Η λογική επικαλείται
τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης
(..όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου../ψαλμός)


Επίγεια μάτια αδυνατούν να ατενίσουν το «απρόσιτο» φως, που η θεότητα "οικεί"

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Αντίστροφη Μέτρηση


Αυτό είναι το μεγαλείο και η φαινομενική ποαραδοξότητα της πίστης μας και έχει αποδειχθεί πολλές φορές στην ιστορία του Έθνους. Μόλις φτάσουμε στο «ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ» τότε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την ΑΝΑΣΤΑΣΗ! 
Συκοφαντία ---> Δίκη ---> Καταδίκη ---> Πορεία προς τον Γολγοθά ---> Σταύρωση ---> Θάνατος («Τετέλεσται») ---> Ζωή εν Τάφω ---> Ανάσταση.
«Ουκ εστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία»
«Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φθάσει σε μία αθλία κατάσταση. Ο Θεός, όμως μας λυπήθηκε. Και τώρα δεν πρέπει ν' απελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα από τη συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού, ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το καλό» 
ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
Όταν οι Καρδιές ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ και νιώθουν τον παλμό του Συν-Άνθρωπου, Γεννούν Αδέρφια μέσα σε μια αιωνιότητα Αγάπης,  στην Στιγμή του χρόνου... ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ !!!
Δὲν παίζω μὲ τὰ λόγια. Μιλῶ γιὰ τὴν κίνηση ποὺ ἀνακαλύπτει κανεὶς νὰ σημειώνεται μέσα στὴ «στιγμή» ὅταν καταφέρει νὰ τὴν ἀνοίξει καὶ νὰ τῆς δώσει διάρκεια. Ὁπόταν, πραγματικά, καὶ ἡ Θλίψις γίνεται Χάρις καὶ ἡ Χάρις Ἄγγελος· ἡ Εὐτυχία Μοναχὴ καὶ ἡ Μοναχὴ Εὐτυχία.
Αυτό που ζούμε είναι η απουσία της Αγάπης! 
κι αφού δεν πεθάναμε από Έρωτα θα πεθάνουμε από πείνα;

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι δημιουργημένος κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ. Εἶναι ἐκ φύσεως κοινωνικό ὄν. Ἡ ἔλλειψη τῆς ἀγάπης τοῦ στερεῖ τήν κοινωνικότητα καί ὡς ἐκ τούτου ζῆ μέσα στό σκοτάδι τῆς δαιμονικῆς μοναξιᾶς. Ἡ μοναξιά εἶναι «προνόμιο» τοῦ διαβόλου. Ἡ κοινωνία, εἶναι ἡ χαρά τῶν ἀνθρώπων. Αὐτή ἡ κοινωνία βιώνεται μέσα ἀπό τήν σταυρική διάσταση τῆς ἀγάπης. Ἀγάπη πρός τόν Θεό καί ἀγάπη πρός τόν συνάνθρωπο. Μέσα ἀπό αὐτή τήν σταυρόσχημη ἀγαπητική καί θυσιαστική διάσταση τῆς ζωῆς, βιώνει κανείς τήν Ἀνάσταση.

Στην Ορθοδοξία - όταν και όπου υπάρχει - σώζεται ένα τρισορθογώνιο σύστημα αναφοράς στο Θεό, το συνάνθρωπο και τον εαυτό μας, που συνιστά την ενότητα και ακεραιότητα του ανθρώπου (=σαότης/σωτηρία). Στην Ορθοδοξία των Αγίων μας δε σώζεται κανείς ατομικά, αλλά «διά του πλησίον».

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2012/03/blog-post_2165.html#ixzz1pQ1Bj4Xe

5 σχόλια:

  1. ΑΝΘΡΩΠΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ,ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ.
    ΘΕΟΣ ΑΝ ΤΟ ΘΕΟ ΑΓΑΠΑΣ,
    ΚΑΙ ΓΗ ,ΑΝ ΤΗ ΓΗ ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ…

    ΚΑΙ ΣΥ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΑΓΑΠΑΣ ΕΚΕΙΝΟΝ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. PISTOS 788
    Η Πατρίδα του Μακρυγιάννη είναι ο χώρος πραγμάτωσης της θρησκείας του, της Ορθοδοξίας. Και γι’ αυτό πρέπει να είναι ελεύθερη. Για να αυτοπραγματώνεται ο ορθόδοξος Ρωμηός και ο πολιτισμός του.
    Η πατρίδα μόνο ως κοινωνία δικαιοσύνης, ισοτιμίας και (ρωμαίικης) δημοκρατίας μπορεί να νοηθεί. Και αυτό είναι δυνατό μέσα στη /Χάρη του Θεού. «Χωρίς αρετή και θρησκεία δεν σχηματίζεται κοινωνία, ούτε βασίλειον» (Απομνημονεύματα).
    Αν η ελληνική πατρίδα αποδεσμευθεί από την παραδοσιακή θρησκεία, αλλοτριώνεται. Ο στόχος όλων των εθνικών αγώνων είναι «να ελευθερωθή με τη δύναμη του Θεού. Η πατρική μας γη, και να δοξασθή τ’ όνομά Του και να λαμπρυνθή ο σταυρός της ορθοδοξίας’ (Απομν.). Αυτό είναι το πλαίσιο, στο οποίο κινείται ο μεγαλοϊδεατισμός του Μακρυγιάννη, που είναι καθαρά ρωμαίικος. Αμετακίνητος πόλος είναι η Πόλη και μαζί της η Ρωμηοσύνη, η οικουμενικότητα της ελληνορθόδοξης Ρωμανίας.
    Μιλώντας για την Πατρίδα ο Μακρυγιάννης εκστασιάζεται, γίνεται λυρικός και γεμίζουν δάκρυα τα μάτια και η καρδιά του: «Αχ, πατρίδα μου, δε θα σ’ αφήσουν ζωντανή…και κιντυνεύεις…είσαι ες τον γκρεμόν να τζακιστής, να χαθής…», «Καημένη πατρίδα, δεν θα σωθούνε τα δεινά σου… και είμαι δυστυχής, και κλαίγω και την δυστυχισμένη μου πατρίδα» (Απομν.). Είναι ορκισμένος «πατριδοφύλακας» – και αυτό του το αναγνωρίζουν όλοι.

    Εκείνος Αγαπά, κι εγώ ο Αγαπώμενος βιάζω τον αμαρτωλό εαυτό μου, στην θύμηση Της δικής του Αγάπης.
    ...κι Εσύ Γλυκός Αδερφός
    Yio

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. O Xριστός ανασταίνεται εκ νεκρών όχι χάρη στη «θαυματουργική» δύναμη της θεϊκής του «φύσης», αλλά χάρη στην ελεύθερη αγαπητική αυτοπαράδοσή του στο θέλημα της αγάπης του Πατρός. H ανάσταση δεν συνάγεται από τη φύση (την «παντοδύναμη» και «αθάνατη» φύση της θεότητας), συνάγεται από τη σχέση, την ελευθερία της αγάπης.
    Χρήστος Γιανναράς


    «η αγάπη [...] ου ζητεί τα εαυτής [...] πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει»[iv]


    Καλό απόγευμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος
    Προσωπικά έχω πέσει στην παγίδα των Λέξεων και τις έχω μεταφράσει μέσα απο τα πάθη μου!!!
    Ευτυχώς υπάρχουν "Γιανναράδες"!!!!
    Ωραία Επιλογή....με πλήρωσες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ΧΑΓΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕ > ΥΠΟ ΕΞΕΤΑΣΗ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΓΑΠ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

    Με την πρωτοφανή ανταπόκριση των συνΕλλήνων και συνΑγωνιστών μετά από το άρθρο μας περί πιέσεως της Χάγης έρχεται η πρώτη επιτυχία: η Χάγη επισήμως με έγγραφα της στα αγγλικά και στα γαλλικά, ενυπόγραφα επισήμως μας ανακοίνωσε σήμερα ότι ανοίγει τον φάκελο που στείλαμε κατά των κυβερνήσεων γαπ και πάντων των συνεργατών των για να εξετάσει τις πράξεις των για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και γενοκτονίας εις βάρος του Ελληνικού Λαού.
    http://greeknation.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή