Η ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

"Μη κλαίετε' ουκ απέθανεν, αλλά καθεύδει".

Η φράση αυτή του Χριστού, όπως τότε έτσι και σήμερα, προκαλεί τη λογική μας και θα μας προσκαλεί πάντοτε να αφεθούμε με εμπιστοσύνη και να παραδοθούμε με ελπίδα στην πραγματικότητα του μυστηρίου και της αλήθειας του Θεού. Θα μας προσκαλεί, για να δούμε με την πίστη τι κρύβεται στο σκοτεινό καθρέπτη του θανάτου. Είναι γεγονός ότι απο τη στιγμή που θα γεννηθεί ένας άνθρωπος δεν υπάρχει καμιά άλλη βεβαιότητα, παρά μόνο ότι κάποτε θα πεθάνει. Και όμως, αυτή η βεβαιότητα παραμένει μια άγνωστη εμπειρία. Κανείς δεν έχει εμπειρία του θανάτου του. Κανείς δεν "έζησε" το βιολογικό του θάνατο, για να μας πει τι σημαίνει αυτό. Κανείς δεν μας είπε τι βιώνει, όταν είναι νερκός. Βέβαια, ο Χριστός και τα χαρισματικά μέλη το Σώματός Του, οι Άγιοί Του, φανέρωσαν την αντίπερα όχθη της ζωής, την πραγματική και άφθαρτη ζωή της αιωνιότητας μετά το θάνατο.

Αυτή η βεβαιότητα, λοιπόν, είναι πιστή και αποκάλυψη, είναι μια άλλη διάσταση ύπαρξης και ζωής, η οποία, όμως, ας μην ξεχνάμε, υπερβαίνει πολύ τη γήινη εμπειρία μας. Εδώ ο λόγος του Θεού και η εμπειρία της Εκκλησίας είναι τα μοναδικά σημεία στήριξης της ύπαρξής μας, που αποκαλύπτουν το θαύμα της Ανάστασης και υποδηλώνουν το μυστήριο της αιωνιότητας. Χωρίς αυτά, καμία λογική και καμία επιστήμη, καμία φιλοσοφία και καμία γνώση, καμία δύναμη του εαυτού μας και του κόσμου τούτου δεν μπορεί να φωτίσει τα σκοτάδια και να διαλύσει τα αδιέξοδά μας. Μόνο η αποκάλυψη του Θεού που γίνεται πίστη του ανθρώπου είναι η απάντηση στο υπαρξιακό μας πρόβλημα. Αυτή η αλήθεια μας λέει ότι ο θάνατος δεν είναι πλέον τέρμα, αλλά έγινε εν Χριστώ πέρασμα και μετάβαση στην αιωνιότητα. Μοιάζει να είναι μια άλλου είδους γέννηση στην όντως ζωή.
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ ΕΤΟΣ 58ον ΑΡΙΘ.ΦΥΛ.४५(२९९७)