Η λογική επικαλείται
τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης
(..όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου../ψαλμός)


Επίγεια μάτια αδυνατούν να ατενίσουν το «απρόσιτο» φως, που η θεότητα "οικεί"

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Φίλος



Το κείμενο του Καντ
για τη φιλία

«Η φιλία (θεωρούμενη μέσα στην τελειότητά της) είναι η ένωση δύο προσώπων με αγάπη και σεβασμό ισότιμο και αμοιβαίο»...
...Η φιλία είναι παρ’ όλα αυτά, κάτι τόσο τρυφερό στην γλυκύτητα του συναισθήματος μιας αμοιβαίας κατοχής που κατορθώνει την σύμφυση με ένα πρόσωπο που, αν την αφήσει κανείς να βασισθεί σε συναισθήματα και αν δεν την υποτάσσει στην αμοιβαία επικοινωνία και αν δεν την στηρίζει σε αξιώματα ή σε κανόνες στέρεους που διαφυλάσσουν την οικειότητα και περιορίζουν την αμοιβαία αγάπη με αξιώσεις σεβασμού, απειλείται κάθε στιγμή να διακοπεί.»
Ιμμάνουελ Καντ, Γερμανός φιλοσοφος (1724 – 1804)
(Κείμενο του «Η ενδόμυχη Ένωση της Αγάπης με τον σεβασμό μέσα στην Φιλία»).


Φιλία
«Είν’ η λέξη γλυκειά, τρυφερή,
την καρδιά σου ζεσταίνει.
Δίνει κουράγιο, χαρά, θαλπωρή.
Είν’ η Φιλία, η μόνη που μένει.

Σε ώρες λύπης και πίκρας, σε ώρες χαράς,
ώρες που μόνος πώς είσαι, νομίζεις,
στα μάτια τον φίλο με πίστη κοιτάς.
Το χέρι απλώνει, κι όλο τον κόσμο κερδίζεις.

Είναι η φιλία δώρο Θεού,
δεν πρέπει ποτέ να προδώσεις.
Κι αν λαθεμένα βήματα τη σύρουν αλλού,
στάσου κοντά της και μην αρνηθείς,
συ πρώτος το χέρι θα δώσεις».
(Μάιος, 1992)
ποίησης της Γιούλας Ζώνα
πηγή: http://www.alithia.gr/newspaper/2009/17022009/17022009,30360.html

5 σχόλια:

  1. Υπάρχει πολύ περισσότερο έρωτας στη φιλία παρά φιλία στον έρωτα.

    ~Paul Lefevre Geraldy~

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ΤΑΥΤΟΤΗΣ ΑΠΟΨΕΩΝ,ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ,ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΦΙΛΙΑ....ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ.

    ΚΑΙ ΤΩ ΑΓΓΕΛΩ ΤΗΣ ΕΝ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΡΑΨΟΝ....ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ

    ΦΙΛΑ+ΑΔΕΛΦΕΙΑ....ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΔΕΡΦΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ...ΜΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ....

    ΤΟΓΙΟ;

    ΟΜΟΡΦΑ ΜΠΡΑΔΕΡ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φιλία είναι το ουσιαστικό του ρήματος: φιλώ = αγαπώ . Φιλία είναι κατά την αρχαία και πρώτη ερμηνεία της λέξης η Αγάπη .


    σε απόδοση του Γ. Πιντέρη
    Δεν υπάρχει ρόλος για να παίξουμε,
    δέσμευση να κάνουμε.
    Δεν περιμένω απάντηση καμιά
    έξω απ' την παρουσία σου,
    τα μάτια σου,
    εσένα.
    Η φιλία είναι λεύτερη,
    κυλάει,
    είναι σπάνια.
    Δεν θέλει ερεθισμούς,
    είναι ερεθισμός η ίδια.
    Εμπιστεύεται, καταλαβαίνει,
    αναπτύσσεται, εξερευνά,
    χαμογελάει και κλαίει.
    Δεν κρεμιέται ούτε εξουθενώνει,
    δεν περιμένει ούτε απαιτεί.
    Είναι - και αυτό είναι αρκετό -
    και ονειρεύεται πολύ.


    Όμορφα γραμμένο και δοσμένο γλυκά! Κάποια πράγματα όμως δεν εκφράζονται με λόγια.....
    Μοιάζουν Φτωχές οι λέξεις στο άκουσμα των συναισθημάτων.....στην ψυχή!

    Καλό και γλυκό βράδυ!
    ΥΓ: Υπέροχο!!! Τρυφερό!!! το θέμα που επέλεξες.
    Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Pistos 788

    Εγώ πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, εγώ τροφεύς, εγώ ιμάτιον, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος, παν όπερ αν θέλεις εγώ. Μηδενός εν χρεία καταστείς. Εγώ δουλεύσω.
    Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι. Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή και αδελφός και αδελφή και μήτηρ. Πάντα εγώ.

    Μόνον οικείως έχε προς εμέ. Εγώ πένης δια σέ και αλήτης δια σέ, επι σταυρού δια σέ, άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.
    Πάντα μοι σύ και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.

    Τι πλέον θέλεις;
    Καλό βράδυ αδερφέ μου...απαντώ σε σένα για να ακούει εμένα!....να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. συμπληρώνω....σε απόδοση Γ.Πιντέρη

    Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
    Κάποτε ήμουνα ο τάφος για ένα κουνελάκι,
    ένα καλάθι του μπάσκετ στο γκαράζ,
    ένα λαχανί μπάλωμα,
    θάμνοι και δέντρα πασχαλιάς που τα σκαρφάλωναν μυρμήγκια.
    ήμουνα βραχόσκαλες και μια μυστήρια στέρνα,
    φωτιές από ξερόχορτα,
    ήμουν νεροπόλεμος και πινγκ-πονγκ στο υπόγειο.
    Ήμουνα ένας μικρούλης άσπρος φράχτης,
    ένα κρεβάτι και μια σιφονιέρα σφένδαμνο που μοιραζόμουνα μ’ αδέλφια,
    μια σκυλίτσα που τη λέγαν Σάντυ και χόρευε.
    Φίλους ήτανε εύκολο να βρεις.
    Σκαρφαλώναμε δέντρα,
    χτίζαμε χορτοκάλυβα,
    κυνηγούσαμε φίδια -και ονειρευόμαστε πολύ.
    Θα είμαστε φίλοι: Πέρα από χρόνια παιδικά,

    Ποιος είμαι: Δεν το ξέρω.
    Κάποτε ήμουν εύκολος να με προβλέψεις.
    ήμουνα μορφωμένος, εκπαιδευμένος,
    μ’ αγαπούσαν -όχι όπως ήμουνα, μα όπως έδειχνα να είμαι.
    Ο ρόλος μου ήταν ο ασφαλής μου τρόπος για να κρύβομαι.
    Δεν είχα λόγο ν’ αλλάξω.
    Με παραδέχονταν. Τους ευχαριστούσα.
    Τότε, άξαφνα σχεδόν, άλλαξα.
    Τώρα είμαι λιγότερο σίγουρος, πιότερο ο εαυτός μου.
    Ο ρόλος μου σχεδόν εξαφανίστηκε.
    Οι ρίζες μου δεν είν’ στην εκκλησιά μου, τη δουλειά μου, την πόλη μου,
    ούτε καν στον κόσμο μου.
    Είναι μέσα μου.
    Φίλους δεν είναι εύκολο να βρεις -και ονειρεύομαι πολύ.
    Θα είμαστε φίλοι; Πέρα από ρόλους.
    Ευχαριστώ Κατερίνα....ζωγραφίζεις
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή