Η λογική επικαλείται
τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης
(..όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου../ψαλμός)


Επίγεια μάτια αδυνατούν να ατενίσουν το «απρόσιτο» φως, που η θεότητα "οικεί"

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Μπαταρία


«Στον κόσμο δυο πράγματα είναι σίγουρα, ο θάνατος και οι φόροι»

Στον χώρο της ψυχολογίας, ο κορυφαίος νευρολόγος-ψυχίατρος καί ιδρυτής της ψυχανάλυσης Sigmund Freud, βαθύτατα συγλονισμένος από την καταστροφική μανία των ανθρώπων στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μίλησε ανοιχτά για το ένστικτο του Θανάτου- αυτή την ενόρμηση της καταστροφικής επιθετικότητας που ενυπάρχει στην ανθρώπινη φύση και αντιμάχεται τα ένστικτα της Ζωής που σχετίζονται με την αναπαραγωγή, τη δημιουργία και τη συντήρηση του φαινομένου της Ζωής σε κάθε έκφραση. Για τον Freud, η έμφυτη ανθρώπινη καταστροφικότητα κατευθύνεται τελικά στο θάνατο και τον αφανισμό του ίδιου του ανθρώπου. Αυτός είναι ο τελικός σκοπός της. Ο Freud πίστευε ότι κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο μπορούν να συνυπάρχουν μέσα μας ταυτόχρονα το μίσος και η αγάπη για το ίδιο πρόσωπο, έτσι και η ζωή μας μπορεί να συνδυάσει την επιθυμία και λαχτάρα για επιβίωση με την αμφίθυμη επιθυμία και μανία της εξόντωσης μας. Κάθε ζωντανός οργανισμός τείνει ασυνείδητα προς τη νιρβάνα εξαιτίας της σφοδρότητας και της έντασης με την οποία καιει μέσα του η φλόγα της ζωής. Ο Freud θεωρούσε ότι κάθε ανθρώπινη ύπαρξη μέσα από τον πόνο της καταστροφής αποζητεί την γαλήνη, επιθυμεί να θέσει ένα τέλος σε όλο αυτόν «τον πυρετό που λέγεται ζωή». Έτσι η επιθυμία της ζωής και του θανάτου, της δημιουργίας και της καταστροφής συγκατοικούν μέσα μας. Πολλοί μεταγενέστεροι ψυχαναλυτές, επικεντρώθηκαν στο συγκρουσιακό και αμφιθυμικό στοιχείο που χαρακτηρίζει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης: ο άνθρωπος μπορεί να καταστρέψει αυτό που αγαπά. Ότι τον δημιουργεί και ότι ο ίδιος δημιουργεί είναι σε θέση να το καταστρέψει.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Ελβετός ψυχίατρος Carl Jung θεωρούσε ότι κάθε ανθρώπινη φύση έχει ένα τμήμα, όπου συγκεντρώνονται τόσο οι ανεκπλήρωτες, δημιουργικές δυνάμεις του ατόμου όσο και οι πιο καταστροφικές τάσεις του.


Ο Σκοπός της ζωής, είναι μια ζωή με Σκοπό "Robert Burns"

Η ανθρώπινη καταστροφικότητα στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πνιγμένη ανάγκη έκφρασης για δημιουργία. Ή- για να ξαναγυρίσουμε στον Σωκράτη- είναι το απότελεσμα της άγνοιας του ανθρώπου για τους νόμους της Φύσης και τις δυνάμεις που τον έχουν δημιουργήσει και τον κατευθύνουν.

Η δύναμη της δημιουργίας είναι τεράστια. Ας συνειδητοποιήσει επιτέλους ο άνθρωπος ότι είναι προιόν αυτής της δύναμης και ότι αυτή η δύναμη του έχει δώσει τεράστιες δυνατότητες για να δημιουργήσει καί να πετύχει!
πηγή: http://www.kousiadis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=50&Itemid=54

4 σχόλια:

  1. Ο Σκοπός της ζωής, είναι μια ζωή με Σκοπό...ΔΥΝΑΤΟ....ΙΣΩΣ ΤΟ ΔΑΝΕΙΣΘΩ...

    ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΜΕΣΑ ΜΑΣ...ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ ΜΑΣ....Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ.....

    ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΔΩΡΑ,ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΘΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ....
    Ο ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΝΚ ΤΗΝ ΠΑΡΟΜΟΙΑΣΕ ΜΕ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ,ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ....
    ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΣ,ΟΔΗΓΟΣ,ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ....ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ....ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ....ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ....ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ....
    ΟΜΟΡΦΑ ΜΠΡΑΔΕΡ ΜΟΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας"

    Σωκράτης:
    Κρίτων, στον Ασκληπιό οφείλουμε έναν αλέκτορα². Ξεπλήρωσε λοιπόν αυτό το χρέος μου και μην το αμελήσεις σε παρακαλώ.
    Ο θεός μαζί μας Αδερφέ μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Ο Σκοπός της ζωής,είναι μια ζωή με σκοπό"...
    Ουσιαστικό!!! Αληθινό!!! Δημιουργικό...

    O ορισμός της λέξης "άνθρωπος" είναι "βλέπω προς τα πάνω"

    "....Η αξία του δεν αντικατασταίνεται με τίποτα. Δεν μπορεί να αποτιμηθεί με καμιάν άλλη. Είναι το μέτρο των άλλων αξιών. Εκείνος λοιπόν που τον κατεβάζει από το υψηλό επίπεδο του απόλυτου «σκοπού» στο χαμηλό επίπεδο του σχετικού «μέσου», ή αυτός που αυτοκαταδικάζεται (από βλακεία ή ανανδρία) σε «μέσον προς άλλο σκοπό», αναιρεί, καταλύει, «σκοτώνει» τον άνθρωπο μέσα στον άνθρωπο. Μεγαλύτερη βλασφημία, βαρύτερο έγκλημα δεν υπάρχει....."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "όλα τα φανέρωσα στους φίλους μου"

    «αἱ χεῖρές σου ἐποίησάν με καί ἔπλασάν με»

    Σκέπασε τον αμαρτάνοντα, όταν δεν έχεις απ' αυτό πνευματική ζημία.

    ΕΓΩ ΕΙΠΑ ΘΕΟΙ ΕΣΤΕ...
    Δεν μπορεί να αποτιμηθεί με καμιάν άλλη. Είναι το μέτρο των άλλων αξιών.......συμφωνώ!
    Ο θεός μαζί μας, καλό βράδυ άγνωστε επισκέπτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή