία ακολούθησε το αρχαιοελληνικό σύστημα - καί όχι
το λατινικό -, όπου κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, το α στο 1,
το β στο 2 κ.λπ.
γ) Στόν 10ο αιώνα στα σχολεία της Κωνσταντινουπόλεως διδάσκονταν ο Όμηρος,
η διαλεκτική, οι φιλοσοφικές επιστήμες, η ρητορική, η αστρονομία. Ο
μαθητής άρχιζε μαθαίνοντας τη Γραμματική, κατόπιν σχολίαζε τους αρχαίους
συγγραφείς, καθώς επίσης μάθαινε στοιχεία της Αρχαίας Ιστορίας, της
Γεωγραφίας καί της Μυθολογίας. Διδασκόταν δε πέρα από τον Όμηρο τρεις
τραγωδίες του Αισχύλου, τρεις του Σοφοκλή, τρεις του Ευριπίδη, τρεις
κωμωδίες του Αριστοφάνη, έργα του Ησιόδου, του Πινδάρου καί του Θεόκριτου
(μήπως κυνηγάμε εμείς σήμερα την αρχαιότητα;!).
δ) Η ρητορική ως τέχνη τελειοποιήθηκε στην εποχή του Βυζαντίου. Το 6ο
αιώνα μάλιστα στην περιώνυμη Σχολή της Γάζας ο Προκόπιος καλλιέργησε τα
πιο καθαρά αττικά ελληνικά σε οποιοδήποτε είδος λόγου.
ε) Στή λογοτεχνική παραγωγή υπάρχουν πολλά σατιρικά έργα εμπνευσμένα από
τον Λουκιανό, όπως ο «Φιλόπατρις» ή ο «Τιμαρίων» τον 12ο αιώνα ή κάποιες
παραινέσεις προς τους βασιλείς καί παίρνουν αφορμή από την παραίνεση του
Δημόνικου του Ισοκράτη.
στ) Οι Καππαδόκες Πατέρες μορφώθηκαν με βάση τη νεοπλατωνική σκέψη. Ο
Μάξιμος ο Ομολογητής ήταν βαθύς γνώστης του Αριστοτέλη και έκανε πολλά για
να ενισχύσει το νεοπλατωνικό στοιχείο του βυζαντινού μυστικισμού.
ζ) Ας αναφέρουμε ονόματα: Ο Ιωάννης Τζέτζης (12ος αιώνας) συνέταξε
σχολιασμούς στον Όμηρο καί τον Ησίοδο, ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, ο Μάξιμος
Πλανούδης, ο Εμμανουήλ Μοσχόπουλος, ο Θωμάς Μάγιστρος, ο Δημήτριος
Τρικλίνιος ερμήνευσαν Όμηρο, Θεόκριτο, Ευριπίδη, Αισχύλο καί Σοφοκλή.
η) Οι μαθηματικοί Ευτόκιος (6ος αιώνας) καί ο Ισίδωρος ο Μιλήσιος
δημοσίευσαν εκ νέου τις μελέτες του Αρχιμήδη.
θ) Οι απόψεις των Βυζαντινών σχετικά με την οπτική διαμορφώθηκαν από τη
σπουδή καί τη μελέτη του Ευκλείδη, του Ήρωνα, του Θεωνά του Αλεξανδρινού
και από την «Οπτική» του Πτολεμαίου.
ι) Η κυριότερη συνεισφορά των Βυζαντινών στην ιατρική ήταν η διατήρηση της
κλασσικής κληρονομιάς. Για παράδειγμα, ο Ορειβάσιος της Περγάμου στην
ιατρική του σύνοψη «Συναγωγαί» κατέγραψε τις απόψεις του Ιπποκράτη και του
Γαληνού, διανθισμένη με χωρία από άλλους αρχαίους συγγραφείς. Ο Αέτιος ο
Αμιδηνός έγινε διάσημος για το κεφάλαιο οφθαλμολογίας που βασιζόταν στα
έργα του Αρχιγένη και του Γαληνού.
Θα μπορούσαμε να καταγράψουμε χιλιάδες λεπτομέρειες και εκατομμύρια
στοιχεία τα όποια αποδεικνύουν πως το Βυζάντιο διέσωσε την αρχαιότητα,
αλλά δεν το επιτρέπει ο χώρος

Πάτερ αφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι ....

Η συμπεριφορά προς τον πλησίον.

«Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε. Εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ώ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται ύμίν. Τι δε βλέπεις το κόρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμω δοκόν ου κατανοείς; η πώς ερείς τω αδελφω σου, άφες εκβάλω το κάρφος από του οφθαλμού σου, Και ιδού η δοκός η εν τω οφθαλμώ σου; υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, Και τότε διαβλέψεις έκβαλείν το κάρφος εκ του οφθαλμού του αδελφού σου. Μη δώτε το άγιον τοις κυσί μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς εν τοίς ποσίν αυτών και στραφέντες ρήξωσιν υμάς». (Ματθαίου κεφ. ζ' στίχοι 1-6)

Μην κατακρίνετε, για να μην κατακριθείτε, γιατί με το κριτήριο που κρίνετε, θα κριθείτε και με το μέτρο που μετράτε, θα μετρηθείτε. Γιατί βλέπεις το σαριδάκι (αγκίδα) που είναι στο μάτι του αδελφού σου, ενώ το δοκάρι που είναι στο μάτι σου δεν το παρατηρείς; η πώς θα πεις στον αδελφό σου; Άφησε με να σου βγάλω το σαριδάκι από το μάτι σου, όταν εσύ έχεις ολόκληρο δοκάρι στο δικό σου μάτι; Υποκριτή, βγάλε πρώτα από το δικό σου μάτι το δοκάρι και τότε θα δεις καθαρά να βγάλεις το σαριδάκι από το μάτι του αδελφού σου. Μη ρίχνετε το άγιο στα σκυλιά και μην πετάτε στους χοίρους τα μαργαριτάρια σας, μήπως και τα καταπατήσουν με τα πόδια τους και έπειτα γυρίσουν και ξεσχίσουν και σας τους ίδιους.

Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γιγνομένων, σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται.

Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.
Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,
πλήρεις και μόνοι κάτοχοι παντών των φώτων.
Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα
αντιλαμβάνονται. Η ακοή

αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών
ταράττεται. Η μυστική βοή
τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.
Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν
έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1915)

Τρία "μοντέλα" ψυχο-πνευματικής σχέσης του ανθρώπου με τον Θεό.

Τρία "μοντέλα" ψυχο-πνευματικής σχέσης
του ανθρώπου με τον Θεό.

Σχέση Ωριμότητας	Σχέση Ανωριμότητας	Σχέση Αποξένωσης
Άγιος	Φαρισαίος	Κοσμικός
Θεο-κεντρικός	Τυπο-κεντρικός.	Εγω-κεντρικός
Πάσχει τα «Θεία»	Σκέπτεται τα «Θεία»	Αδιαφορεί για τα «Θεία»
Είναι η Εκκλησία	Συμμετέχει στην Εκκλησία	Απέχει από την Εκκλησία.
Υπακούει στο θέλημα του Θεού.	Υπακούει στο δικό του θέλημά και το παρουσιάζει ως θέλημα του Θεού	Υπακούει στο δικό του θέλημά.
Ευχαριστεί το Θεό για όλα.	Ευχαριστεί το Θεό για όλα τα ευχάριστα.	Ευχαριστείται με όλα τα ευχάριστα.
Μένει πάντα προσκολλημένος στο Θεό.	Μένει κοντά στο Θεό όταν όλα πάνε καλά.	Μένει πάντα μακριά από το Θεό.
Μετά από μια προσωπική τραγωδία (ανίατη ασθένεια, θάνατος αγαπημένου προσώπου) δυναμώνει η σχέση του με το Θεό.	Μετά από μια προσωπική τραγωδία κλονίζεται η σχέση του με το Θεό	Μετά από μια προσωπική τραγωδία επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει Θεός.
Προσεύχεται από αγάπη για το Θεό. Προσεύχεται για να καλλιεργήσει την προσωπική του σχέση με το Θεό. Προσεύχεται για να ελεήσει ο Θεός τον κόσμο Προσεύχεται για τη μετάνοια των αμαρτωλών.	Προσεύχεται για να τον βοηθήσει ο Θεός να πετύχει τους στόχους του. Προσεύχεται για να βρει ψυχολογική στήριξη. Προσεύχεται για να μειώσει τις ενοχές του. Προσεύχεται για να στηρίξει τον εαυτό του Προσεύχεται για να κάνει το καθήκον του.	Δεν προσεύχεται
Θέλει να γίνεται πάντα το θέλημα του Θεού.	Θέλει να γίνεται πάντα το δικό του θέλημα με την βοήθεια του Θεού.	Θέλει να γίνεται πάντα το δικό του θέλημα.
Δεν διεκδικεί τα δικαιώματά του.	Διεκδικεί τα δικαιώματά του και δικαιολογεί τη στάση του με ευσεβοφανή επιχειρήματα.	Διεκδικεί τα δικαιώματά του.
Δίνει ότι έχει.	Δίνει ότι πρέπει.	Δίνει ότι του περισσεύει.
Επιδιώκει και προτιμά την πτωχεία.	Αρνείται ότι επιδιώκει και προτιμά τον πλούτο.	Επιδιώκει και προτιμά τον πλούτο.
Προτιμά να πηγαίνει όπου τον χρειάζονται.	Προτιμά να πηγαίνει σε εκκλησιαστικές συνάξεις με ευσεβείς παρέες.	Προτιμά να πηγαίνει όπου περνάει καλά.
Ντύνεται απλά. Θέλει να περνάει απαρατήρητος.	Ντύνεται κομψά. Θέλει να φαίνεται.	Ντύνεται κομψά και προκλητικά.
Απαρνείται τον εαυτό του.	Επιβεβαιώνει τον εαυτό του.	Εξυπηρετεί τον εαυτό του.
Αισθάνεται χειρότερος από τους άλλους. Καμιά άσκηση ή προσφορά ή διακονία δεν τον δικαιώνει ενώπιον του Θεού	Αισθάνεται καλύτερος από τους άλλους. Δικαιώνεται από τα καλά έργα και τις ορθόδοξες πεποιθήσεις του.	Αισθάνεται καλύτερος από τους άλλους. Δικαιώνεται από τις επιτυχίες του.
Βιάζει, αβίαστα τον εαυτό του.	Βιάζει, βίαια τον εαυτό του.	Δεν βιάζει τον εαυτό του.
Σηκώνει το σταυρό του αδιαμαρτύρητα.	Σηκώνει το σταυρό του με διαμαρτυρίες και ζητά τη στήριξη του Θεού και των ανθρώπων.	Δεν σηκώνει σταυρό. Αντιμετωπίζει αντιξοότητες προσπαθώντας με κάθε τρόπο να απαλλαγεί από αυτές.
Η Χάρη του Θεού κατοικεί μέσα του	Η Χάρη του Θεού απουσιάζει από μέσα του.	Δεν αναγνωρίζει την Χάρη του Θεού.
Οι πνευματικές εμπειρίες, αυξάνουν την ταπείνωσή του.	Οι πνευματικές εμπειρίες ανεβάζουν την αυτοεικόνα του.	Αν συμβεί να βιώσει μια πνευματική εμπειρία την ερμηνεύει με ψυχολογικούς ή αισθητικούς ή φιλοσοφικούς όρους.
Η ισορροπία του θεμελιώνεται στο Θεό και διατηρείται ανεξάρτητα από αντιξοότητες.	Η ισορροπία του θεμελιώνεται στο θρησκευτικό του αυτοείδωλο και διατηρείται όταν δεν πολεμείται από αντιξοότητες.	Η ισορροπία του θεμελιώνεται στον εαυτό του και διατηρείται όταν δεν πολεμείται από αντιξοότητες
Δεν προσκολλάτε σε τίποτε και λατρεύει μόνο το Θεό.	Προσκολλάται σε πολλά και τα λατρεύει αλλά θα ήθελε να λατρεύει μόνο το Θεό.	Προσκολλάται σε πολλά και τα λατρεύει.
Η παρουσία του γλυκαίνει τον κόσμο.	Η παρουσία του πικραίνει τον κόσμο	Η παρουσία του διαφθείρει τον κόσμο.
Τροφοδοτείται από τη Χάρη.	Οδηγείται από εκκλησιαστικούς κανόνες.	Νοηματοδοτείται από το περιβάλλον.
Είναι ήρεμος, γαλήνιος και ειρηνικός.	Προσπαθεί να φαίνεται ήρεμος, γαλήνιος και ειρηνικός	Θεωρεί φυσικό να ανησυχεί, να ταράζεται και να θυμώνει.
Ζει την αγία ταπείνωση.	Κάνει αρνητικά σχόλια για τον εαυτό του για να δείξει ταπείνωση.	Στηρίζει το εγώ του με κάθε τρόπο.
Δεν έχει τίποτα δικό του.	Μιλάει για ακτημοσύνη και επαινεί την πτωχεία.	Επιδιώκει τον πλουτισμό.
Ζωντανός και αυθεντικός	Υποκριτής και φτιασιδωμένος	Αυθόρμητος και παρορμητικός.
Λέει ότι θέλει και λέει ότι πρέπει.	Λέει ότι πρέπει.	Λέει ότι θέλει.
Ευέλικτος	Άκαμπτος	Χαλαρός
Σαν «παιδί»	Σαν «γέρος»	Σαν «έφηβος»
Συγχωρεί τα πάντα.	Συγχωρεί όσα δεν τον ενοχλούν.	Δεν συγχωρεί τίποτα.
Η σχέση του με το Θεό, του προσφέρει φυσική ταπείνωση. Η συναίσθηση του μεγαλείου της Θείας Αγάπης συνθλίβει τον εγωκεντρισμό του. Νιώθει καλός στο βαθμό που μετέχει υπαρξιακά και οντολογικά στην άπειρη τελειότητα του Θεού.	Προσπαθεί να καταλάβει ότι είναι ένα «τίποτα» για να πείσει τον εαυτό του και τους άλλους ότι έχει ανέβει πνευματικά. Στο πίσω μέρος του μυαλού έχει τη βεβαιότητα ότι είναι καλύτερος από τους άλλους.	Θέλει με κάθε τρόπο να νιώσει δυνατός και να ανεβάσει την αυτοεκτίμησή του. Στο μπροστινό μέρος του μυαλού έχει τη βεβαιότητα ότι είναι ανώτερος από τους άλλους.
Ότι και αν κάνει ο νους του είναι στην προσευχή.	Όσο και να προσεύχεται ο νους του πετάει αλλού.	Επιθυμεί να πετάει ο νους του αλλού.
Κάνει πολύ περισσότερα από όσα λέει.	Κάνει πολύ λιγότερα από όσα λέει.	Κάνει και λέει αυτό που θέλει.
Φανερώνει το Θεό με τη ζωή του και κηρύττει το λόγο του Θεού με τη σιωπή του.	Κρύβει το Θεό με τη ζωή του και μετά προσπαθεί να πείσει τους άλλους με επιχειρήματα ότι υπάρχει Θεός.	Αποφεύγει το Θεό με τη ζωή του.
Εμπνέει του άλλους. Τον βλέπεις και σου ανοίγει την όρεξη να γνωρίσεις το Θεό.	Απογοητεύει τους άλλους. Τον βλέπεις και φοβάσαι μη γίνεις και εσύ «πιστός».	-
Τον βλέπεις . και αισθάνεσαι την ανάγκη να μετανοήσεις.	Τον βλέπεις . και αισθάνεσαι την ανάγκη να τον αποφύγεις.	Τον βλέπεις . και αισθάνεσαι την ανάγκη να αμαρτήσεις.
Συμπάσχει με τον πόνο του άλλου και κάνει ότι μπορεί για να τον βοηθήσει.	Νοιάζεται για τον πόνο του άλλου αλλά δεν κάνει τίποτα το σημαντικό για να τον βοηθήσει.	Ενοχλείται από τον πόνο του άλλου και αποφεύγει να τον βοηθήσει.
Καταλαβαίνει το βαθύτερο νόημα του Αγιογραφικού λόγου.	Μένει στο γράμμα του νόμου.	Αξιολογεί με τα μέτρα της λογικής τον Αγιογραφικό λόγο.
Βάζει τον πνευματικό νόμο στην υπηρεσία του ανθρώπου.	Βάζει τον άνθρωπο στην υπηρεσία του πνευματικού νόμου.	Βάζει τους άλλους στην υπηρεσία του εαυτού του.
Αγαπά τους αμαρτωλούς.	Κρίνει τους αμαρτωλούς.	Αδιαφορεί για τους αμαρτωλούς.
Η αμαρτία των άλλων τον πληγώνει.	Η αμαρτία των άλλων τον εκνευρίζει.	Δεν διακρίνει την αμαρτία των άλλων.
Βλέπει μέσα από τον άλλο.	Βλέπει μέσα από τον εαυτό του.	Βλέπει μόνο τον εαυτό του.
Σέβεται τους ρυθμούς και τις ιδιαιτερότητές των άλλων.	Βιάζει τους ρυθμούς και δεν σέβεται τις ιδιαιτερότητες των άλλων.	Δεν ενδιαφέρεται για τους ρυθμούς και τις ιδιαιτερότητές των άλλων.
Υπομένει	Αγανακτεί	Διεκδικεί
Είναι ελεύθερος να ακολουθεί ή να παραβιάζει τους κανόνες χάριν της αγάπης.	Είναι δεσμευμένος να ακολουθεί κατά γράμμα τους κανόνες.	Είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει.
Χαίρεται να συμμετέχει στις Ακολουθίες.	Κουράζεται να συμμετέχει στις Ακολουθίες.	Αποφεύγει να συμμετέχει στις Ακολουθίες.
Νιώθει συχνά κατάνυξη χωρίς να το επιδιώκει.	Επιδιώκει συχνά την κατάνυξη χωρίς να τη νιώθει.	Δεν νιώθει τι είναι κατάνυξη.
Εμπιστεύεται τη μετάνοια των άλλων στο Θεό.	Εμπιστεύεται τη μετάνοια των άλλων στον εαυτό του.	Δεν εμπιστεύεται τη μετάνοια.
Βλέπει τον εαυτό του μέσα από το πρίσμα του θεού.	Βλέπει τον Θεό μέσα από το πρίσμα του εαυτού του.	Βλέπει τον εαυτό του μέσα από το πρίσμα των άλλων.
Κρίνει τον εαυτό του σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.	Κρίνει τους άλλους σύμφωνα με τις εντολές του Θεού.	Κρίνει τους άλλους σύμφωνα με τις ανάγκες του εαυτού του.
Είναι σε εγρήγορση για να καταλαβαίνει τι θέλει ο Θεός από αυτόν.	Είναι σε εγρήγορση για να καταλαβαίνει τι θέλει αυτός από τον Θεό.	Είναι σε εγρήγορση για να καταλαβαίνει τι θέλει αυτός από τους άλλους.
Εκκλησιάζεται και διακονεί στην ενορία του.	Εκκλησιάζεται σε ναούς υψηλής αισθητικής και μετά πηγαίνει για καφέ με την παρέα που βρήκε στο Ναό.	Δεν εκκλησιάζεται.
Η χριστιανική ιδιότητα, του προσθέτει ευθύνη.	Η χριστιανική ιδιότητα, του προσθέτει κύρος και δικαιώματα.	Η χριστιανική ιδιότητα, του προσθέτει ντροπή
Όταν νηστεύει χαίρεται.	Όταν νηστεύει στενοχωρείται.	Όταν τον νηστεύουν αγανακτεί.
Προσπαθεί να κρύψει την αρετή του από ταπείνωση.	Προσπαθεί να κρύψει την αρετή του για να φανεί ταπεινός.	Προσπαθεί να κρύψει τις αδυναμίες του για να φανεί δυνατός.

υποκρισία

Σε τι πιστεύουνε?

Τα λόγια ενός Τρελού

Πατρίδα

Δεν είναι ευχάριστο για την εθνική αξιοπρέπεια ενός λαού να ζει με δανεικά από άλλα κράτη ή από διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι συνήθως επιβάλλουν σκληρούς όρους. Όμως χειρότερη από την οικονομική πτώχευση είναι η ηθική, πνευματική και εθνική παρακμή. Η προσπάθειά μας ως Ελλήνων πρέπει να στραφεί πρωτίστως στην ανάδειξη των διαχρονικών αξιών, οι οποίες βοήθησαν το Ελληνορθόδοξο Γένος μας να ξεπεράσει και άλλες δύσκολες στιγμές στο παρελθόν. Είναι χρήσιμο, λοιπόν, να αντλήσουμε διδάγματα από την περίοδο 1893-1912 όταν οδηγηθήκαμε από την οικονομική πτώχευση της Ελλάδος στην Εθνική Αναγέννηση του 1912-13. Μία μικρή Ελλάδα κατόρθωσε να ανορθωθεί πνευματικά, πολιτικά και στρατιωτικά και μετά από λίγα χρόνια απελευθέρωσε τη Νότιο Ήπειρο, τη Μακεδονία, τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη.
...Η πίστη στον Θεό. Κορυφαίο παράδειγμα ο Μαραθωνοδρόμος Σπύρος Λούης. Ένας φτωχός τσαρουχοφόρος νερουλάς από το Μαρούσι κέρδισε το 1896 τον Μαραθώνιο Δρόμο στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Αθήνα ήταν η πόλη που φιλοξένησε την πρώτη σύγχρονη διοργάνωση και ο άνθρωπος αυτός ανέβασε το ηθικό των προγόνων μας και έδωσε στη χώρα τη χαμένη της αξιοπρέπεια. Ο Λούης το βράδυ πριν από τον αγώνα νήστεψε και προσευχήθηκε ως συνειδητός Ορθόδοξος Χριστιανός. Εκφράζει την πίστη των Ελλήνων στον Θεό που είναι το απαραίτητο θεμέλιο της ελπίδας και της πνευματικής αναγεννήσεως.
http://www.oodegr.com/oode/istoria/newteri/ptwxefsi_1893_1.htm

Η κοινωνικη Διάσταση Της Πίστεως

Η σύνδεση της αμαρτίας με την αρρώστια και της θεραπείας με τη σωτηρία είναι θεμελιώδης ως σχέση αιτίας και αποτελέσματος.

Η χριστιανική πίστη καλεί τον άνθρωπο να υπερβαίνει τα όρια της ατομικότητάς του। Καλεί διαρκώς τον άνθρωπο να σπάει το κέλυφος του εγωισμού του και να μεταμορφώνεται από άτομο σε πρόσωπο.

Γιατί ο πιστός δεν μπορεί να εφησυχάζει και να επαναπαύεται κλεισμένος στον εαυτό του, αγνοώντας τις ανάγκες των άλλων, αδιάφορος στο να βρίσκει τρόπους θεραπείας.

Η αρετή της αλληλεγγύης, δυστυχώς, είναι σπάνια ακόμη κι εκεί όπου θα έπρεπε να είναι αυτονόητη.

"θάρσει, τέκνον" είναι ο λόγος που απευθύνει ο Χριστός στον παράλυτο και μέσα απο αυτόν και στο σημερινό άνθρωπο, ο οποίος, ταλαιπωρημένος, απογοητευμένος και προδομένος, έχει ανάγκη απο ελπίδα και στήριξη ψυχική.

Όχι από φθηνές παρηγοριές, θολά και επικίνδυνα συνθήματα, σαν αυτά που περισσεύουν στις μέρες μας και κυκλοφορούν μέσα στην ελευθερία του κόσμου ασύδοτα και αχαλίνωτα οδηγώντας πολλούς σε αδιέξοδα।

Όλοι έχουμε ανάγκη από τη σώζουσα ζωντανή πίστη, που όταν υπηρετεί τον πληγωμένο άνθρωπο, αποδεικνύει με τον πλέον χειροπιαστό τρόπο ότι η αλήθεια του Θεού δεν είναι υπόθεση του μυαλού μας, αλλά της καρδιάς μας.

Θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι πολλά απο όσα διαβάζουμε δεν είναι δεδομένα της δικής μας ζωής, αλλά ζητούμενα του εσωτερικού μας αγώνα।
Πολλά από όσα μας συγκινούν και αγγίζουν την ψυχή μας δεν είναι εμπειρίες που φθάσαμε, αλλά μια πνευματική κατάσταση που ακόμη προσπαθούμε να κατακτήσουμε, εν μέσω προκλήσεων, παγίδων και πειρασμών πολλών.

όπως λέει και ο ιατροφιλόσοφος Καρρέλ "αυτός που δεν πιστεύει έχει χάσει κάτι ανώτερο απο τα μάτια, τα αυτιά και τη λαλιά αφού δε βλέπει το μεγαλείο του Χριστού, δεν ακούει τους ψιθύρους του παναγίου Πνεύματος, δεν λαλεί τη γλώσσα του ουρανού, δεν αισθάνεται τους παλμούς της αιωνίου ζωής।

Φωτο : απο το ταξίδι στο Αγ।Όρος
κείμενα:Φωνή Κυρίου Αρ।Φυλ २७(२९७९) ४ ιουλίου 2010

Το Ταξίδι Προς Την ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

1) Ώρα αναχωρήσεως: Κάθε λεπτό καθ' όλο το 24ωρον
2) Τα εισιτήρια εκδίδονται στον ουρανό, αλλά πληρώνονται στη γη
3) Τιμή εισιτηρίου: Αυτό πληρώνεται με πολλή αγάπη, υπομονή, αγώνες και θυσίες
4) Τα βαπτισμένα βρέφη δεν πληρώνουν εισιτήριο, γιατί ταξιδεύουν στην αγκαλιά της μητέρας Εκκλησίας
5) Το εισιτήριο είναι προσωπικό και δεν μεταβιβάζεται σε άλλο άτομο
6) Οι επιβάτες ταξιδεύουν χωρίς αποσκευές
7) Χρήματα δεν μεταφέρονται. Οι επιβάτες τα έχουν καταθέσει στην τράπεζα των ουρανών. (οι αποδείξεις βρίσκονται στα χέρια των πτωχών)
8) Εισιτήριο μετ' επιστροφής, δεν εκδίδεται
9) Δηλώσεις συμμετοχής δεν χρειάζονται. Τα ονόματα των επιβατών είναι Γνωστά στον οδηγό της Αμαξοστοιχίας.
10) Ειδοποιήσεις, για την ημέρα αναχωρήσεως κάθε επιβάτου, δεν στέλνονται.

ΑΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ

ΘΑ ΣΗΜΑΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ