ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑΣ

Πρώτος Νόμος

 Πάντοτε και αναπόφευκτα ο καθένας μας υποτιμά  τον αριθμό των ηλιθίων μέσα σε έναν πληθυσμό.

Δεύτερος Νόμος

 H πιθανότητα κάποιος να είναι ηλίθιος είναι ανεξάρτητη από κάθε άλλο χαρακτηριστικό αυτού του προσώπου.

Το ποσοστό των ηλίθιων είναι το ίδιο σε κάθε κοινωνική ομάδα ακόμα και  μεταξύ καθηγητών πανεπιστημίου αλλά επίσης ακόμα  και στους κατόχους Νόμπελ.

Τρίτος (χρυσός) Νόμος

 Ο νόμος υποθέτει, αν και δεν το αναφέρει ρητά, ότι τα ανθρώπινα όντα ανήκουν σε τέσσερις βασικές κατηγορίες: τουςανήμπορους ή φουκαράδες (the helpless Η), τους  ευφυείς (intelligent Ι), τους κακοποιούς ή  ληστές (bandit Β)  και τους ηλίθιους (stupid S) .

Ο ηλίθιος είναι όποιος προκαλεί ζημιά σε άλλον άνθρωπο ή σε ομάδα ανθρώπων χωρίς να ωφεληθεί ο ίδιος ή ακόμα έχοντας και προσωπική  ζημία.

Ο φουκαράς ωφελεί μεν τους άλλους, αλλά ζημιώνεται ο ίδιος γιατί οι άλλοι τον εκμεταλλεύονται.

Ο ευφυής με τις ενέργειές του ωφελεί τους άλλους και επίσης ωφελείται ο ίδιος.

O ληστής ζημιώνει τους άλλους για να ωφεληθεί ο ίδιος.

-Πιστεύετε πως τα εγγόνια μας θα δούνε καλύτερες μέρες; 

-Ξέρω κι εγώ; Είναι ικανά για όλα αυτά τα μαλακισμένα

Τέταρτος Νόμος

Τα μη ηλίθια άτομα  πάντοτε υποτιμούν τις ζημιογόνες δυνατότητες των ηλίθιων. Ξεχνούν ότι πάντα και παντού  ο συγχρωτισμός με ηλίθιους αποδεικνύεται ένα ηλίθιο λάθος.

Πέμπτος Νόμος

Οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι στον κόσμο είναι οι ηλίθιοι.

 Ένας ηλίθιος είναι πιο επικίνδυνος από ένα ληστή.

 Μάλιστα ο Τσιπόλα διατείνεται ότι οι ηλίθιοι είναι ομάδα πιο ισχυρή από τη Μαφία και το «στρατιωτικό - βιομηχανικό πλέγμα».

Ένας ιδανικός ληστής κερδίζει όσα  χάνει κάποιος άλλος οπότε η κοινωνία στο σύνολό της δεν είναι ούτε καλύτερα ούτε χειρότερα.

Αν όλα τα μέλη μιας κοινωνίας είναι ιδανικοί  ληστές η κοινωνία θα παραμείνει στάσιμη, αλλά δεν θα  δημιουργηθεί μεγάλη καταστροφή.

Αντίθετα όταν οι άνθρωποι είναι ηλίθιοι στην εργασία, το αποτέλεσμα  είναι εντελώς διαφορετικό γιατί προκαλούν ζημιές σε άλλα άτομα ενώ δεν έχουν αντίστοιχα  κέρδη  για δικό τους λογαριασμό. Έτσι, η κοινωνία στο σύνολό της γίνεται  φτωχή.

πηγή:Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας (The Basic Laws of Human Stupidity 1976) που κυκλοφορεί  από τις εκδόσεις Κέδρος σε μετάφραση Γιάννου Πολυκανδριώτη.