Πειρασμός

Οι άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας μας που πάσχουν τα Θεία – μας διδάσκουν πως στο δρόμο της σωτηρίας ο άνθρωπος πειράζεται από το διάβολο με οκτώ τρόπους: (1) εκ των όπισθεν, (2) εκ των έμπροσθεν, (3) εξ αριστερών, (4) εκ δεξιών, (5) εκ των κάτω, (6) εκ των άνω, (7) εκ των έσω και (8) εκ των έξω.
(1) Εκ των όπισθεν· πειράζει τον άνθρωπο ο διάβολος όταν ό άνθρωπος συνέχεια θυμάται τις προηγούμενες αμαρτίες που έχει διαπράξει και τα κακά του έργα και τα αναμασά στη μνήμη του και ασχολείται με αυτά είτε με απόγνωση γι’ αυτά είτε με ενήδονη αναπόληση. Έτσι η ανάμνηση αυτών που κάναμε στο παρελθόν γίνεται πειρασμός του διαβόλου.
(2) Εκ των έμπροσθεν· πειράζεται ο άνθρωπος από το φόβο στη σκέψη του μέλλοντος. Διερωτάται· Τι θα γίνει με τον εαυτό μου; Ή με τον κόσμο; Πόσο ακόμα θα ζήσω; Θα είμαι υγιής ή θ’ αρρωστήσω; Θα έχω να φάω; Άρα γε θα γίνει πόλεμος; Ή κάποιο σπουδαίο ή φοβερό γεγονός; Γενικά διάφορες εικασίες, προοράσεις, προρρήσεις, φαντασίες και κάθε τι που γεννά μέσα μας φόβο για το μέλλον. Αυτός είναι ένας πονηρός πόλεμος του διαβόλου, που φέρνει ταραχή στη ψυχή του ανθρώπου.
(3) Εξ αριστερών· πειράζεται ο άνθρωπος όταν ο διάβολος τον ερεθίζει σε απ’ ευθείας αμαρτίες। Σ’ αυτές τις ενέργειες και τα έργα, για τα οποία είναι γνωστό ότι είναι αμαρτίες και κακά, αλλά παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι τα κάνουν. Αυτός είναι ο πειρασμός σε ανοιχτή πρόκληση στην αμαρτία. Να αμαρτάνει κανείς κατ’ ευθείαν ή από προθέση.
(4) Εκ δεξιών· γίνεται ο πειρασμός του διαβόλου κατά δύο τρόπους, α) όταν ο άνθρωπος κάνει καλά έργα και καλές πράξεις, αλλά τα κάνει με κακό σκοπό και όχι με αγαθή πρόθεση.
(5) Εκ των κάτω· ο άνθρωπος πειράζεται από το διάβολο, όταν μπορεί να κάνει καλά έργα, να αυξάνει σε άγιες αρετές, αλλά δεν το κάνει από τη ραθυμία του δηλ. την πνευματική τεμπελιά.
(6) Ο πειρασμός του ανθρώπου εκ των άνω.
Αυτός ο πειρασμός συμβαίνει και πάλι κατά δύο τρόπους. α) Όταν ο άνθρωπος αναλαμβάνει (χωρίς την ευλογία του Πνευματικού του) να κάνει ασκήσεις μεγαλύτερες από τις ατομικές του δυνάμεις, και έτσι χωρίς νόημα παιδεύεται διπλά.
β) Δεύτερος πειρασμός εκ των άνω συμβαίνει όταν ο άνθρωπος ασχολείται με το να ερευνά τα μυστήρια της Αγίας Γραφής (και γενικά τα μυστήρια του Θεού) και το κάνει όχι ανάλογα προς την πνευματική του ανάπτυξη. Δηλαδή όταν θέλει ο ίδιος να εμβαθύνει και να ερμηνεύει τα μυστήρια του Θεού στην Αγία Γραφή
(7) Εκ των έσω, πάλι, πειράζεται ο άνθρωπος με όσα έχει στη καρδιά του και με όσα, προερχόμενα από την ίδια του την καρδία, τον πειράζουν. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός μας το λέει καθαρά, ότι «εκ της καρδίας του ανθρώπου εξέρχονται διαλογισμοί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι……»
(8) Τέλος, το όγδοο είδος του πειρασμού προς τον άνθρωπο έρχεται εκ των έξω, μέσω εξωτερικών πραγμάτων, υποθέσεων, προσβολών και ερεθισμάτων. Δηλαδή διαμέσου όλων όσα συλλαμβάνει, ο άνθρωπος απ’ έξω, με τις αισθήσεις του, οι οποίες είναι σαν παράθυρα της ψυχής.
"Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό!».

http://hristospanagia.blogspot.com/2010/03/blog-post_7262.html