Η κοινωνικη Διάσταση Της Πίστεως

Η σύνδεση της αμαρτίας με την αρρώστια και της θεραπείας με τη σωτηρία είναι θεμελιώδης ως σχέση αιτίας και αποτελέσματος.

Η χριστιανική πίστη καλεί τον άνθρωπο να υπερβαίνει τα όρια της ατομικότητάς του। Καλεί διαρκώς τον άνθρωπο να σπάει το κέλυφος του εγωισμού του και να μεταμορφώνεται από άτομο σε πρόσωπο.

Γιατί ο πιστός δεν μπορεί να εφησυχάζει και να επαναπαύεται κλεισμένος στον εαυτό του, αγνοώντας τις ανάγκες των άλλων, αδιάφορος στο να βρίσκει τρόπους θεραπείας.

Η αρετή της αλληλεγγύης, δυστυχώς, είναι σπάνια ακόμη κι εκεί όπου θα έπρεπε να είναι αυτονόητη.

"θάρσει, τέκνον" είναι ο λόγος που απευθύνει ο Χριστός στον παράλυτο και μέσα απο αυτόν και στο σημερινό άνθρωπο, ο οποίος, ταλαιπωρημένος, απογοητευμένος και προδομένος, έχει ανάγκη απο ελπίδα και στήριξη ψυχική.

Όχι από φθηνές παρηγοριές, θολά και επικίνδυνα συνθήματα, σαν αυτά που περισσεύουν στις μέρες μας και κυκλοφορούν μέσα στην ελευθερία του κόσμου ασύδοτα και αχαλίνωτα οδηγώντας πολλούς σε αδιέξοδα।

Όλοι έχουμε ανάγκη από τη σώζουσα ζωντανή πίστη, που όταν υπηρετεί τον πληγωμένο άνθρωπο, αποδεικνύει με τον πλέον χειροπιαστό τρόπο ότι η αλήθεια του Θεού δεν είναι υπόθεση του μυαλού μας, αλλά της καρδιάς μας.

Θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας ότι πολλά απο όσα διαβάζουμε δεν είναι δεδομένα της δικής μας ζωής, αλλά ζητούμενα του εσωτερικού μας αγώνα।
Πολλά από όσα μας συγκινούν και αγγίζουν την ψυχή μας δεν είναι εμπειρίες που φθάσαμε, αλλά μια πνευματική κατάσταση που ακόμη προσπαθούμε να κατακτήσουμε, εν μέσω προκλήσεων, παγίδων και πειρασμών πολλών.

όπως λέει και ο ιατροφιλόσοφος Καρρέλ "αυτός που δεν πιστεύει έχει χάσει κάτι ανώτερο απο τα μάτια, τα αυτιά και τη λαλιά αφού δε βλέπει το μεγαλείο του Χριστού, δεν ακούει τους ψιθύρους του παναγίου Πνεύματος, δεν λαλεί τη γλώσσα του ουρανού, δεν αισθάνεται τους παλμούς της αιωνίου ζωής।

Φωτο : απο το ταξίδι στο Αγ।Όρος
κείμενα:Φωνή Κυρίου Αρ।Φυλ २७(२९७९) ४ ιουλίου 2010