Του ΠΑΟΛΟ ΚΟΕΛΟ Κάποια μέρα ένας χωρικός χτύπησε δυνατά την πόρτα ενός μοναστηριού . Όταν ο αδελφός θυρωρός άνοιξε , εκείνος του έδωσε ένα θαυμάσιο τσαμπί σταφύλια . - Αγαπητέ αδελφέ , αυτά είναι τα πιο ωραία σταφύλια του αμπελιού μου . Ήρθα εδώ να σου τα χαρίσω . - Ευχαριστώ ! θα τα πάω αυτά στον αβά , θα χαρεί πολύ με τέτοιο δώρο . - Όχι ! Για σένα τα έφερα . - Για μένα ? Ο αδελφός κοκκίνισε , επειδή αισθάνθηκε ότι δεν άξιζε ένα τέτοιο δώρο της φύσης . - Ναί ! επέμενε ο χωρικός . Γιατί πάντα μου άνοιγες την πόρτα , όταν εγώ χτυπούσα . Όταν χρειαζόμουν βοήθεια , επειδή η σοδειά μου είχε καταστραφεί από την ξηρασία , εσύ μου έδινες κάθε μέρα ένα κομμάτι ψωμί κι ένα ποτήρι κρασί , θέλω αυτό το τσαμπί σταφύλια να σου φέρει λίγο από την αγάπη του ήλιου , την ομορφιά της βροχής και το θεϊκό θαύμα που το γέννησε τόσο όμορφο . Ο αδελφός θυρωρός τοποθέτησε το τσαμπί μπροστά του κι όλο το πρωί το θαύμαζε : Ήταν πραγματικά όμορφο . αυτό Γι ' αποφάσισε να παραδώσει το δώρο στον αβά , που πάντα τον ενθάρρυνε με σοφά λόγια . Ο αβάς χάρηκε πολύ με τα σταφύλια , θυμήθηκε όμως ότι κάποιος αδελφός στο μοναστήρι είχε αρρωστήσει και σκέφτηκε : « θα του δώσω το τσαμπί . Ποιος ξέρει , μπορεί να φέρει κάποια χαρά στη ζωή του " . Έτσι κι έγινε . Τα σταφύλια δεν έμειναν , όμως , πολλή ώρα στο δωμάτιο του άρρωστου αδελφού , γιατί κι εκείνος συλλογίστηκε : " Ο αδελφός μάγειρας μ ' έχει φροντίσει τόσο καιρό , ταΐζοντας με με ό , τι καλύτερο . Σίγουρα θα χαρεί » . Όταν το μεσημέρι εμφανίστηκε ο αδελφός μάγειρας με το γεύμα , αυτός του έδωσε τα σταφύλια . " Είναι για σένα " , είπε ο άρρωστος αδελφός . « Επειδή πάντα βρίσκεσαι σ ' επαφή με τα προϊόντα που μας προσφέρει η φύση , αυτό θα ξέρεις τι να κάνεις μ ' το δημιούργημα του θεού " . Ο αδελφός μάγειρας έμεινε κατάπληκτος από την ομορφιά του τσαμπιού και σχολίασε με τον βοηθό του πόσο τέλεια ήταν τα σταφύλια . Τόσο τέλεια , που κανείς άλλος δεν θα εκτιμούσε τέτοιο θαύμα της φύσης όσο ο αδελφός σκευοφύλακας , καθώς εκείνος ήταν ο υπεύθυνος για τη φύλαξη της Αγίας Μετάληψης και πολλοί στο μοναστήρι τον θεωρούσαν σαν άγιο άνθρωπο . Ο σκευοφύλακας με τη σειρά του χάρισε τα σταφύλια στον πιο νεαρό δόκιμο , ώστε να καταλάβει εκείνος , ότι το έργο του θεού φανερώνεται στις πιο μικρές λεπτομέρειες της δημιουργίας . Όταν ο δόκιμος τα πήρε , η καρδιά του δόξαζε τον Κύριο , επειδή δεν είχε ξαναδεί τόσο όμορφο τσαμπί . Την ίδια στιγμή θυμήθηκε την πρώτη φορά που είχε φτάσει στο μοναστήρι και τον άνθρωπο που του είχε ανοίξει την πόρτα - αυτή η χειρονομία του είχε επιτρέψει να βρεθεί σήμερα σ ' εκείνη την κοινότητα ανθρώπων που ήξεραν να εκτιμούν τα θαύματα . Κι έτσι , λίγο πρίν νυχτώσει , έφερε το τσαμπί στον αδελφό θυρωρό . " Να το απολαύσεις » , είπε . " Γιατί εσύ περνάς τον περισσότερο χρόνο εδώ ολομόναχος . Αυτά τα σταφύλια θα σε κάνουν να χαρείς " . Ο αδελφός θυρωρός θεώρησε ότι εκείνο το δώρο προοριζόταν πραγματικά για τον ίδιο , απόλαυσε την κάθε ρόγα του τσαμπιού και κοιμήθηκε ευτυχισμένος . ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΛΟΙΠΟΝ....
ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου ΠΑΟΛΟ ΚΟΕΛΟ
Κάποια μέρα ένας χωρικός χτύπησε δυνατά την πόρτα ενός μοναστηριού . Όταν ο αδελφός θυρωρός άνοιξε , εκείνος του έδωσε ένα θαυμάσιο τσαμπί σταφύλια .
- Αγαπητέ αδελφέ , αυτά είναι τα πιο ωραία σταφύλια του αμπελιού μου . Ήρθα εδώ να σου τα χαρίσω .
- Ευχαριστώ ! θα τα πάω αυτά στον αβά , θα χαρεί πολύ με τέτοιο δώρο .
- Όχι ! Για σένα τα έφερα .
- Για μένα ? Ο αδελφός κοκκίνισε , επειδή αισθάνθηκε ότι δεν άξιζε ένα τέτοιο δώρο της φύσης .
- Ναί ! επέμενε ο χωρικός . Γιατί πάντα μου άνοιγες την πόρτα , όταν εγώ χτυπούσα . Όταν χρειαζόμουν βοήθεια , επειδή η σοδειά μου είχε καταστραφεί από την ξηρασία , εσύ μου έδινες κάθε μέρα ένα κομμάτι ψωμί κι ένα ποτήρι κρασί , θέλω αυτό το τσαμπί σταφύλια να σου φέρει λίγο από την αγάπη του ήλιου , την ομορφιά της βροχής και το θεϊκό θαύμα που το γέννησε τόσο όμορφο .
Ο αδελφός θυρωρός τοποθέτησε το τσαμπί μπροστά του κι όλο το πρωί το θαύμαζε : Ήταν πραγματικά όμορφο . αυτό Γι ' αποφάσισε να παραδώσει το δώρο στον αβά , που πάντα τον ενθάρρυνε με σοφά λόγια .
Ο αβάς χάρηκε πολύ με τα σταφύλια , θυμήθηκε όμως ότι κάποιος αδελφός στο μοναστήρι είχε αρρωστήσει και σκέφτηκε : « θα του δώσω το τσαμπί . Ποιος ξέρει , μπορεί να φέρει κάποια χαρά στη ζωή του " .
Έτσι κι έγινε . Τα σταφύλια δεν έμειναν , όμως , πολλή ώρα στο δωμάτιο του άρρωστου αδελφού , γιατί κι εκείνος συλλογίστηκε : " Ο αδελφός μάγειρας μ ' έχει φροντίσει τόσο καιρό , ταΐζοντας με με ό , τι καλύτερο . Σίγουρα θα χαρεί » .
Όταν το μεσημέρι εμφανίστηκε ο αδελφός μάγειρας με το γεύμα , αυτός του έδωσε τα σταφύλια .
" Είναι για σένα " , είπε ο άρρωστος αδελφός . « Επειδή πάντα βρίσκεσαι σ ' επαφή με τα προϊόντα που μας προσφέρει η φύση , αυτό θα ξέρεις τι να κάνεις μ ' το δημιούργημα του θεού " .
Ο αδελφός μάγειρας έμεινε κατάπληκτος από την ομορφιά του τσαμπιού και σχολίασε με τον βοηθό του πόσο τέλεια ήταν τα σταφύλια . Τόσο τέλεια , που κανείς άλλος δεν θα εκτιμούσε τέτοιο θαύμα της φύσης όσο ο αδελφός σκευοφύλακας , καθώς εκείνος ήταν ο υπεύθυνος για τη φύλαξη της Αγίας Μετάληψης και πολλοί στο μοναστήρι τον θεωρούσαν σαν άγιο άνθρωπο .
Ο σκευοφύλακας με τη σειρά του χάρισε τα σταφύλια στον πιο νεαρό δόκιμο , ώστε να καταλάβει εκείνος , ότι το έργο του θεού φανερώνεται στις πιο μικρές λεπτομέρειες της δημιουργίας . Όταν ο δόκιμος τα πήρε , η καρδιά του δόξαζε τον Κύριο , επειδή δεν είχε ξαναδεί τόσο όμορφο τσαμπί . Την ίδια στιγμή θυμήθηκε την πρώτη φορά που είχε φτάσει στο μοναστήρι και τον άνθρωπο που του είχε ανοίξει την πόρτα - αυτή η χειρονομία του είχε επιτρέψει να βρεθεί σήμερα σ ' εκείνη την κοινότητα ανθρώπων που ήξεραν να εκτιμούν τα θαύματα .
Κι έτσι , λίγο πρίν νυχτώσει , έφερε το τσαμπί στον αδελφό θυρωρό .
" Να το απολαύσεις » , είπε . " Γιατί εσύ περνάς τον περισσότερο χρόνο εδώ ολομόναχος . Αυτά τα σταφύλια θα σε κάνουν να χαρείς " .
Ο αδελφός θυρωρός θεώρησε ότι εκείνο το δώρο προοριζόταν πραγματικά για τον ίδιο , απόλαυσε την κάθε ρόγα του τσαμπιού και κοιμήθηκε ευτυχισμένος .
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΛΟΙΠΟΝ....
Εμπιστοσύνη....πρόνοια Θεού, ...... Αγάπη στον Άνθρωπο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη Ιστορία, γεμάτη θεία πρόνοια...ευχαριστώ