«Πόνος, ένα δώρο πού κανένας δέν θέλει»

Paul Brand «Πόνος, ένα δώρο πού κανένας δέν θέλει». Ο πόνος ο σωματικός, ο ψυχικός καί ο υπαρξιακός, είναι δώρο τού Θεού στόν άνθρωπο, είναι ένα δώρο τού Θεού στήν μεταπτωτική κατάσταση στήν οποία βρισκόμαστε, είναι συνδεμένος μέ τούς λεγόμενους δερμάτινους χιτώνες πού λειτουργούν μέ τόν διφυή χαρακτήρα, δηλαδή είναι μιά κατάσταση μετά τήν πτώση, αλλά ευλογήθηκε από τόν Θεό καί μπορεί μέ τήν δική Του βοήθεια νά τόν υπερβούμε. Κάθε πόνος δίδει τήν δυνατότητα τής αναγέννησης. Όπως η γυναίκα πονά κατά τήν γέννα, αλλά αυτό καταλήγει στήν γέννηση μιάς νέας ζωής, έτσι καί κάθε πόνος οδηγεί σέ μιά γέννηση, άν μπορούμε νά τόν αξιοποιήσουμε σωστά.

Έτσι πρέπει νά ερμηνεύσουμε τό κλασσικό χωρίο τού Ντοστογιέφσκι «πονώ, άρα υπάρχω» πού μπορεί νά συνδυασθή μέ τό χωρίο τού αγίου Σιλουανού τού Αθωνίτου «αγαπώ, άρα υπάρχω», πού καί τά δύο αντιπαρατίθενται στό χωρίο τού Ντε Κάρτ «σκέπτομαι, άρα υπάρχω»। Η ύπαρξη τού ανθρωπου δέν ταυτίζεται απόλυτα μέ τήν λογική, αλλά εκφράζεται από τήν υπέρβαση τού πόνου καί τήν βίωση τής αγάπης. Η στάση πού λαμβάνουμε στά τρία αυτά αποφθέγματα δείχνει τό επίπεδο τού πολιτισμού καί τού τρόπου ζωής πού μάς διακατέχει.–

Κατά τήν πατερική παράδοση, όπως τήν εκφράζει ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, η κάθαρση τής καρδιάς είναι η υπέρβαση τής ηδονής καί τής οδύνης. Σέ ένα χωρίο του γράφει ότι εκείνος πού ελευθέρωσε τήν σάρκα του από τήν ηδονή καί τήν οδύνη κατόρθωσε τήν πρακτική αρετή, εκείνος πού εξαφάνισε από τήν ψυχή του τήν λήθη καί τήν άγνοια πέρασε ευπρεπώς στήν φυσική θεωρία καί εκείνος πού ελευθέρωσε τόν νού του από τούς πολλούς τύπους, δηλαδή τίς εικόνες καί τίς φαντασίες, απέκτησε τήν θεολογική μυσταγωγία.
http://exagorefsis.blogspot.com/2010/12/blog-post_2876.html