Είπαν πως δεν υπήρξε ποτέ κι όμως γεννήθηκε

Είπαν πως δεν υπήρξε ποτέ κι όμως γεννήθηκε।
Είπαν πως πέθανε κι όμως ζει
Είπαν πως έλεγε ψέματα κι όμως ήταν η Αλήθεια
Είπαν πως ήταν διάβολος κι όμως είναι ο Θεός।
Σήμερα πολλοί Τον ξέχασαν κι όμως Αυτός μας θυμάται όλους।
२०१० χρόνια πέρασαν απο την γέννησή Του και ακόμα είναι στην επικαιρότητα।
Πολλοί θέλησαν απο τότε μέχρι σήμερα να μας σώσουν άλλά κανείς δεν το κατόρθωσε।

Εμείς έχουμε Σωτήρα, Αυτόν προσκυνούμε, Αυτόν δοξάζουμε।
Ευχόμεθα απο καρδίας ευλογημένα Χριστούγεννα και ευτυχές το νέον έτος २०११।
Ο Καθηγούμενος Αρχιμ। Χρυσόστομος

Εις τα βάθη της καρδίας μου

Νόηση Θεού είμαι μαζί σου
Κι αφού κατάφερα και σε είδα, ίσως υπάρχει ακόμα ελπίδα
Ίσως τελικώς τα πάντα να μην έχουν χαθεί
Είναι στα βάθη της καρδιάς μου των ματιών σου η βολή

Εις στα βάθη της καρδιάς μου
Των ματιών σου η βολή
Έξαφνα και παρ' ελπίδα
Άναψε και πυρπολεί



Όταν δεν μπορείτε να στηρίξετε ως σάρκα εκ της σαρκός σας τον ένστολο Έλληνα στο εικοστό πρώτο αιώνα και τον κάνετε μισθοφόρο, μην ψάχνετε να βρείτε πόσο πάει το κλειδί της κερκόπορτας। Μην το ψάξετε. Θα το βρείτε σε ξεπουλημένα από την πατρίδα πολύ φθηνά γαλόνια.
http://ellinikoistologio.blogspot.com/2010/12/blog-post_1993.html

Ι-δανικέ Έλληνα

Τυφλώθηκαν οι άνθρωποι στο χθες, σχημάτισαν το σήμερα, έκαναν πορτρέτο το αύριο κι ζουν με τις αναμνήσεις। κι αν μου λες πως 2010 έχουμε, τίποτα δεν εξελίσσεται σε πνεύμα, τίποτα δεν φέρνει την Ανάσταση της ψυχής από τα σύγχρονα "Ιδανικά"। Δεν έρχονται με άρματα να πάρουν την Ελλάδα αλλά με καλλικράτιδες παίρνουν την αφεντιά μας από τα χώματα που έραναν με αίμα οι πρόγονοι। Με πρόσφυγες και πένητες χτυπούν το φιλότιμο, να κατοικούν στα έδρανα που μιλούσε ο Μακρυγιάννης। Φοβόμαστε τους άπληστους υλιστές μην κλέψουν την ιδέα κι εμείς τους τα χαρίζουμε με πρόσχημα την "Ευρωπαία"। Πουλήσαμε τα όνειρα των πατέρων για το ιδανικό σπίτι στην Μύκονο, Πουλήσαμε τα ιδανικά και ξεχνιόμαστε στους εισπράκτορες των καζίνων। Κορόιδο Έλληνα, της μυκητιασμένης πισίνας και του κατασταλτικού χλωριωμένου νερού, τι έχεις να θυμάσαι ποια;
Που είναι η πατρίδα σου;
Σε ποια Ρώμη θα ζητιανεύεις την αξιοπρέπειά σου, όντας ποια στην ανοχή του οίκου της πόρνης ύλης; Δεν χωράει ποια ο Γολγοθάς τους παχύσαρκους λογισμούς σου, ούτε τα ξεπεσμένα ιδανικά σου!
Που θα σταθείς χωρίς πόνο; ΠΟΥ;
Η θέλησή μας τρέχει αγώνα να κερδίσει, ενάντια στη λογική και στην φαρτή μας φύση
Αγάπη ονομάσαμε την ύλη που πληγώνει, τα πάθη μας δοξάσαμε κι ο πόνος μας ενώνει।
Θυσία δεν γνωρίσαμε να δείχνει το σταυρό μας, απαρνηθήκαμε εμάς στο ψεύτικο εγώ μας।
Η θέλησή μας τρέχει αγώνα να κερδίσει κι ο διάολος χαμογελά που κυβερνά την λύση।

Ο άνθρωπος θα μείνει αυτό που γεννήθηκε να Είναι
«Ελεύθερος και ανεξάρτητος»

«Πόνος, ένα δώρο πού κανένας δέν θέλει»

Paul Brand «Πόνος, ένα δώρο πού κανένας δέν θέλει». Ο πόνος ο σωματικός, ο ψυχικός καί ο υπαρξιακός, είναι δώρο τού Θεού στόν άνθρωπο, είναι ένα δώρο τού Θεού στήν μεταπτωτική κατάσταση στήν οποία βρισκόμαστε, είναι συνδεμένος μέ τούς λεγόμενους δερμάτινους χιτώνες πού λειτουργούν μέ τόν διφυή χαρακτήρα, δηλαδή είναι μιά κατάσταση μετά τήν πτώση, αλλά ευλογήθηκε από τόν Θεό καί μπορεί μέ τήν δική Του βοήθεια νά τόν υπερβούμε. Κάθε πόνος δίδει τήν δυνατότητα τής αναγέννησης. Όπως η γυναίκα πονά κατά τήν γέννα, αλλά αυτό καταλήγει στήν γέννηση μιάς νέας ζωής, έτσι καί κάθε πόνος οδηγεί σέ μιά γέννηση, άν μπορούμε νά τόν αξιοποιήσουμε σωστά.

Έτσι πρέπει νά ερμηνεύσουμε τό κλασσικό χωρίο τού Ντοστογιέφσκι «πονώ, άρα υπάρχω» πού μπορεί νά συνδυασθή μέ τό χωρίο τού αγίου Σιλουανού τού Αθωνίτου «αγαπώ, άρα υπάρχω», πού καί τά δύο αντιπαρατίθενται στό χωρίο τού Ντε Κάρτ «σκέπτομαι, άρα υπάρχω»। Η ύπαρξη τού ανθρωπου δέν ταυτίζεται απόλυτα μέ τήν λογική, αλλά εκφράζεται από τήν υπέρβαση τού πόνου καί τήν βίωση τής αγάπης. Η στάση πού λαμβάνουμε στά τρία αυτά αποφθέγματα δείχνει τό επίπεδο τού πολιτισμού καί τού τρόπου ζωής πού μάς διακατέχει.–

Κατά τήν πατερική παράδοση, όπως τήν εκφράζει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, η κάθαρση τής καρδιάς είναι η υπέρβαση τής ηδονής καί τής οδύνης. Σέ ένα χωρίο του γράφει ότι εκείνος πού ελευθέρωσε τήν σάρκα του από τήν ηδονή καί τήν οδύνη κατόρθωσε τήν πρακτική αρετή, εκείνος πού εξαφάνισε από τήν ψυχή του τήν λήθη καί τήν άγνοια πέρασε ευπρεπώς στήν φυσική θεωρία καί εκείνος πού ελευθέρωσε τόν νού του από τούς πολλούς τύπους, δηλαδή τίς εικόνες καί τίς φαντασίες, απέκτησε τήν θεολογική μυσταγωγία.
http://exagorefsis.blogspot.com/2010/12/blog-post_2876.html

ΤΙ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ Η "ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ"

Ξεκινωντας απο μια αστηριχτη και αβασιμη θεση οι οπαδοι της"ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ"που υποστηριζουν οτι με το κλεισιμο του 20ου αιωνα τελειωνει η εποχη της χριστιανικης πιστεως(των Ιχθυων οπως οι ιδιοι θελουν να την ονομαζουν)και που ειναι "δημιουργημα του ανθρωπου"αρχιζει η "ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ" του Υδροχοου,δηλαδη θα χυθει λενε"εξ υψους"αφθονο νερο σοφιας,γνωσης και λυτρωσης για την βελτιωση της ζωης αλλα και των ιδιων των ανθρωπων,καθως και την τελικη τους σωτηρια.Βλεπει κανεις εδω οτι ερχονται να ανατρεψουν ριζικα το Ευαγγελιο και την Χαριν του Θεου στην προσφορα της εν Χριστω λυτρωσης.Πραγματικα οσοι δεχονται ευπιστα τις υποσχεσεις της"ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ"μπαινουν γρηγορα σε αμεσα βιωματα,νοιωθουν κραδασμους,ακουνε φωνες,εχουν την αισθηση οτι βλεπουν ενα φως,επικοινωνουν με ανωτερα πνευματικα οντα,νομιζοντας οτι επικοινωνουν ετσι με τον κοσμο του θεου,ενω εξαπατουνται απο το κοσμο των δαιμονων,τα οποια"μετασχηματιζονται"σε ταχα αγγελικα οντα η θεοτητες.

ΤΡΟΠΟΙ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ Οι τροποι εξαπλωσης ειναι πολλοι π.χ υποσχεσεις πολλες και δελεαστικες με αμεσα βιωματα,μεθοδοι πολλες και προσιτες,συνθηματα ποικιλα,κι απο μεγαλες προσωπικοτητες Εδω πρεπει να ρωτησουμε,γιατι η"ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ"συνανταει μια τοσο γρηγορη και πλατια ανταποκριση απο τους ανθρωπους?Η απαντηση δεν ειναι δυσκολη.Ο ανθρωπος,ο καθε ανθρωπος-απο τοτε που εγκαταλειψε το θεο-αρχισε να ψαχνει για καποιο στηριγμα στα καθημερινα του προβληματα,μα κυριως,ενα στηριγμα σε σχεση με το μελλον του και με την ψυχη του.Η ορθολογιστικη αντιληψη της εποχης μας δεν μπορει να το προσφερει,μα ουτε η επιστημη,ουτε ακομα ενας νεροβραστος χριστιανισμος που δεν εμεινε στη δυναμη και στην ζωντανια του ανοθευτου Ευαγγελιου του Ιησου Χριστου.Ακομα η αβεβαιοτητα για το αυριο και η εντονη μοναξια που νοιωθει μεσα στα βαθη της ψυχης του,αναγκαζουν τον ανθρωπο σε αναζητηση

Ο ΚΟΡΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ Τρεις ειναι οι στυλοι πανω στους οποιους στηριζεται η"ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ" 1)Τα παντα αποτελουν μια ολοτητα,μια μοναδα। 2)Τα παντα-εμψυχα η αψυχα,μικρα η μεγαλα-ειναι Θεος.Εδω γινεται φανερος ο πανθεισμος της"ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ".Καθε τι,και καθενας,ειναι Θεος. 3)Εφοσον ετσι εχουν τα πραγματα,τοτε πρεπει να επαναπροσανατολιστουμε και δεν χρειαζομαστε πια αλλον Θεο,εξω απο εμας,αφου εμεις οι ιδιοι ειμαστε θεοι.Επομενως,οχι προς τα εξω,αλλα προς τα μεσα,μεσα στο ειναι μας πρεπει να γυρισουμε τα ματια και εκει να ψαξουμε να συναντησουμε το Θεο,μεσα μας.Αυτη ειναι η Νεα Σκεψη,η Νεα Γραμμη,ο Νεος Προσανατολισμος.Η Βιβλος δεν μας ενδιαφερει πλεον.Ο Θεος δεν υπαρχει,ετσι οπως σημερα γνωριζαμε.Τωρα ξεκιναει η"ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ" 

+Believe and you will find your way

Πειρασμός

Οι άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας που πάσχουν τα Θεία – μας διδάσκουν πως στο δρόμο της σωτηρίας ο άνθρωπος πειράζεται από το διάβολο με οκτώ τρόπους: (1) εκ των όπισθεν, (2) εκ των έμπροσθεν, (3) εξ αριστερών, (4) εκ δεξιών, (5) εκ των κάτω, (6) εκ των άνω, (7) εκ των έσω και (8) εκ των έξω.
(1) Εκ των όπισθεν· πειράζει τον άνθρωπο ο διάβολος όταν ό άνθρωπος συνέχεια θυμάται τις προηγούμενες αμαρτίες που έχει διαπράξει και τα κακά του έργα και τα αναμασά στη μνήμη του και ασχολείται με αυτά είτε με απόγνωση γι’ αυτά είτε με ενήδονη αναπόληση. Έτσι η ανάμνηση αυτών που κάναμε στο παρελθόν γίνεται πειρασμός του διαβόλου.
(2) Εκ των έμπροσθεν· πειράζεται ο άνθρωπος από το φόβο στη σκέψη του μέλλοντος. Διερωτάται· Τι θα γίνει με τον εαυτό μου; Ή με τον κόσμο; Πόσο ακόμα θα ζήσω; Θα είμαι υγιής ή θ’ αρρωστήσω; Θα έχω να φάω; Άρα γε θα γίνει πόλεμος; Ή κάποιο σπουδαίο ή φοβερό γεγονός; Γενικά διάφορες εικασίες, προοράσεις, προρρήσεις, φαντασίες και κάθε τι που γεννά μέσα μας φόβο για το μέλλον. Αυτός είναι ένας πονηρός πόλεμος του διαβόλου, που φέρνει ταραχή στη ψυχή του ανθρώπου.
(3) Εξ αριστερών· πειράζεται ο άνθρωπος όταν ο διάβολος τον ερεθίζει σε απ’ ευθείας αμαρτίες। Σ’ αυτές τις ενέργειες και τα έργα, για τα οποία είναι γνωστό ότι είναι αμαρτίες και κακά, αλλά παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι τα κάνουν. Αυτός είναι ο πειρασμός σε ανοιχτή πρόκληση στην αμαρτία. Να αμαρτάνει κανείς κατ’ ευθείαν ή από προθέση.
(4) Εκ δεξιών· γίνεται ο πειρασμός του διαβόλου κατά δύο τρόπους, α) όταν ο άνθρωπος κάνει καλά έργα και καλές πράξεις, αλλά τα κάνει με κακό σκοπό και όχι με αγαθή πρόθεση.
(5) Εκ των κάτω· ο άνθρωπος πειράζεται από το διάβολο, όταν μπορεί να κάνει καλά έργα, να αυξάνει σε άγιες αρετές, αλλά δεν το κάνει από τη ραθυμία του δηλ. την πνευματική τεμπελιά.
(6) Ο πειρασμός του ανθρώπου εκ των άνω.
Αυτός ο πειρασμός συμβαίνει και πάλι κατά δύο τρόπους. α) Όταν ο άνθρωπος αναλαμβάνει (χωρίς την ευλογία του Πνευματικού του) να κάνει ασκήσεις μεγαλύτερες από τις ατομικές του δυνάμεις, και έτσι χωρίς νόημα παιδεύεται διπλά.
β) Δεύτερος πειρασμός εκ των άνω συμβαίνει όταν ο άνθρωπος ασχολείται με το να ερευνά τα μυστήρια της Αγίας Γραφής (και γενικά τα μυστήρια του Θεού) και το κάνει όχι ανάλογα προς την πνευματική του ανάπτυξη. Δηλαδή όταν θέλει ο ίδιος να εμβαθύνει και να ερμηνεύει τα μυστήρια του Θεού στην Αγία Γραφή
(7) Εκ των έσω, πάλι, πειράζεται ο άνθρωπος με όσα έχει στη καρδιά του και με όσα, προερχόμενα από την ίδια του την καρδία, τον πειράζουν. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός μας το λέει καθαρά, ότι «εκ της καρδίας του ανθρώπου εξέρχονται διαλογισμοί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι……»
(8) Τέλος, το όγδοο είδος του πειρασμού προς τον άνθρωπο έρχεται εκ των έξω, μέσω εξωτερικών πραγμάτων, υποθέσεων, προσβολών και ερεθισμάτων. Δηλαδή διαμέσου όλων όσα συλλαμβάνει, ο άνθρωπος απ’ έξω, με τις αισθήσεις του, οι οποίες είναι σαν παράθυρα της ψυχής.
"Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό!».

http://hristospanagia.blogspot.com/2010/03/blog-post_7262.html

Άνθρωποι

Αλλά εσύ δεν είσαι άνθρωπος.
Αλλά ούτε κι εγώ..
Μα σου έκλεψα την καρδιά

Ο Θεός εγκαταλείπει τον άνθρωπο; Είναι δυνατό αυτό;

Κι εν τούτοις στη θέση του βιώματος της εγγύτητας του Θεού έρχεται στην ψυχή το αίσθημα πως Εκείνος είναι απείρως, απροσίτως μακριά, πέρα από τους αστρικούς κόσμους κι όλες οι επικλήσεις προς Αυτόν χάνονται αβοήθητες στο αχανές του κοσμικού διαστήματος. H ψυχή εντείνει εσωτερικά την κραυγή της προς Αυτόν, αλλά δεν βλέπει ακόμα ούτε βοήθεια ΟΥΤΕ προσοχή. Όλα τότε γίνονται φορτικά.

Όλα κατορθώνονται με δυσανάλογα μεγάλο κόπο। H ζωή γεμίζει από μόχθους κι αναδεύει μέσα στον άνθρωπο το αίσθημα πως βαραίνει πάνω του η κατάρα και η οργή του Θεού.

Όταν όμως περάσουν αυτές οι δοκιμασίες, τότε θα δει πως η θαυμαστή πρόνοια του Θεού τον φύλαγε προσεκτικά σ' όλες τις πτυχές της ζωής του

Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ

http://1myblog.pblogs.gr/2010/10/688174.html

ΛΟΓΟΣ ΚΙ Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

ΓΕΝ. 2:16-17 "και ενετείλατο Κύριος ο Θεός τω Αδάμ λέγων από παντός ξύλου του εν τω παραδείσω βρώσει φάγη, απο δε του ξύλου του γινώσκειν καλόν και πονηρόν, ου φάγεσθε απ' αυτού. η δ' αν ημέρα φάγητε απ' αυτού, θανάτω αποθανείσθε"

"και είπεν ο όφις τη γυναικί. Ου θανάτω αποθανείσθε, ηδει γαρ ο Θεός ότι εν η αν ημέρα φάγητε απ' αυτού, διανοιχθήσονται υμών οι οφθαλμοί, και έσεσθε ως θεοί γινώσκοντες καλόν και πονηρόν. και είδεν η γυνή ότι καλόν το ξύλον εις βρώσιν και ότι αρεστόν τοις οφθαλμοίς ιδείν και ωραίον εστιν του κατανοήσαι, και λαβούσα του καρπού αυτού έφαγεν και έδωκεν και τω ανδρί αυτής μετ' αυτής, και έφαγον και διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί των δύο και έγνωσαν ότι γυμνοί ήσαν......

ΙΩΑΝ. Α΄4:1-3 "μη παντί πνεύματι πιστεύετε, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα ει εκ του Θεού εστιν, ότι πολλοί ψευδοπροφήται εξεληλύθασιν εις τον κόσμον. εν τούτω γινώσκετε το πνεύμα του Θεού.

και παν πνεύμα ο ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού εστι.

Η θεία απολυτότητα

Η θεία απολυτότητα του προσωπικού απείρου ως αιωνίου δεν προσφέρεται στη έρευνα του ανθρώπινου λογισμού, έρευνα που συνιστά μια διαχρονική ματαιοπονία. Η ιδέα περί του Θεού υπερβαίνει όλη την ικανότητα της ανθρώπινης σκέψης γιατί το ενδοκοσμικό έλλογο δεν μπορεί να δώσει αποδείξεις για το εξωκόσμιο υπέρλογο. Και το άπειρο και αιώνιο δεν μπορεί να ερευνηθεί λογικά και αποτελεσματικά από το πεπερασμένο και προσωρινό, αλλά μόνο να "ψηλαφισθεί" μέσα στα πλαίσια των ενδείξεων, που το ίδιο το άπειρο εκφέρει προς την ενδοκοσμικότητα. Αυτές οι ενδείξεις αποτελούν ερεθίσματα σύμπλευσης λογικής και πίστης στο Θεό, αφού η λογική επικαλείται τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης του αιώνιου και η πίστη τον συμβολοποιεί (...όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου.../ψαλμός). http://www.jesuslovesyou.gr/Apologetics/A7.htm

Ας "μιλάμε" μέχρι εκεί που είναι η αλήθεια με "διάκριση", γιατί μετά το κόμμα (,) αρχίζει ο Εγωισμός.

Ο Λόγος της Αληθείας

Πως βλέπει ο Απόστολος την υγιαίνουσα διδασκαλία। Τι είναι, δηλαδή, αυτό που σήμερα ονομάζουμε Ορθοδοξία, τι είναι η σωστή πίστη, για να την αντιδιαστείλουμε κατόπιν προς την αίρεση. Υιοί Θεού, λέγει ο Απόστολος, είναι όσοι κινούνται και καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα (Ρωμ. 8, 14), οι πνευματέμφοροι, δηλαδή οι Άγιοι. Αυτοί είναι οι πραγματικοί Χριστιανοί.

H σωστή πίστη, η υγιαίνουσα διδασκαλία, όπως την ονομάζει ο Απόστολος, είναι αποτέλεσμα καθαράς συνειδήσεως, η οποία γεννιέται από τον καθαρό βίο. Η υγιής διδασκαλία της Εκκλησίας απευθύνεται στους πάντας. Έρωτα ο Απόστολος: Η Ιουδαίων ο Θεός μόνον; Ουχί δε και εθνών; Και απαντά: Ναι και εθνών2. Όχι μόνο στους Ιουδαίους αλλά σε όλους απευθύνεται ο Χριστός. Όλοι -αρκεί να το θέλουν- μπορούν να γίνουν κατά χάριν παιδιά του, να φθάσουν στον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και στην κατά χάριν θέωση.

Όμως, δυστυχώς, δεν ανταποκρίνονται όλοι σ' αυτό το κάλεσμα του Χριστού. Μάλλον αυτοί που ανταποκρίνονται είναι σχετικώς λίγοι. Αυτοί που ανταποκρίνονται αγιάζονται και σώζονται με τη χάρη του Χριστού και όχι με τις δικές τους μόνο δυνάμεις. Στην Εκκλησία έχουμε Χριστοσωτηρία και όχι αυτοσωτηρία ή εργοσωτηρία. Χάριτι έστε σεσωσμένοι3 βροντοφωνάζει ο Απόστολος.

Η σωστή πίστη φαίνεται στην καθημερινή πράξη. Όπως λέμε στη θεολογική γλώσσα, το δόγμα (δηλ. το τι πιστεύουμε) έχει -θα πρέπει να έχει- άμεση σχέση με το πως ζούμε. Παράλληλα όμως και σε αντίθεση προς το μυστήριο της ευσεβείας, που είναι η Εκκλησία, υπάρχει και το μυστήριο της ανομίας, η αίρεση δηλαδή και η πλάνη.

Σε αντίθεση με την Εκκλησία που χαρακτηρίζεται από ενότητα, στην αίρεση και την πλάνη υπάρχει πολυδιάσπαση. Είναι οι άθεοι και άπιστοι, οι αιρετικοί, οι σχισματικοί, αυτοί που κάνουν δικές τους φατρίες, οι σκανδαλοποιοί, αυτοί που επιμένουν στην αμαρτία και δεν μετανοούν.

Βασική αιτία όλων αυτών των καταστάσεων είναι η υπερηφάνεια. Ει τις ετεροδιδασκαλεί... γράφει στον μαθητή του Τιμόθεο ο Απόστολος Παύλος, τετύφωται. Δηλαδή με απλά λόγια, όποιος φτιάχνει μία δική του θρησκεία, δηλ. μια αίρεση, τετύφωται, έχει μέσα του βουνό την υπερηφάνεια, γι' αυτό και δεν υποτάσσεται στον αληθινό Θεό.

Η υπερηφάνεια και τα πάθη, που γεννώνται από αυτήν, ρίχνουν τον άνθρωπο στην αίρεση. Ρίζα γαρ πάντων των κακών έστιν η φιλαργυρία, γράφει πάλι στον μαθητή του Τιμόθεο ο θείος Παύλος, ης τινές ορεγόμενοι απεπλανήθησαν από της πίστεως.... Η αμαρτία και τα πάθη μιαίνουν, λερώνουν τον νου και την συνείδηση και έτσι ο άνθρωπος απορρίπτει την υγιή διδασκαλία και ακολουθεί το δρόμο της αυτονομίας δουλεύοντας στα πάθη του. Οι απωσάμενοι την πίστιν και την αγαθήν συνείδησιν, εναυάγησαν περί την πίστιν.

Ακόμη και άγγελος εξ ουρανού να σας κηρύξει άλλο ευαγγέλιο, μην το δεχθείτε. Να τι γράφει ο Απόστολος στους Γαλάτες: Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ' ο ευαγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα εστω.

http://www.egolpion.com/pavlos_airesis.el.aspx

Ο θεσμός της οικογενείας σήμερα βρίσκεται σε κρίση παγκοσμίως

Ο γάμος είναι ένα μυστήριο• και ως γεγονός ζωής αλλά και ως τελετή στον ιερό ναό। Μετά την τελετή αυτή τα συμπόσια που συνήθως ακολουθούν, ας γίνονται, αλλά να είναι σεμνά, να προκαλούν χαρά και ευχαρίστηση χωρίς να προσβάλλεται η σωφροσύνη। Λέει ο άγιος Χρυσόστομος: «Είναι δυνατόν να κάνομε εύθυμο τον γάμο, με πλούσια τραπέζια, με ρούχα• δεν τα περιορίζω αυτά। Επιτρέπεται να ευφραινόμαστε με ρούχα, επιτρέπεται με τις παρουσίες σεβαστών ανδρών, σεβαστών γυναικών। Τα πάντα όμως πρέπει να γεμίζουν από σωφροσύνη, τα πάντα από σεμνότητα, τα πάντα από κοσμιότητα»

Ο άγιος Χρυσόστομος αντιμετωπίζοντας τα καθημερινά προβλήματα της οικογενείας της εποχής του θεωρεί ότι αυτά οφείλονται στην έλλειψη ορθών κριτηρίων στην εκλογή της η του συζύγου. Απευθύνεται στους γονείς που τότε έπαιζαν ένα σημαντικό ρόλο στην εκλογή και λέει στον πατέρα: «Όταν περιεργάζεσαι και αναζητάς υποψήφιο γαμπρό, να προσεύχεσαι• πες στον Θεό• όποιον θέλεις εσύ στείλε• ανάθεσε σ’ Αυτόν την υπόθεση, και αφού τον τίμησες μ’ αυτή την τιμή θα σε ανταμείψει. Παρακαλείτε πάντοτε τον Θεό να γίνει μεσίτης σ’ όλα τα έργα σας. Γιατί, αν ρυθμίσουμε έτσι τα ζητήματα μας, ούτε διαζύγιο θα υπάρξει ποτέ, ούτε υποψία για μοιχεία, ούτε αφορμή για ζηλοτυπία, ούτε διαμάχες και φιλονικείες, αλλά θα απολαύσουμε πολλή ειρήνη και ομόνοια• και όταν υπάρχει ομόνοια, θα ακολουθήσουν και άλλες αρετές». Αυτή η προσευχή βέβαια μπορεί να γίνεται στις ημέρες μας από κάθε υποψήφιο που επιθυμεί να παντρευτεί.

Προϋποθέσεις για έναν επιτυχημένο γάμο

Επιτυχημένος γάμος είναι αυτός που δεν θέτει σαν βάση επιτυχίας τον πλούτο αλλά την αρετή. Ο άνδρας πρέπει να έχει ευλάβεια ψυχής, καλωσύνη, σύνεση, φόβο Θεού. Λέει ο Χρυσόστομος: «Μια νέα κόρη που είναι συνετή, ελεύθερη και καλλιεργεί την ευσέβεια, αξίζει όσο όλη η οικουμένη». «Πολλοί που είχαν αποκτήσει μεγάλη περιουσία, τα έχασαν όλα, γιατί δεν είχαν μυαλωμένη γυναίκα ικανή να τα διατηρήσει».

Πολλοί θέλουν η γυναίκα τους να είναι όμορφη. Είναι όμως αυτό αρκετό για να επιτύχει ένας γάμος; Τονίζει ο άγιος: «Η ομορφιά του σώματος, όταν δεν συνοδεύεται από την αρετή της ψυχής, θα μπορέσει να σκλαβώσει τον άνδρα για είκοσι και τριάντα μέρες, δεν θα διαρκέσει όμως περισσότερο, αλλά αφού δείξει την κακία της, θα διαλύσει την αγάπη. Οι γυναίκες όμως που λάμπουν εξ αιτίας της ομορφιάς της ψυχής, όσο προχωρεί ο καιρός και φανερώνουν την ευγένεια της ψυχής τους, τόσο περισσότερο ελκύουν τους άνδρες τους».
http://www.oodegr.com/oode/koinwnia/oikogeneia/xrysost_oikog_zwi1.htm

Την φωτο δανείστηκα απο το θέμα του Αδεφού Πιστός 788
http://pistos788.blogspot.com/2010/04/blog-post_04.html

Η ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

"Μη κλαίετε' ουκ απέθανεν, αλλά καθεύδει".

Η φράση αυτή του Χριστού, όπως τότε έτσι και σήμερα, προκαλεί τη λογική μας και θα μας προσκαλεί πάντοτε να αφεθούμε με εμπιστοσύνη και να παραδοθούμε με ελπίδα στην πραγματικότητα του μυστηρίου και της αλήθειας του Θεού. Θα μας προσκαλεί, για να δούμε με την πίστη τι κρύβεται στο σκοτεινό καθρέπτη του θανάτου. Είναι γεγονός ότι απο τη στιγμή που θα γεννηθεί ένας άνθρωπος δεν υπάρχει καμιά άλλη βεβαιότητα, παρά μόνο ότι κάποτε θα πεθάνει. Και όμως, αυτή η βεβαιότητα παραμένει μια άγνωστη εμπειρία. Κανείς δεν έχει εμπειρία του θανάτου του. Κανείς δεν "έζησε" το βιολογικό του θάνατο, για να μας πει τι σημαίνει αυτό. Κανείς δεν μας είπε τι βιώνει, όταν είναι νερκός. Βέβαια, ο Χριστός και τα χαρισματικά μέλη το Σώματός Του, οι Άγιοί Του, φανέρωσαν την αντίπερα όχθη της ζωής, την πραγματική και άφθαρτη ζωή της αιωνιότητας μετά το θάνατο.

Αυτή η βεβαιότητα, λοιπόν, είναι πιστή και αποκάλυψη, είναι μια άλλη διάσταση ύπαρξης και ζωής, η οποία, όμως, ας μην ξεχνάμε, υπερβαίνει πολύ τη γήινη εμπειρία μας. Εδώ ο λόγος του Θεού και η εμπειρία της Εκκλησίας είναι τα μοναδικά σημεία στήριξης της ύπαρξής μας, που αποκαλύπτουν το θαύμα της Ανάστασης και υποδηλώνουν το μυστήριο της αιωνιότητας. Χωρίς αυτά, καμία λογική και καμία επιστήμη, καμία φιλοσοφία και καμία γνώση, καμία δύναμη του εαυτού μας και του κόσμου τούτου δεν μπορεί να φωτίσει τα σκοτάδια και να διαλύσει τα αδιέξοδά μας. Μόνο η αποκάλυψη του Θεού που γίνεται πίστη του ανθρώπου είναι η απάντηση στο υπαρξιακό μας πρόβλημα. Αυτή η αλήθεια μας λέει ότι ο θάνατος δεν είναι πλέον τέρμα, αλλά έγινε εν Χριστώ πέρασμα και μετάβαση στην αιωνιότητα. Μοιάζει να είναι μια άλλου είδους γέννηση στην όντως ζωή.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ ΕΤΟΣ 58ον ΑΡΙΘ.ΦΥΛ.४५(२९९७)

ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΖΟΥΝ

Ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει θεοὺς οὐ νομίζων, ἓταιρα δὲ καινὰ δαιμόνια, τούς τε νέους διαφθείρων. Τίμημα θάνατος......."πνεύματος"!

Είναι γεγονός ότι οι γονείς έχουν μια ευαισθησία στα θέματα της προσωπικής ελευθερίας των παιδιών. Τη θεωρούν απαρχή κάθε ολισθήματος και αιτία των μετέπειτα σχολικών αποτυχιών και της επαναστατικής συμπεριφοράς. Πώς τη βλέπουν όμως τα ίδια τα παιδιά; Ποιες είναι οι δικές τους απόψεις για αξιολόγηση της αρετής; Είναι φυσικό να υπάρχει μια διάσταση απόψεων μεταξύ της χθεσινής και της αυριανής κοινωνίας. Γιατί η κοινωνία του αύριο θα ΄ναι αποκλειστικά πλαισιωμένη από τους σημερινούς νέους. Βέβαια οι γονείς μπορεί να ζουν και στην αυριανή κοινωνία αλλά τα ηνία θα έχουν περάσει πια στα χέρια των παιδιών. Οι μεγάλοι θα έχουν γίνει το χτες, θ΄ ανήκουν στο παρελθόν και θα έρχεται ο μακρινός απόηχος της μελαγχολικής στροφής του Σπαρτιάτικου χορού, που στις πανηγυρικές εμφανίσεις των Λακεδαιμονίων έλεγε: «΄Αμες πόκ΄ ήμες άλκιμοι νεανίαι». Ο ποιητής Ιωάννης Πολέμης αποδίδει με τους εξής στίχους το βαθύτερο νόημα του μηνύματος αυτού:
«Κι έλεγ΄ η χθεσινή γενιά με μια φωνή καθάρια:
΄Ημαστε κάποτε κι εμείς και νιοι και παληκάρια».
Ποιος λοιπόν θα μπορούσε να κατηγορήσει τους νέους για ηθική χαλάρωση και κοινωνική δυσπροσαρμοστία; Οι νέοι δονούνται από τα ίδια ιδανικά και σπάνια ρίχνουν την πέτρα του αναθέματος σε συνομηλίκους τους। Κατανοούν τη συμπεριφορά των άλλων γιατί κινούνται οι ίδιοι σε ανάλογα πλαίσια προσωπικής ελευθερίας. Το ίδιο συμβαίνει στον κόσμο των μεγάλων. Οι γονείς όταν συναντηθούν αρχίζουν τη συζήτηση γύρω από το αιώνιο πρόβλημα των παιδιών. Συμφωνούν πάντα ότι οι νέοι κάνουν κατάχρηση της ελευθερίας και ότι οι αρχές της Παιδαγωγικής έρχονται σε αντίθεση με τις δικές τους προσδοκίες. Λέγοντας όμως οι νέοι τη λέξη ελευθερία δεν εννοούν ισοπέδωση των πάντων. Ελευθερία για τα παιδιά είναι να συναναστραφούν και να βρεθούν στο δικό τους κόσμο και όχι στον κόσμο των μεγάλων. Ελευθερία εννοούν τα παιδιά να μπορούν φυσικά και αβίαστα να ζήσουν στη δική τους κοινωνία, που όταν οι μεγάλοι δεν τη νοθεύσουν, είναι ιδανική και τέλεια.

http://www.platon.gr/arthro15.htm

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η σύγχρονη τηλεόραση δεν εκφράζει την κατάσταση της κοινωνίας, αλλά προσπαθεί να την διαμορφώση.

Ο τρόπος προβολής διαφόρων κοινωνικών φαινομένων εξαρτάται από την οπτική γωνία από την οποία τα βλέπει ο δημοσιογράφος, ο παραγωγός. Η ψυχολογία μας έχει διδάξει ότι υπάρχει το φαινόμενο της προβολής, σύμφωνα με το οποίο ο άνθρωπος προβάλλει στον άλλο αυτό που έχει μέσα του. Έτσι, ο εμπαθής άνθρωπος συνεχώς βλέπει και στην κοινωνία τα πάθη που υπάρχουν μέσα του. Όποιος είναι άρρωστος ψυχικά βλέπει παντού αρρώστιες και πάθη, ενώ όποιος έχει ψυχική υγεία βλέπει και την υγιή πλευρά της κοινωνίας.

Μέσα από το πρίσμα αυτό πρέπει να δούμε το γεγονός ότι δεν προβάλλονται από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως παραδείγματα που συνιστούν την υγεία του λαού, και υπάρχουν τόσα πολλά। Πλεονάζουν τα εγκλήματα και οι διάφορες μορφές βίας। Ουσιαστικά, με τέτοιες παρουσιάσεις επιδιώκεται να απαντηθούν ερωτήματα που απασχολούν τον ίδιο τον παρουσιαστή. Έτσι, μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν περνούν αξίες αλτρουϊσμού, ευποιίας, καλωσύνης, αγάπης. Και αν παρουσιάζωνται μερικά τέτοια περιστατικά είναι πολύ λίγα σε σχέση με τα εγκλήματα, που προτάσσονται στην παρουσίαση.

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

http://www.parembasis.gr/1997/97_04_01.htm

Σκέψου...... Think

Σε καμιά περίπτωση μην πάρεις υπνωτικό ΚΑΙ καθαρτικό ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ!



Τελικά κάποιος σκέφτηκε! ?.....ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάθαρση απο τις κακές συνήθειες ενώ ταυτόχρονα κοιμόμαστε ζώντας με τις γνωστές μας συνήθειες! .....όλα μένουν επάνω μας!!!
Πως θα αλλάξει αυτός ο κόσμος?



"καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη ο Θεός ουκ εξουθενώσει"

Η λογική του νου – χωρίς τη γνώση του λόγου του θεού

- Γιατί γκρέμισαν τον Πύργο της Βαβέλ;
- Διότι ήταν αυθαίρετο!!!

Η λογική του Νου, Χωρίς τη γνώση του Λόγου του Θεού
Μέσα από την αόρατη, μυστική, ανεπαίσθητη και ακατάληπτη «διαδικασία», οι δαίμονες παραπλανούν τις νοητικές λειτουργίες (αντίληψη, λογική, κρίση κ.λ.π) εκείνων, που δεν γνωρίζουν τι είναι και πως λειτουργεί η Μαγεία, αφού υποχρεώνουν τη λογική τους να βρει το «αίτιο» και να εξηγήσει, σύμφωνα με το νόμο της αιτιότητας, «πως συμβαίνουν όλα αυτά τα περίεργα». Κι επειδή η λογική του νου – χωρίς τη γνώση του λόγου του θεού, Ιησού Χριστού που μας έχει αποκαλύψει όλα τα κρυμμένα μυστικά της Δημιουργίας – δεν μπορεί να βρεί το «αίτιο», αναγκάζεται να υποθέσει και να δεχθεί, μοιραία κι αναπόφευκτα, ότι τα όσα «περίεργα» «ανεξήγητα» και «υπερφυσικά» συμβαίνουν, είναι, ή πρέπει να είναι, αποτέλεσμα (αιτιατό) κάποιων «άγνωστων» ή «απόκρυφων δυνάμεων», που είναι κρυμμένες, είτε μέσα στον άνθρωπο, είτε μέσα στη Φύση!. Τώρα πως συμβαίνει αυτές οι «δυνάμεις», να κρύβονται μέσα στον άνθρωπο και στη φύση και να παραμένουν «άγνωστες» από τότε, που οι άνθρωποι ζούσαν σε σπήλαια και δεν γνωριζαν μήτε τη φωτιά, μέχρι σήμερα, που ετοιμάζουν την εποίκησή τους στον Άρη, στον Δία, στην Αφροδίτη και στη Σελήνη και γνωρίζουν τις ακτίνες «λέϊζερ» ακόμη και τα βρέφη τους, είναι κάτι που ΔΕΝ φαίνεται να μπορεί ν’ απασχολήσει την αλαζονική λογική του νου των κάθε λογής «Ορθολογιστών». Γιατί είναι τόση η επίδραση, της δαιμονικής παραπλάνησησς, συσκότισης και τύφλωσης, στο νου και στις καρδιές των πονηρών και ματαιόδοξων ανθρώπων, ώστε, αντί ν’ αναζητούν, με ενδιαφέρον και με αγάπη για την ΑΛΗΘΕΙΑ, τις απαντήσεις, που τους λείπουν, μέσα στο «ενημερωτικό βιβλίο με τις οδηγίες του «Κατασκευαστή», δηλαδή στην Αγία Γραφή, αυτοί-γνήσιοι, αλλά κι αμετανόητοι, απόγονοι της Εύας και θύματα ανόητα του ΙΔΙΟΥ θύτη – απατεώνα – προσπαθούν να …αποκτήσουν αυτές τις …. «ανώτερες ψυχοπνευματικές δυνάμεις», για να ….δαμάσουν κι εκμεταλλευθ7ούν τις… «απόκρυφες δυνάμεις της φύσης»!!!!!

Αυτή λοιπόν, η ενσυνείδητη κουτοπονηρία, αποστρέφει το νου και την καρδιά απ’ την αποκαλυμένη ΑΛΗΘΕΙΑ, και οδηγέι στην ΠΛΑΝΗ και στην ΑΠΩΛΕΙΑ.
{Το γαρ μυστηριον ηδη ενεργείται της ανομιας} - Ιωάννης Παλαιτσάκης
«ανθ’ ων την αγάπην της αληθείας ουκ εδέξαντο».

Πως βιώνουν τα παιδιά το διαζύγιο

Μαθητής δημοτικού εκφράζει σε μια ζωγραφιά πως βιώνει τον χωρισμό – διαζύγιο των γονιών στην οικογένειά του। Μια εικόνα, χίλιες λέξεις.

«Και θα νοιώθω – σας αρέσει;-
πως με κόβουν μεσ’ τη μέση!»

Πηγή: Χάριτος Κατάκη, Οι τρεις ταυτότητες της Ελληνικής οικογένειας, εκδ। Κέδρος, σ. 112., διά της ΠΕΦΙΠ

http://istologio.org/?p=1266

Μπορείς να ξεγελάσεις τα πάντα, τους πάντες εκτός από τα μάτια της ψυχής ενός παιδιού που σ’ αγαπάει…

Τι το ανθρώπινο χωρίς ατέλεια;

Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβη ο Χριστός;

Ναι. Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Αγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος. Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φαει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. Αυτήν την φορά θα δώση ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθή το πλάσμα Του, θα αφήση το πλάσμα του ο Χριστός; Θα παρουσιασθή στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώση από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθη μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια. Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν την επέμβαση του Χριστού την Δευτέρα Παρουσία. Εγώ δεν μπορώ να το πω. Ο λογισμός μου λεει ότι δεν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όταν έρθει ως Κριτής, αλλά μια επέμβαση του Χριστού, γιατί είναι τόσα γεγονότα που δεν έχουν γίνει ακόμη. Θα επέμβη ο Χριστός, θα δώση μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξη όλο το κακό και θα το βγάλη σε καλό τελικά. Θα γεμίσουν οι δρόμοι προσκυνητάρια. Εξω τα λεωφορεία θα έχουν εικόνες. Θα πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι. Θα σε τραβάν, για να τους πεις για το Χριστό! Ετσι θα κηρυχθή το Ευαγγέλιο σε ολόκληρη την οικουμένη και τότε ο Χριστός θα έρθη ως Κριτής να κρίνη τον κόσμο. Αλλο Κρίση, άλλο μια επέμβαση του Χριστού, για να βοηθήση το πλάσμα Του. Σφράγισμα ίσον άρνηση

Έχω Άνθρωπο

Πατέρα κι αδερφή, τους έχεις σαν εικόνα
αφού νωρίς τους έχασες και τους πενθείς
ακόμα.
Τον έρωτα αρνήθηκες μια όμορφης γυναίκας
μονάχος για να προσπαθείς να σώσεις την
ψυχή σου।
Σαν φάρος είσαι οδηγός με το παράδειγμά σου
και τυχερός εγώ που είσαι
γερνοντάς μου।
Σπάνια βρίσκεις Άνθρωπο να βλέπει
στην ψυχή σου
και τον Χριστό παντρεύτηκες για όλη την
ζωή σου।
Αγάπη θαύμα κι ουρανός ζούνε μες το κελί σου
στα φτωχικά τα βράδια σου, είν' ο Θεός
μαζί σου।
Μέσα στα μαύρα ντύθηκες για να πενθείς τον Ένα,
που την Αγάπη έδειξε με πόνο και με
Αίμα.

Στο Γέροντά μου Αρχ.Κύριλλο

Προσωπικά Δεδομένα

Τηλεφωνήτρια : "Pizza Hut, καλησπέρα σας."
Πελάτης : "Καλησπέρα, θα ήθελα να δώσω μια παραγγελία."
Τηλεφωνήτρια : "Θα μπορούσα να έχω τον ΕΑΤ σας, παρακαλώ;"
Πελάτης : "Τον Εθνικό Αριθμό Ταυτοποίησής μου (National ID Number), ναι, μια στιγμή, ορίστε, είναι ο 6102049998-45-54610."
Τηλεφωνήτρια : "Ευχαριστώ, κύριε Sheehan. Λοιπόν η διεύθυνσή σας είναι 1742 Meadowland Drive, και ο αριθμός τηλεφώνου σας 494-2366. Το επαγγελματικό τηλέφωνό σας στην Lincoln Insurance είναι 745-2302 και ο αριθμός του κινητού σας 266-2566. Από ποιον αριθμό καλείτε ;"
Πελάτης : "Εεε; Είμαι στο σπίτι. Από πού τις βγάζετε όλες αυτές τις πληροφορίες;"
Τηλεφωνήτρια : "Είμαστε συνδεδεμένοι με το σύστημα, κύριε."
Πελάτης : (Στεναγμός) "Α μάλιστα ! Θα ήθελα δύο σπέσιαλ πίτσες με κρέας..."
Τηλεφωνήτρια : "Δεν νομίζω ότι θα ήταν καλή ιδέα, κύριε."
Πελάτης : "Α μπα;"
Τηλεφωνήτρια : "Σύμφωνα με τον ιατρικό σας φάκελο, υποφέρετε από υπέρταση και το επίπεδο της χοληστερόλης σας είναι υψηλό. Η ασφάλεια περίθαλψης που έχετε σας απαγορεύει μια τόσο επικίνδυνη για την υγεία σας επιλογή."
Πελάτης : "Αϊ ! Τι μου προτείνετε λοιπόν; "
Τηλεφωνήτρια : "Μπορείτε να δοκιμάσετε την Πίτσα Λάιτ με γιαούρτι σόγιας. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει πολύ."
Πελάτης : "Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα μου αρέσει αυτή η πίτσα; "
Τηλεφωνήτρια : "Συμβουλευτήκατε τις 'Νόστιμες συνταγές με σόγια' στη βιβλιοθήκη της περιοχής σας την περασμένη εβδομάδα, κύριε. Εξ ου και η πρόταση μου."
Πελάτης : "Καλά, εντάξει. Δώστε μου δυο, οικογενειακό μέγεθος. Τι οφείλω;"
Τηλεφωνήτρια : "Πραγματική ευκαιρία για σας, τη σύζυγό σας και τα τέσσερα παιδιά σας, κύριε. Οφείλετε 49,99 $."
Πελάτης : "Να σας δώσω τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας."
Τηλεφωνήτρια : "Λυπάμαι, κύριε, αλλά φοβάμαι ότι θα πρέπει να πληρώσετε μετρητοίς. Το υπόλοιπο της πιστωτικής σας κάρτας έχει υπερβεί το όριο ".
Πελάτης : "Θα πάω να βγάλω μετρητά από το μηχάνημα προτού έρθει ο υπάλληλός σας."
Τηλεφωνήτρια : "Ούτε αυτό είναι δυνατόν, κύριε. Ο τραπεζικός σας λογαριασμός είναι ακάλυπτος."
Πελάτης : "Να μη σας ενδιαφέρει. Εσείς στείλτε μου τις πίτσες. Θα έχω τα μετρητά. Πόσην ώρα θα πάρει; "
Τηλεφωνήτρια : "Έχουμε μια μικρή καθυστέρηση, κύριε. Θα είναι στο σπίτι σας σε 45 λεπτά περίπου. Εάν βιάζεστε, μπορείτε να έρθετε να τις πάρετε, αφού βγάλετε τα μετρητά, αλλά η μεταφορά πίτσας με μοτοσυκλέτα είναι τουλάχιστον ακροβασία. "
Πελάτης : "Πού στο διάολο ξέρετε ότι έχω μηχανή;"
Τηλεφωνήτρια : "Βλέπω εδώ ότι επειδή δεν καταβάλατε εμπρόθεσμα τις δόσεις, το αυτοκίνητό σας έχει κατασχεθεί. Αλλά η Χάρλεϊ έχει εξοφληθεί, οπότε απλώς συνεπέρανα ότι θα την χρησιμοποιούσατε."
Πελάτης : "@#%/$@&?#!"
Τηλεφωνήτρια : "Σας συμβουλεύω να παραμείνετε κόσμιος, κύριε. Έχετε ήδη καταδικαστεί τον Ιούλιο του 2006 για προσβολή οργάνου της τάξεως."
Πελάτης : (Άφωνος)
Τηλεφωνήτρια : "Κάτι άλλο κύριε;"
Πελάτης : "Όχι τίποτα. Α ναι, μην ξεχάσετε τα δυο λίτρα δωρεάν Κόκα Κόλα μαζί με τις πίτσες, σύμφωνα με τη διαφήμισή σας."
Τηλεφωνήτρια : "Λυπάμαι, κύριε, αλλά υπάρχει ρήτρα στη διαφήμισή μας που μας απαγορεύει να προσφέρουμε δωρεάν αναψυκτικά σε διαβητικούς।"

Γιατί απαξιώνουν οι μαθητές το σχολείο;

Όταν, λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ακούσει κανείς τους γονείς να συμβουλεύουν τα παιδιά να μάθουν γράμματα, η επιχειρηματολογία τους είναι η εξής: Ο τάδε, ενώ καταγόταν από πτωχή και άσημη οικογένεια, με τα γράμματα που έμαθε κατάφερε να γίνει μέγας και τρανός, να πάρει σπουδαίες θέσεις, να γίνει πλούσιος, να νυμφευθεί με πλούσια γυναίκα, να κτίσει ωραίο σπίτι. Άλλος πάλι με τις γλώσσες που έμαθε πήρε σπουδαία θέση στα ανάκτορα και ρυθμίζει αυτός όλες τις υποθέσεις. Οι περισσότεροι προβάλλουν σαν παραδείγματα τους επιτυχημένους στη ζωή, "τους^. επί γης ευδοκίμους". Στις εύπλαστες έτσι και δεκτικές ψυχές των νέων οι ίδιοι οι γονείς εισάγουν δύο μεγάλα κακά, δύο τυραννικούς έρωτες, τον έρωτα των χρημάτων, του πλούτου, και τον έρωτα της κοσμικής δόξας, της κοινωνικής ανόδου, θα λέγαμε σήμερα. Διαστρέφονται έτσι οι νέοι και γίνονται υλόφρονες και ματαιόδοξοι. Η διαστροφή των νέων σ' αυτό οφείλεται αποκλειστικά, παρατηρεί ο μέγας παιδαγωγός, στη μανία για τα βιωτικά αγαθά "Ουδαμόθεν την διαστροφήν γίνεσθαι των παίδων, αλλ' εκ της περί τα βιωτικά μανίας".


Η κοινωνία δεν πάσχει από έλλειψη επιτηδείων επιχειρηματιών, από έλλειψη εγγραμμάτων και σπουδασμένων, πάσχει από έλλειψη εναρέτων ανθρώπων. Πάσχει, γιατί έχει κατακλυσθή από τους επιτηδείους, οι οποίοι προκειμένου να αυξήσουν τα πλούτη και να σιγουρέψουν την καλοπέρασή τους, είναι αδίστακτοι. Πάσχει, γιατί οι αρχομανείς στην προσπάθειά τους να ανέλθουν αναστατώνουν το παν. Πάσχει, γιατί η απόκτηση πολυτελών οικιών και ανέσεων έχει γίνει ο μοναδικός στόχος. Εις αυτό οφείλεται η κοινωνική κακοδαιμονία, αυτοί καταστρέφουν την αρμονική κοινωνική συμβίωση και όχι όσοι ζουν με αρετή και αγιότητα^. "Τούτο γαρ εστι, τούτο όπερ πάντα απολώλεκεν, ότι πράγμα ούτως αναγκαίον, και την ημετέραν συνέχον ζωήν, περιττόν είναι και πάρεργον δοκεί". Και το αναγκαίο και συνεκτικό αυτό της κοινωνίας πράγμα είναι η αρετή, η ψυχική καλλιέργεια.
http://www.impantokratoros.gr/14792984.el.aspx

Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο τον οποίο βλέπεις τα πράγματα।

Γιατί το κοτόπουλο πέρασε το δρόμο;

Πλάτωνας:
Για το καλό του. Στην άλλη πλευρά βρίσκεται η αλήθεια.

Αριστοτέλης:
Είναι στη φύση του κοτόπουλου να διασχίζει τους δρόμους

Γαλιλαίος:
Και όμως τον διέσχισε…

Καρτέσιος:
Για να πάει στην απέναντι πλευρά।

Μακιαβέλι:
Ο Σκοπός, να περάσει το κοτόπουλο το δρόμο, αγιάζει τα Μέσα, όποια κι αν είναι αυτά.

Φρόυντ:
Το γεγονός ότι ασχολείστε με το εάν το κοτόπουλο διέσχισε το δρόμο αποδεικνύει ότι διακατέxεστε από σύνδρομο ανασφάλειας και ότι η σεξουαλικότητα σας είναι αφόρητα καταπιεσμένη

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ:
Ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου κάθε κοτόπουλο θα είναι ελεύθερο να διασχίζει το δρόμο χωρίς να δίνει λογαριασμό για την πράξη του।

Γιούρι Γκαγκάριν:
Για να πάει εκεί όπου κανένα άλλο κοτόπουλο δεν είχε πάει πριν.

Μπιλ Κλίντον:
Ορκίζομαι στο Σύνταγμα και στις Αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών ότι δεν είχα καμία σχέση με το κοτόπουλο αυτό।

Ελένη Λουκά
Οι δρόμοι είναι του Σατανά।

Κουγιας
Αν το κοτοπουλο περασε με κοκκινο αναλαμβανω την υπερασπιση του

πιο σημαντικό κι από τις λέξεις είναι το μολύβι που χρησιμοποιώ

Το παιδί κοιτούσε τη γιαγιά του που έγραφε ένα γράμμα. Κάποια στιγμή τη ρώτησε:

- Γράφεις μια ιστορία που συνέβη σε εμάς; Και μήπως είναι μια ιστορία για μένα;

Η γιαγιά σταμάτησε να γράφει, χαμογέλασε και είπε στον εγγονό της:

- Όντως γράφω για σένα, Ωστόσο, αυτό που είναι πιο σημαντικό κι από τις λέξεις είναι το μολύβι που χρησιμοποιώ. Θα ήθελα, όταν μεγαλώσεις, να γίνεις σαν κι αυτό.

Το παιδί, περίεργο, κοιταξε το μολύβι και δεν είδε τίποτα το ιδιαίτερο.

- Αφού είναι το ίδιο με όλα τα μολύβια που έχω δει στη ζωή μου!

- Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Το μολύβι έχει πέντε ιδιότητες, τις οποίες αν καταφέρεις να διατηρήσεις, θα είσαι πάντα ένας άνθρωπος που θα βρίσκεται σε αρμονία με τον κόσμο. Πρώτη ιδιότητα: Μπορείς να κάνεις μεγάλα πράγματα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ ότι υπάρχει ένα Χέρι το οποίο καθοδηγεί τα βήματά σου. Αυτό το χέρι το λέμε "Θεό" και Εκείνος πρέπει να σε καθοδηγεί πάντα σύμφωνα με το θέλημά Του.

Δεύτερη ιδιότητα: Πότε-πότε πρέπει να σταματάω να γράφω και να χρησιμοποιώ την ξύστρα. Αυτό κάνει το μολύβι να υποφέρει λίγο, αλλά στο τέλος είναι πιο μυτερό. Έτσι, μάθε να υπομένεις ορισμένες δοκιμασίες γιατί θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.

Τρίτη ιδιότητα: Το μολύβι μας επιτρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε γόμα για να σβύνουμε τα λάθη. Κατάλαβε ότι το να διορθώνουμε κάτι που κάναμε δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά σημαντικό για να παραμένουμε στο δρόμο του δικαίου.

Τέταρτη ιδιότητα: Αυτό που έχει στην ουσία σημασία στο μολύβι δεν είναι το ξύλο ή το εξωτερικό του σχήμα, αλλά ο γραφίτης που περιέχει. Έτσι, να φροντίζεις πάντα αυτό που συμβαίνει μέσα σου.

Τέλος, η πέμπτη ιδιότητα του μολυβιού: Αφήνει πάντα ένα σημάδι. Έτσι, λοιπόν, να ξέρεις ότι ό,τι κάνεις στη ζωή σου θα αφήσει ίχνη και να προσπαθείς να έχεις επίγνωση της κάθε σου πράξης.

Ευχαριστώ την Αγαπημένη Φίλη Κυριακή για την αποστολή αυτής της ιστορίας

Ανάγκη να σε πάρω εγώ

Επιλογή

"Τις άνθρωπος θέλει ζήσει, και δεν θέλει ιδεί θάνατον";

Η πραγματικότητα όμως είναι εκεί, ο θάνατος είναι αιώνιος και συνάμα προσωπικός αντίπαλος του καθενός μας. Οι βασιλιάδες, ακόμη και οι πιο ισχυροί της γης οφείλουν να υποκύψουν στο δρεπάνι του αδυσώπητου θεριστή. Ο θάνατος παραμονεύει πάντοτε την ανθρωπότητα. Είναι ένα γεγονός που φαίνεται αφύσικο στον άνθρωπο όταν σχετίζεται με τον εαυτό και το άμεσο περιβάλλον του, φυσικό όμως, όταν σχετίζεται με τους άλλους. Ο θάνατος εξισώνει όλους τους ανθρώπους. Απογυμνώνει τον πλούσιο από τα εκατομμύρια του και το φτωχό από τα κουρέλια του. Σβήνει τη δίψα της φιλαργυρίας και σταματά τη φλόγα των παθών. Ο θάνατος δε γνωρίζει όρια ηλικίας, ούτε μεροληπτεί. Είναι κάτι που φοβούνται όλοι οι άνθρωποι. Επιφυλάσσεται να συναντήσει όλους μας και το ζήτημα του ερχομού του είναι απλώς ζήτημα χρόνου. Ο άνθρωπος θα συναντήσει το θάνατο μία και μόνο φορά, αλλά είναι υποχρεωμένος να τον συναντήσει!

Αν ο φυσικός θάνατος ήταν η μόνη συνέπεια μιας ζωής που δαπανήθηκε μακριά από το Θεό δε θα είχαμε ν΄ ανησυχούμε τόσο πολύ. Η Αγία Γραφή όμως, μας προειδοποιεί ότι υπάρχει ένας δεύτερος θάνατος που είναι ο αιώνιος χωρισμός από το Θεό. Αυτός είναι ο χειρότερος από τους δύο.



"Υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον. Και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, δια να είσθε και σεις όπου είμαι εγώ" (Κατά Ιωάννη: κεφ. 14:2-3).

Η Γνώσις

Υπάρχουν τρεις νοητοί τρόποι δια των οποίων η γνώση αναβαίνει και καταβαίνει. Οι τρόποι αυτοί είναι το σώμα, η ψυχή και το πνεύμα. Βέβαια όταν οι άγιοι Πατέρες μιλούν για το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα, δεν εννοούν το τρισύνθετο του ανθρώπου, αλλά με την λέξη πνεύμα εννοούν το χάρισμα, δηλαδή την θεία Χάρη που χαριτώνει την ψυχή του ανθρώπου. Χωρίς την Χάρη του Θεού ο άνθρωπος λέγεται ψυχικός ή σαρκικός, ενώ με την ύπαρξη της Χάριτος λέγεται πνευματικός. Και ενώ η φύση της γνώσεως είναι μία, εν τούτοις λεπτύνεται και αλλάσσει τους τρόπους της ανάλογα με τους τόπους αυτούς τους νοητούς και αισθητούς: «Και ει μία εστιν η γνώσις εν τη φύσει αυτής, αλλά προς τας χώρας ταύτας των νοητών και των αισθητών, και λεπτύνεται, και επαλλάττει τους τρόπους αυτής, και τας εργασίας των νοημάτων αυτής». Έτσι όπως υπάρχουν τρεις αισθητοί και νοητοί τρόποι, σώμα, ψυχή και πνεύμα, έτσι υπάρχουν και τρεις γνώσεις, η σωματική, η ψυχική και η πνευματική. Ανάλογα με ποια γνώση κατέχει ο άνθρωπος, δείχνει την πνευματική του πρόοδο και την πνευματική του κατάσταση. Ακόμη ανάλογα σε ποια γνώση βρίσκεται φανερώνει την κάθαρση και την θεραπεία του. Ο ψυχικά άρρωστος κατέχει την σωματική γνώση, ενώ ο θεραπευόμενος κατέχει την ψυχική γνώση και ο θεραπευθείς κατέχει την πνευματική γνώση και γνωρίζει τα μυστήρια του Πνεύματος, που για τον σαρκικό άνθρωπο είναι άγνωστα και ακατάληπτα.

Η πρώτη γνώση αποκτάται με την διαρκή μελέτη και την σπουδή της μαθήσεως, η Δευτέρα γνώση προέρχεται από την καθαρά και αγαθή πολιτεία του ανθρώπου και από την πίστη της διανοίας και η Τρίτη γνώση «τη πίστει και μόνη κεκλήρωται. Διότι εν αυτή καταργείται η γνώσις, και τα έργα περαίωσιν λαμβάνει, και αι αισθήσεις γίνονται περισσαί εις χρείαν»

http://www.oodegr.com/oode/psyxotherap/3gnwseis1.htm

ο Γιουνγκ ήθελε να έχει επίγνωση των όσων πρέσβευε και έγραφε στις μελέτες και στα βιβλία του, υπέβαλλε τον εαυτό του σε πολλές δοκιμασίες. Έμεινε μόνος του για 6 μήνες κλεισμένος σε ένα σπίτι πίσω από τους τοίχους του ψυχιατρείου για να εξοικειωθεί με το περιβάλλον της δουλειάς του! Έκανε πολλά ταξίδια για να γνωρίσει πρωτόγονους πολιτισμούς και για να μελετήσει τα ήθη και τα έθιμα διαφόρων φυλών. Σύχναζε σε κακόφημα στέκια και σε μέρη όπου υπήρχαν περιθωριακοί τύποι για να μελετήσει τις ακραίες συμπεριφορές τους και να κατανοήσει τα πάθη και την ψυχοσύνθεσή τους.

Τώρα αρχίζω και θυμάμαι

Ο Σωκράτης πίστευε χωρίς να έχει δει Τον Θεό. Ο Θεός δεν είναι ένας «παππούλης που κοιτάει από ψηλά». Ο Θεός είναι μέσα μας. Εμείς, που γνωρίσαμε τον Ιησού Χριστό, θα ζήσουμε την Ανάσταση της ευθύνης και της συνείδησης ώστε να ακούμε την φωνή Του;

Κοσμοκεντρική ή κοινωνιοκεντρική εξατομίκευση;

Η κοσμοκεντρική οντολογία του «συστήματος» έρχεται από τα δεσποτικά-κολεκτιβιστικά περιβάλλοντα της Ασίας, απ’ όπου άντλησε τις εμπνεύσεις του ο Γκουρτζίεφ. Η κοινωνική τάξη του ασιατικού δεσποτισμού είναι, ως γνωστόν, προέκταση της κοσμικής τάξης.

Η αυτονομία της κοινωνικής τάξης έναντι της κοσμικής, είναι αντίληψη που ανήκει σε άλλου είδους πολιτισμούς: τον ελληνικό και τον νεωτερικό. Ο ελληνικός πολιτισμός αναπτύχθηκε, ακριβώς, ως προσπάθεια αποκόλλησης της κοινωνικής από την κοσμική τάξη. Γι' αυτό και φθάνει στην κοινωνική εξατομίκευση του ανθρώπου, τη δημοκρατία και την αίσθηση του τραγικού. Πράγματα εντελώς ξένα στους δεσποτικούς-κολεκτιβιστικούς πολιτισμούς: τον αιγυπτιακό, τον περσικό, τον ινδικό, τον κινέζικο, τον ιαπωνικό, των Αζτέκων, των Ίνκας, των Κελτών, των Ετρούσκων.

Στους δεσποτικούς πολιτισμούς η ατομικότητα δεν μπορεί, ούτε πρέπει, να έχει κοινωνικό περιεχόμενο. Η εκδήλωσή της στο πεδίο των κοινωνικών σχέσεων, ως διεκδίκηση ατομικής ελευθερίας, θεωρείται ένα πολύ επικίνδυνο παθολογικό φαινόμενο, γιατί αποσυνθέτει την δεσποτική συνοχή της κολεκτιβιστικής τάξης. Ο άνθρωπος υποχρεούται εκεί να καταβάλει σύντονες προσπάθειες να εξαλείψει το εγώ μέσα του. Ειδικοί θεσμοί, μοναστήρια και σχολές, είναι έτοιμα να του προσφέρουν τις κατάλληλες τεχνικές για την «αυτοκτονία του επί μεταφυσικού επιπέδου».

Στους πολιτισμούς της κοινωνικής εξατομίκευσης, όπως ο ελληνικός και ο νεωτερικός, η θέληση να κατοχυρωθεί και να αναπτυχθεί ελεύθερα η προσωπικότητα, είναι θεμελιακή κινητήρια δύναμη. Είναι το λεγόμενο ανθρωποκεντρικό πρόταγμα. Βεβαίως η κριτική που ασκούν στην προσωπικότητα τα γνωστικιστικά συστήματα δεν είναι άστοχη. Είναι ασταθής, αντιφατική, μονομερής, εγωιστική κ.λπ. Τα ελαττώματά της την οδηγούν κάποια στιγμή σε έκρηξη και κατάρρευση. Είναι η λεγόμενη κρίση της εξατομίκευσης, που την πέρασε ο ελληνικός πολιτισμός και την περνάει σήμερα ο νεωτερικός πολιτισμός, βιώνοντας την τρομερή κατολίσθησή του στον μεταμοντέρνο μηδενισμό.

Ο γκουρτζιεφικός γνωστικισμός υπόσχεται την «πραγματική ατομικότητα». Ανταποκρίνεται έτσι στο πρόβλημα των καιρών: την αποσύνθεση του ατόμου. Ο εξωκοινωνικός όμως χαρακτήρας της και τα δεσποτικά της συμφραζόμενα, την καθιστούν λύση χειρότερη από το πρόβλημα.

Την απάντηση στην κρίση της εξατομίκευσης την έχει ήδη προσφέρει ο χριστιανισμός, γιατί έδωσε τη δυνατότητα στο διαλυμένο άτομο να αναγεννηθεί «άνωθεν» κι από άτομο να γίνει Πρόσωπο. Αναδεικνύοντας, ως περιεχόμενο της ανακαινισμένης προσωπικότητας, την ελευθερία της αγάπης και την αγάπη της ελευθερίας, επιτρέπει την υποστατική ένωση της ατομικότητας και της καθολικότητας ακριβώς στο πεδίο των κοινωνικών μας σχέσεων. Η «πραγματική ατομικότητα» επιτυγχάνεται στο εδώ και τώρα. Όχι ως «αστρικό» ή άλλου είδους «κοσμικό» σώμα, αλλά ως κοινωνικό σώμα. Ο Ένας Θεός του είναι Αγάπη. Τριάδα Προσώπων. Αγάπη, όχι ως ενέργεια «κοσμική», δηλαδή εξωκοινωνική, αλλά ως πνεύμα κοινωνίας. Είναι ενέργεια «άκτιστη» και όχι «κτιστή». Ο Λόγος της είναι το οντολογικό θεμέλιο του Κόσμου.

Αλλά για να πλησιάσω τη χριστιανική υπέρβαση του γνωστικισμού έπρεπε, τι παράξενο, να με περιλάβει πρώτα ο δαιμόνιος συμπατριώτης μας από τον Καύκασο: ο Γεώργιος Γεωργιάδης ή Γκουρτζίεφ.

Μας τα θύμισε πρόσφατα ο σεβασμιώτατος Περγάμου σε μια ενδιαφέρουσα έκδοση της Μονής Κύκου με τίτλο: Ορθοδοξία και σύγχρονος κόσμος

http://www.oodegr.com/oode/anatolikes/gourtzief2.हतं

Υπάρχει εξωγήινη νοημοσύνη;

"Υπάρχει εξωγήινη νοημοσύνη;" διερωτώνται και ψάχνουν να βρουν πολλοί, παντού σ' ολόκληρη τη γη. Μα είναι αυτό, το ερώτημα, που θα 'πρεπε ν' απασχολεί τον παγκόσμιο νου, επιστημονικό και μη; Γιατί "Ναι, υπάρχει εξωγήινη νοημοσύνη", μας διαβεβαιώνει κατηγορηματικά το πιο έγκυρο και το πιο αξιόπιστο, το πιο αποκαλυπτικό, συγκλονιστικό και συναρπαστικό, το πιο πολυμεταφρασμένο και πιο πολυδιαβασμένο "best seller" όλων των εποχών, η Καινή Διαθήκη!

Επομένως το καυτό ερώτημα, που αναδύεται στο λυκόφως του 20ού αιώνα ετούτο πρέπει να 'ναι: "Υπάρχει γήινη νοημοσύνη, για να μπορεί να καταλάβει ποιανού είδους είναι αυτή η εξωγήινη νοημοσύνη;".

Γιατί των εξωγήινων η εισβολή, μήτε είναι απειλή φανταστική ή μελλοντική, μήτε αφορά στη γη, μα ήδη γίνεται από πολύ παλιά, μονάχα σ' ανθρώπινα μυαλά...

... Αυτών, που δεν θέλησαν, και δεν θέλουν πεισματικά, να δεχθούν την Αλήθεια, που φωτίζει άπλετα κι αποκαλύπτει όλα τα μυστικά της Δημιουργίας, αλλ' ηδονίζονται να κυνηγούν "μυστήρια" κι "ανεξήγητα", περιπλανώμενοι με συντροφιά το ψέμμα και την απάτη, μέσα στα σκοτάδια του δικού τους αιχμάλωτου νου. Με οδηγό αυτή την Αλήθεια, τη μία και μοναδική που είναι ο λόγος του Θεού - Δημιουργού Ιησούς Χριστός, το βιβλίο αυτό καλεί τον αναγνώστη, ν' ανεβεί μαζί Του στις ψηλές κορφές της Καινής Διαθήκης, για ν' αγναντεύσει από εκεί ολόκληρο τον απέραντο, μα και τελείως άγνωστο στους πολλούς λαβύρινθο του "μυστηρίου της ανομίας". Γιατί όλα τα πράγματα δεν φαίνονται πάντοτε καθαρά μόνο όταν τα κοιτάζει κανείς από πολύ κοντά. Υπάρχουν και πράγματα, που, για να φανούν πολύ καθαρά, πρέπει να τα δει κανείς από πολύ μακριά και από πολύ ψηλά.

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=90347