Η λογική επικαλείται
τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης
(..όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου../ψαλμός)


Επίγεια μάτια αδυνατούν να ατενίσουν το «απρόσιτο» φως, που η θεότητα "οικεί"

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Φιλοσοφία ζωής


Μέσα σε μια περίοδο κρίσης οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής, ηθικής, ψυχολογικής, οι στίχοι του είναι πιο επίκαιροι από ποτέ... Άραγε, τι φιλοσοφία ζωής πρέπει να έχει αναπτύξει κανείς και τι βιώματα να περάσει για να αγγίξει έστω και λίγο τη μαγική διαχρονικότητα αυτών των στίχων;

Μόνον πνευματικά μπο­ρεί να αντιμετωπισθεί η σημερινή κατάσταση, όχι κοσμι­κά. Θα σηκωθεί ακόμη λίγη φουρτούνα, θα πετάξει έξω κονσερβοκούτια, σκουπίδια, όλα τα άχρηστα, και μετά θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Σ' αυτήν την κατάσταση θα δείτε, άλλοι θα έχουν καθαρό μισθό και άλλοι θα ξο­φλούν χρέη. Θα γίνουν έτσι τα πράγματα, πού δεν θα στε­νοχωριέται κανείς για την ταλαιπωρία πού θα περνάνε - δεν θα λέει φυσικά «δόξα σοι ό Θεός».

Πόσο ο Θεός μας αγαπά!

Γερο Παΐσιος: Ο Θεός θα δώσει τη λύση


τας Θύρας τας Θύρας


Αυτή η προτροπή (τας Θύρας τας Θύρας…) είναι η ανδιαφισβήτητη απόδειξη ότι δεν ήταν πάντα ετσι τα πράγματα όπως σήμερα...

Κάποτε η ζωή, ήταν με τ' όνειρο δεμένη..

5 σχόλια:

  1. Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύ­τερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προ­σοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζωνται οι άνθρω­ποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσό­τερο. Ο Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει.

    Δεν θα πάει πολύ αυτή η κατάσταση. Θα πάρει σκούπα ο Θεός!
    Γέροντας Παΐσιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. PISTOS 788

    ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΣ ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ....ΟΜΟΡΦΑ ΜΠΡΑΔΕΡ!!!

    ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ...ΕΝ ΣΟΦΙΑ ΑΣ ΦΥΛΑΜΕ....

    ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο πνευματικός κόσμος του θεού είναι εξ αδιαιρέτου!
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όπου κι αν πάμε
    μνήμες κρατάμε
    Αθήνα και Ρώμη
    σε ψάχνουμ' ακόμη.

    Άσπρες κολώνες
    μαύροι αιώνες
    ασήκωτοι θρόνοι
    στον κόσμο που βρεθήκαμε μόνοι.

    Μίση φατρίες
    πέφτουν οι Τροίες
    κι εσύ Βαβυλώνα
    μια κούφια σταγόνα.

    Όλα περνάνε
    πες μου που πάνε
    η κόλαση άδεια
    και γύρω μας φυτρώνουν σκοτάδια.

    Νόμος ο νόμος
    τρόμος ο τρόμος
    και ποιος θα ταράξει
    του κόσμου την τάξη.

    Θεέ μου σωτήρα
    τ' άστρα σου πήρα
    ν' ανάψω τα τόξα
    που δείχνουν την αιώνιά σου Δόξα!
    Ν. Γκατσος



    Και ο χρόνος περνά…

    Κι έρχεται κάποτε η στιγμή που ο άνθρωπος συνειδητοποιεί πόσο μάταια ήταν όλα αυτά. Πως έζησε τη ζωή του με πράγματα που δεν του έδιναν παρά μια επιφανειακή ικανοποίηση, μια επίπλαστη ευτυχία. Πως τίποτα από αυτά τα οποία προσπαθούσε σε ολόκληρη τη ζωή του να έχει δεν του έδινε αληθινή χαρά. Είναι αυτή η αίσθηση που έχουμε λίγο-πολύ όλοι μας κάθε φορά που επιτυγχάνουμε κάτι το οποίο επιθυμούσαμε διακαώς. Κάτι για το οποίο προσπαθήσαμε πάρα πολύ και, όταν τελικά το επιτύχουμε, αισθανόμαστε προσωρινά ικανοποιημένοι και πολύ σύντομα παύουμε να το έχουμε σε εκτίμηση και θέτουμε νέους στόχους για κάτι περισσότερο από αυτό. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του διαρκώς ανικανοποίητος και πάντα επιζητεί κάτι άλλο από αυτό που έχει, αλλά ότι παραμένει ανικανοποίητος επειδή οι στόχοι που θέτει δεν είναι για πράγματα που επιθυμεί πραγματικά. Είναι για πράγματα που υποτίθεται ότι ανταποκρίνονται στις κρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις περί επιθυμητού. Αντιλήψεις οι οποίες είναι δυνατόν να μην ανταποκρίνονται κατ’ ουσίαν σε κανενός ανθρώπου τις πραγματικές επιθυμίες…

    γι αυτο......
    Ανοίξτε διάπλατα όλες τις πόρτες, δηλαδή τα στόματα και τα αυτιά σας, στην αληθινή σοφία......

    ''Κάποτε η ζωή, ήταν με τ' όνειρο δεμένη..''
    δυνατό!!!!
    Καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. παραμένει ανικανοποίητος επειδή οι στόχοι που θέτει δεν είναι για πράγματα που επιθυμεί ...
    Μίση φατρίες
    πέφτουν οι Τροίες
    κι εσύ Βαβυλώνα
    μια κούφια σταγόνα.

    γι αυτο......
    Ανοίξτε διάπλατα όλες τις πόρτες, δηλαδή τα στόματα και τα αυτιά σας, στην αληθινή σοφία......

    "Ἐκύκλωσαν μὲ κύνες ὡσεὶ πολλοί, ἐξ ἀμέτρων πταισμάτων μου ἅγιε, αἱ συμφοραί, καὶ αἱ ἀσθένειαί μου αἱ δειναί. καὶ νῦν λοιπὸν προσπίπτω σοί, τῷ ἐμῷ προστάτῃ καὶ βοηθῷ ἐκ τούτων μὲ ἁπάντων, ἀπάλλαξον καὶ σῶσον, μάρτυς Γεώργιε τὸν δοῦλον σου."

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή