Η λογική επικαλείται
τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης
(..όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου../ψαλμός)


Επίγεια μάτια αδυνατούν να ατενίσουν το «απρόσιτο» φως, που η θεότητα "οικεί"

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Ούτε να φοβάσαι μα ούτε και να γελάς

Μέσα σε, αυτή την μεγάλη κρίση και αναμπουμπούλα που επικρατεί ακούγονται συνεχώς ή διαβάζετε στο internet για προφητικά λόγια του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, ή του γέροντος Παϊσίου. Αυτά μιλάνε για Ελλάδα ελεύθερη, δυνατή, χριστιανική, αλλά μετά από μια δύσκολη περίοδο. Μεγάλοι άνδρες, με παρρησία ενώπιον του Θεού.
- Αλλά ας σκεφτούμε την Ελλαδίτσας μας, τα τελευταία χρόνια, (μη πηγαίνουμε πολύ πίσω). Περάσαμε πολέμους, κατοχή, πείνα. Τώρα να αναλογιστούμε γιατί τα περάσαμε όλα αυτά ; Για τις αμαρτίες μας. Οι άνθρωποι ζητούν μια ζωή όχι όπως ο Χριστός μας παρέδωσε αλλά μια ζωή εύκολη, τρυφηλή. Θέλουν ανέσεις, πολλά χρήματα, λίγη δουλειά, θέλουν να διασκεδάσουν, να χαρούν την ζωή τους. Κάνουν το παν γι αυτή τη ζωή, και νομίζουν ότι με την ανθρώπινη καταξίωση είναι σωστοί και ότι επιτέλεσαν το έργο τους εδώ πάνω στη γη. Και όταν λέω κάνουν το παν το εννοώ. Πατάνε στο πτώμα του διπλανού τους για να ικανοποιήσουν το θέλημά τους. Μη νομίζεις ότι τα λόγια αυτά είναι υπερβολικά γιατί θα σου μιλήσω για τη ζωή του ανθρώπου από τη γέννησή του μέχρι το θάνατό του.
   Έρχεται η στιγμή να γεννήσει η μητέρα το παιδί της και όπως είναι φυσικό θέλει την καλύτερη περίθαλψη στο νοσοκομείο που θα βρεθεί. Πόσες περιπτώσεις γονιών που χρηματίσανε την νοσοκόμα, τον γιατρό, ή όποιον άλλον χρειαστεί για ένα καλύτερο δωμάτιο με θέα, χωρίς άλλους ασθενείς μέσα. Εάν θέλεις δωμάτιο μονόκλινο να πας σε μια ιδιωτική κλινική. Αλλά εμείς προτιμούμε χωρίς το κατάλληλο αντίτιμο να γευτούμε βασιλικά, αξιώματα. Μετά το παιδί αυτό μεγαλώνει και πηγαίνοντας στο, σχολείο, οι αδίστακτοι γονείς συνεχίζουμε το ίδιο τροπάριο. Εξαγοράζουμε καταστάσεις, ή απειλούμε ή εκβιάζουμε για ένα σωρό πράγματα που νομίζουμε ότι είναι σωστά. Από βαθμολογίες σχολικές, μέχρι και γιατί το σχολικό σταματάει 20 μέτρα πιο πέρα και όχι μπροστά στην πόρτα του σπιτιού μας. Το παιδί τα βλέπει όλα αυτά και αισθάνεται ότι έτσι πρέπει να κάνει. Νομίζει ότι έτσι είναι η σωστή ζωή. Μεγαλώνοντας αρχίζουν οι παρέες με το άλλο φύλο. Χωρίς δισταγμό ενδίδει στην σαρκική πράξη, πολλές φορές και με την παρότρυνση των γονιών. Λένε να μην μείνει το παιδί μαμούχαλο, να ξεπεταχτεί στη κοινωνία, να γνωρίσει καταστάσεις. Κανείς δεν σκέφτεται ότι εκτός του ότι αυτό το πράγμα είναι αμαρτία, καταστρέφει τον άνθρωπο. Γιατί αν το παιδί από μικρή ηλικία γνωρίσει τα πάντα αργότερα η ζωή του θα είναι άδεια, γιατί δεν θα έχει άλλα πράγματα να γνωρίσει. 
    Μη τα νομίζεις παράλογα αυτά που σου λέω. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που σήμερα η νεολαία μας στρέφεται και στα ναρκωτικά. Είναι άδεια η ζωή του. Δεν έχει βάσεις. Δεν έχει ιστορική θεολογούμενη παιδεία. Δεν ξέρει ποιός είναι ο σκοπός της ζωής του. Μετά είναι και η τηλεόραση. Πω πω τι είναι αυτό το πράγμα ; Πλύση εγκεφάλου. Ό,τι μπορείς να σκεφτείς ή μάλλον ό,τι δεν μπορείς να σκεφτείς το βρίσκεις στην τηλεόραση. Όποια διαστροφή και ανωμαλία υπάρχει από αυτό το κουτί πηγάζει. Οι ελεύθερες σχέσεις, οι σκοτωμοί, το κλέψιμο, η μοιχεία, η ομοφυλοφιλία. Αυτό το κουτί θέλει να μας πείσει ότι όλα είναι σωστά και φυσιολογικά πράγματα. Ότι δεν είναι παράνομα. Παλιά η μοιχεία ήταν παράνομη, τώρα που η αμαρτία αυτή έγινε πολλή την νομιμοποίησαν οι άνθρωποι. Παλιά αν πιάνανε κάποιον για μοιχεία εκτός από την τιμωρία του νομοθέτη είχε και το όνειδος του κόσμου. Τώρα που όλοι σκέφτονται ή και που κάνουν πράξη την μοιχεία την κάναμε νόμιμη, αφού πλέον όλοι μετέχουνε της αυτής αμαρτίας. 
 
ούτε να φοβάσαι μα ούτε και να γελάς
  Να το ξέρεις αυτό και να το θυμάσαι. ΟΤΑΝ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΛΗ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ. Και το κάνουμε αυτό για να μην μας τρώει πλέον η συνείδηση ότι κάνουμε κάτι κακό. Το ίδιο ήδη γίνεται και με την ομοφυλοφιλία. Θα θελήσουν να την νομιμοποιήσουν σε όλους τους τομείς και ακόμη περισσότερο από τα δικαιώματα του απλού ανθρώπου. Θα αποκαλείς τον άλλον ομοφυλόφιλο και θα έχει το δικαίωμα να σε βάλει στην φυλακή. Ο δικαστής θα τον δικαιώνει γιατί θα είναι και αυτός της ιδίας πάστας.
   Και για να επανέλθω σε αυτό που ξεκίνησα. Και συνεχίζεται έτσι που λες η ζωή του ανθρώπου μεγαλώνοντας. Στον στρατό θα βάλει τον μεγάλο αξιωματικό που έχει γνωστό για να μην πάει στα σύνορα. Αργότερα ο κατάλληλος βουλευτής θα τον τακτοποιήσει όπου μπορεί καλύτερα. Να μη μιλήσω για κλοπές, από τον συνδετήρα του γραφείου μέχρι το σκάρτο προϊόν, μέχρι και τον φόρο από τον ιδρώτα του λαού. Γενικώς μέχρι να πεθάνουμε έχουμε μάθει να πατάμε επί πτωμάτων για την καλύτερη θέση. Ακόμη και πεθαμένοι μερικές φορές οι συγγενείς μας, αγωνίζονται για μια καλύτερη θέση στο κοιμητήριο. Να έχει θέα λέει. Γελοιότητες. Γυμνός και κατηγορούμενος είναι άμοιρε ο νεκρός συγγενής σου μπροστά στην κρίση του Θεού και εσύ σκέφτεσαι και πράττεις παράλογα. Όλο αυτό το κάνουν για να πείσουν τους εαυτούς τους ότι μέχρι εκεί είναι, και οτι η απολαβή του από τη ζωή θα είναι τι ; μια καλή θέα από το κοιμητήριο ;
   Και μεν ο ένας έχει κοινωνική θέση, χρήματα και δύναμη και πορεύεται έτσι στον βίο του, αλλά υπάρχουν και οι άλλοι χωρίς όλες αυτές τις δυνατότητες. Αυτοί δεν κάνουν τέτοια πράγματα, όχι γιατί δεν θέλουν, αλλά γιατί δεν μπορούν να τα κάνουν. Αν μπορούσαν να είσαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι θα έπεφταν στην ίδια αθλιότητα. Η πλύση εγκεφάλου έχει γίνει σε όλους, ή σχεδόν σε όλους.
  Δηλαδή ένα κράτος ολόκληρο βρίσκεται ..., στα πρόθυρα του γκρεμού. Και ξέρεις τι συμβαίνει μετά ; πέφτει. Κοίτα την ιστορία από πολύ παλιά. Αυτοκρατορίες τεράστιες. Βαβυλωνία, Ισραηλίτες, Ρωμαίοι, Έλληνες, Βυζάντιο, όλοι αυτοί τιμωρήθηκαν γιατί είχαν ξεχάσει τον Θεό. Όλες αυτές οι αυτοκρατορίες εξαφανίστηκαν γιατί είχαν πέσει πρώτα μέσα στην ψυχή τους. Οι εσωτερικές τους άμυνες ήταν ανύπαρκτες. Όπως ακριβώς είναι και οι δικές μας αυτή τη στιγμή.
  Να ξέρεις ότι αν δεν μετανοήσουμε θα πάθουμε τα ίδια.Και εγώ όπως και εσύ πιστεύω ότι θα βοηθήσει ο Θεός την Ελλάδα μας αλλά να ξέρεις ότι θα γίνει εκαθάριση. Το ακούς αυτό !! ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΚΑΘΑΡΙΣΗ Θα ξεχωρίσει το στάρι από την ήρα.
  Σκέψου, αν κάποιος έχει μάθει να ζει τη ζωή που προανέφερα και πάρει αυτή τη στιγμή το δώρο από τον Θεό της δυνατής Ελλάδος χωρίς κινδύνους και απειλές, τι θα σκεφτεί ; θα πει "Ο Θεός μας αγαπάει και μας έσωσε, επομένως για να μας αγαπάει ο Θεός είμαστε σωστοί. Ας συνεχίσουμε λοιπόν την ζωή όπως την ζούσαμε, ευάρεστη φαίνεται να είναι στον Θεό". Και έτσι θα συνεχίζουμε να ζούμε αμαρτωλά και μάλιστα αυτή την φορά έχοντας και την επιβεβαίωση του Θεού.Αν δεν μετανοήσουμε να το ξέρεις θα δούμε πράγματα φοβερά. Ελπίζω έστω και την τελευταία στιγμή να ανοίξουν τα πνευματικά μας μάτια και να μετανοήσουμε. Να το ξέρεις έρχονται μέρες τόσο δύσκολες και πονηρές που η γη δεν ξανάδε ποτέ στην ιστορία της. Αλλά μέσα σε αυτό το σκοτάδι πρέπει να μετανοήσουμε. Αν δε το κάνουμε θα μας πάρει το ρεύμα του ποταμού μαζί με τους άλλους.
- Οι πολιτικοί είναι όργανα των σκοτεινών δυνάμεων. Των σιωνιστών. Αυτοί κάνουν την δουλειά τους, αυτό τους βάλανε να κάνουν και είναι σωστοί σε αυτό που πρέπει να επιτελέσουν. Αγωνίζονται με όλες τους τις δυνάμεις να επιφέρουν το κακό. Προσπαθούν να οδηγήσουν την ιστορία με τρόπο ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την έλευση του αντίχριστου. Είπε ο Κύριος μας, "ότι οι υιοί του αιώνος τούτου φρονιμότεροι υπέρ τους υιούς του φωτός". Αυτοί ξέρουν τι κάνουν και το κάνουν συνειδητά, εμείς που θέλουμε να γίνουμε υιοί της βασιλείας του Θεού είμαστε ράθυμοι. Νομίζεις ότι οι πολιτικοί αυτοί μονοί τους ήρθαν ; Οχι, εμείς τους φέραμε. Αν η ζωή μας ήταν σωστή, αν τα πνευματικά μας μάτια ήταν ανοιχτά θα μπορούσαμε από την αρχή να διακρίναμε τι ποιότητα έχει ο κάθε ένας. Και θα κρατούσαμε ανάλογα. Τώρα προσπαθούμε να τους διώξουμε από τη βουλή, αλλά δεν μπορούμε. Είμαστε δειλοί, δεν έχουμε το σθένος να αντιταχθούμε στο κακό. Αυτό που επικρατεί στις ψυχές μας είναι να μην χαλάσουμε τον όμορφο (μόνο όμορφος δεν είναι) κόσμο που έχουμε πλάσει. Σκέφτεται ο κάθε ένας, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα ; Ας το βγάλει ο άλλος. Ε ... έχω την δουλίτσα μου, την οικογένειά μου, την βόλεψή μου, τι τα θέλεις αδελφέ και τα σκαλίζεις ; Αυτό λέγεται δειλία και είναι μεγάλη αμαρτία στα μάτια του Θεού. Είχε πει κάποτε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος ότι "Όσοι θυσιάζουν στοιχειώδεις ελευθερίες για λίγη ασφάλεια, δεν αξίζουν ούτε την ελευθερία ούτε την ασφάλεια". Και μια και αναφέρθηκε η λέξη ασφάλεια. Ξέρεις ότι οι άνθρωποι νοιώθουν ανασφάλεια επειδή ακριβώς είναι ασφαλισμένοι ; Την σήμερον ημέρα οι ακριβοπληρωμένες ασφάλειες δεν μπορούν να σου προσφέρουν την δωρεάν ασφάλεια που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός.
- Καλό είναι για μας τους Χριστιανούς να ασχολούμαστε με τον Χριστό και όχι με τον αντίχριστο. Μέσα στην αποκάλυψη λέει "και αποκαλυφθήσεται ο υιός της ανομίας". Αποκαλυφθήσεται λέει. Όπως κάνουμε τα εγκαίνια ενός αγάλματος, ο κόσμος δεν το έχει δει το άγαλμα, δεν ξέρει την μορφή του και τότε ξαφνικά φεύγει το πανί που σκεπάζει το άγαλμα και αποκαλύπτεται. Έτσι και ο αντίχριστος, ο κόσμος δεν θα ξέρει ποιός θα είναι, θα αποκαλυφθεί. Αλλά ο Θεός δεν θα αφήσει το πλάσμα του στην μανία αυτού του τέρατος. Μας δίνει στοιχεία για να τον αναγνωρίσουμε. Το πιό τρανταχτό σημείο είναι το 666. Εδώ είναι που κατατροπώνονται όσοι θεωρούν τα λόγια των γραφών άκυρα ή υπερβολικά. 2000 χρόνια πριν γράφτηκε η προφητεία απο τον άγιο Ιωάννη και τώρα βγαίνουν όλα. Από τον ψηφισμό των γραμμάτων θα μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε την ταυτότητά του. Άλλωστε εκείνη την εποχή θα εμφανιστούν και οι προφήτες Ηλίας και Ενώχ. Αυτοί θα υποδείξουν στον κόσμο το τι πραγματικά είναι. Θα είναι οι πιο δύσκολες εποχές που θα έρθουν ποτέ στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους.Μην ασχολούμαστε λοιπόν με τον αντίχριστο αλλά με τον Χριστό. Αν πιστεύουμε θα αποκτήσουμε και την γνώση την στιγμή που πρέπει. Το να ξέρουμε από τώρα πότε θα έρθει ή πως τον λένε είναι εκ του πονηρού και δεν οφελεί σε τίποτε την ψυχή μας.Όλα αυτά που λέγονται τώρα ίσως ακούγονται δυσάρεστα και σκληρά αλλά αυτή είναι η αλήθεια.
   Στον κόσμο αν πεις δυσάρεστα πράγματα ή αν τον ελέγξεις δεν αρέσει. Σε κατατάσσει στους κακούς. Δες στην παλιά διαθήκη πόσους προφήτες σκοτώσανε οι ισραηλίτες. Ακόμη και τον Θεό τους σκοτώσανε επί του σταυρού, επειδή αυτά που τους έλεγε δεν χαιδεύανε τα αυτιά τους. Πες στον κόσμο για ελευθερία χωρίς αγώνες, για αυτές τις προφητείες περί ξανθού γένους και κόκκινης μηλιάς χωρίς να βάλεις μέσα την λέξη μετάνοια και όλοι θα σε αγαπήσουν. Μόλις βάλεις αυτή τη λέξη όλοι θα αποστρέψουν το πρόσωπό τους. Δεν έχουμε συνηθίσει τον έλεγχο γιατί δεν έχουμε ταπείνωση. Λέει στην παλιά διαθήκη "μη έλεγχε κακούς ίνα μη μισησωσει σε, έλεγχε σοφό και αγαπήσει σε".
   Για τον κάθε έναν μας το τέλος του κόσμου τούτου έρχεται με την κοίμισή του. Εκεί μόνοι μας απέναντι στον Θεό θα δώσουμε λόγο για τα αμαρτήματά μας, για τις καλές μας πράξεις. Υπάρχει μια ζυγαριά, και από την μία μπαίνουν οι αμαρτίες και από την άλλη όλα τα καλά που έχουμε κάνει, οι αγώνες που έχουμε δώσει για την σωτηρία μας, η πίστη μας. Αλλά όσο και να προσπαθήσουμε δεν είναι πότε δυνατόν να καταφέρουμε να γείρουμε την ζυγαριά προς το μέρος που θέλουμε με τις δικές μας δυνάμεις. Πρέπει να κρατάμε στο χέρι μας ακόμη μία αρετή. Την ταπείνωση. Αυτή θα την δώσουμε στον Θεό μας και θα τον παρακαλέσουμε να την βαρύνει τόσο ώστε να γείρει η ζυγαριά πρός την σωτηρία.
   Μετάνοια αδελφέ μου, μετάνοια... Μόνο έτσι θα κερδίσουμε την Βασιλεία του Θεού, μόνο έτσι θα λυπηθεί ο Θεός την πατρίδα μας και θα μας ελεήσει. 
πηγή: http://nefthalim.blogspot.com

10 σχόλια:

  1. Ούτε να φοβάσαι μα ούτε και να γελάς

    πολύ καλό, έτσι είναι...

    να είσαι καλά φίλε κι αδελφέ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
    καλή μου αδερφή, σ' ευχαριστώ.

    Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί δυο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη. Γέροντας Πορφύριος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τόσο στὴν προσωπική μας ζωή, ὅσο καὶ στὴ ζωὴ τοῦ τόπου μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητος, ἔβλεπε σημάδια ἐλπίδας. Ἕνα βράδυ ποὺ τοῦ εἴχαμε ἐμπιστευθεῖ τὴ θλίψη μας καὶ τὴ στενοχώρια μας γιὰ τὰ ὅσα συνέβαιναν γύρω μας, μᾶς ἐκμυστηρεύθηκε.
    “Ἡ ἐποχή μας εἶναι σὰν τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τότε ὁ κόσμος εἶχε φθάσει σὲ μιὰ ἄθλια κατάσταση. Ὁ Θεὸς ὅμως, μᾶς λυπήθηκε.

    Καὶ τώρα δὲν πρέπει ν’ ἀπελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα ἀπὸ τὴ συμφορὰ νὰ ἐμφανίζεται κάποιος πολὺ σπουδαῖος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ συνεγείρει καὶ θὰ ἑνώσει τὸν κόσμο πρὸς τὸ καλό”

    Ἀνθολόγιο ΣυμβουλῶνΓέροντος Πορφυρίου

    ΜΗ ΦΟΒΟΥ...ΜΟΝΟ ΠΙΣΤΕΥΕ...ΓΙΟ ΜΕΝ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Διάβολος τώρα οργώνει, ο Χριστός όμως θα σπείρει τελικά.
    "Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου λόγοι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ποιος ήταν ο απόστολος των εθνών; Ο Παύλος. Θα υπήρχε όμως Παύλος, αν δεν υπήρχε μετάνοια; Με τη μετάνοια ο πρώην βλάσφημος και διώκτης έγινε κήρυκας και μάρτυρας, ο δήμιος έγινε θύμα. Και κοντά σ' αυτόν πόσοι άλλοι δήμιοι!


    Μετάνοια αδελφέ μου, μετάνοια...



    Καλό βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. PISTOS 788
    Όλα έχουν αρχή το πνεύμα,......την παιδεία! Είμαι βέβαιος για τα "πρόσωπα" που θα επιλέξει και θα στηρίξει ο Κύριος, όπως έκανε και με τους μαθητές του γνωρίζοντας πρώτα την προαίρεση της καρδιάς τους και όχι των γνώσεων ή των υλικών δυνάμεων που διαθέτουν. Ευχή σε τούτη την ευκαιρία να δηλώσουμε παρών...Αμήν
    Καλημέρα Αδερφέ μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος
    χτύπησες διάνα! ...... οσφραίνομαι "Παύλους" μετανοημένους!
    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μια εμπνευσμένη ιστορία – πώς μια δασκάλα έμαθε πώς αυτή θα μπορούσε να διδάξει σωστά τους μαθητές της.

    Καθώς στεκόταν μπρος στην τάξη της την Ε’ δημοτικού, την πρώτη ημέρα του σχολείου η κυρία Τζοβάννα είπε στα παιδιά ένα ψέμα. Όπως οι περισσότερες δασκάλες, κοίταξε τους μαθητές της και είπε ότι τους αγαπούσε όλους το ίδιο.
    Αλλά αυτό ήταν αδύνατον, διότι εκεί στην μπροστινή σειρά, βυθισμένο στο κάθισμα του ήταν ένα μικρό αγόρι, ο Μάνος Μανούσας. Η κυρία Τζοβάννα είχε παρακολουθήσει τον Μάνο την προηγούμενη χρονιά και είχε προσέξει ότι ο Μάνος δεν έπαιζε καλά με τα άλλα παιδιά. Τα ρούχα του ήταν τσαλακωμένα. Πάντα φαινόταν ότι χρειαζόταν μπάνιο. Και ο Μάνος μπορούσε να είναι πολύ δυσάρεστος.
    Στο σχολείο που δούλευε η κυρία Τζοβάννα έπρεπε να επιθεωρήσει του κάθε μαθητού το ιστορικό. Άφησε του Μάνου το ιστορικό να το διαβάσει τελευταίο. Όταν όμως διάβασε το ιστορικό που έγραφαν οι προηγούμενες δασκάλες έμεινε έκπληκτη!
    Η δασκάλα της Α’ δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος είναι ένα φωτεινό παιδί με έτοιμο πάντα το χαμόγελο. Κάνει τις εργασίες του σωστά και προσεγμένα, και έχει καλούς τρόπους… είναι χαρά να τον έχουμε κοντά μας».
    Η δασκάλα της Β’ δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος είναι άριστος μαθητής. Αγαπητός από τους συμμαθητές του, αλλά φαίνεται προβληματισμένος εξ αιτίας της μητέρας του που έχει μια ανίατη ασθένεια, η ζωή στο σπίτι θα είναι δύσκολη».
    Η δασκάλα της Γ’ δημοτικού έγραφε: «Ο θάνατος της μητέρας του ήταν πολύ σκληρός και οδυνηρός για αυτόν. Προσπαθεί να κάνει καλά τις εργασίες του, αλλά ο πατέρας του δε δείχνει πολύ ενδιαφέρον. Η ζωή του σπιτιού σύντομα θα τον επηρεάσει εάν δε παρθούν ορισμένα μέτρα».
    Η δασκάλα της Δ’ δημοτικού έγραφε: «Ο Μάνος έχει αποσυρθεί και δεν δείχνει ενδιαφέρον για το σχολείο. Δεν έχει πολλούς φίλους και πολλές φορές κοιμάται στην τάξη».
    Διαβάζοντας όλα αυτά η κυρία Τζοβάννα κατάλαβε το πρόβλημα και ντράπηκε πολύ για τον εαυτό της. Αισθάνθηκε ακόμη χειρότερα, όταν οι μαθητές της της έφεραν χριστουγεννιάτικα δώρα. Όλα ήταν διπλωμένα σε πολύχρωμα χαρτιά με ωραίους φιόγκους, εκτός από του Μάνου. Το δώρο του ήταν άγαρμπα διπλωμένο σε μια καφετιά χοντρή σακούλα του μανάβη. Η κυρία Τζοβάννα δυσκολεύτηκε να το ανοίξει εν μέσω των άλλων δώρων. Μερικά παιδιά άρχισαν να γελάνε όταν εβγαλε από τη σακούλα ένα βραχιόλι που λείπανε μερικές από τις ψεύτικες αδαμάντινες χάντρες και ένα μπουκάλι ένα τέταρτο γεμάτο άρωμα. Αλλά έπνιξε τα γέλια των μαθητών καθώς είπε θαυμαστικά πόσο όμορφο ήταν το βραχιόλι φορώντας το στο χέρι της και βάζοντας μερικές σταγόνες στον καρπό του χεριού της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο Μάνος έμεινε λίγο παραπάνω στο σχολείο στο σχόλασμα για να πει «κυρία Τζοβάννα σήμερα μυρίζατε όπως ακριβώς μύριζε η μαμά μου». Όταν έφυγαν τα παιδιά έκλαιγε για περίπου μισή ώρα. Από εκείνη την ημέρα η κυρία σταμάτησε να διδάσκει ανάγνωση, γραφή και αριθμητική. Έδειχνε ιδιαίτερη προσοχή στο Μάνο. Καθώς δούλευε μαζί του το μυαλό του ζωντάνευε. Όσο πιο πολύ τον ενθάρρυνε τόσο πιο γρήγορα ανταποκρινόταν. Εως το τέλος του χρόνου ο Μάνος είχε γίνει ένα από τα πιο έξυπνα παιδιά της τάξης του, και παρόλο το ψέμα ότι θα αγαπούσε όλα τα παιδιά το ίδιο η κυρία Τζοβάννα ευνοούσε το Μάνο ιδιαίτερα.
    Μετά από ένα χρόνο βρήκε ένα σημείωμα κάτω από την πόρτα της. Ήταν από το Μάνο. Της έλεγε ότι ακόμη ήταν η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του. Πέρασαν έξι χρόνια πριν πάρει άλλο σημείωμα από το Μάνο. Της έγραφε ότι τελείωσε το Λύκειο και ήταν τρίτος στην τάξη του, και ότι ακόμη ήταν η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του.
    Μετά τέσσερα χρόνια πήρε άλλο ένα σημείωμα που της έλεγε ότι παρόλο που τα πράγματ ήταν αρκετά δύσκολα κατάφερε να επιμείνει και να συνεχίσει τις σπουδές του, και ότι σύντομα θα αποφοιτούσε από το πανεπιστήμιο με τις μεγαλύτερες διακρίσεις. Την διαβεβαίωνε ότι αυτή ήταν η πιο αγαπητή δασκάλα που είχε σε όλη του την ζωή.
    Πέρασαν ακόμη τέσσερα χρόνια και έφτασε ακόμα άλλο ένα γράμμα. Αυτή τη φορά εξηγούσε ότι αφού πήρε το δίπλωμα του αποφάσισε να προχωρήσει πιο πολύ ναι να κάνει διδακτορικό. Στη γράμμα εξηγούσε ότι αυτή παρέμεινε η πιο καλή και αγαπητή δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του. Μα τώρα το όνομα του ήταν πιο μακρύ Dr. Εμμανουήλ Σ. Μανούσος.
    Η ιστορία δεν τελείωνε εκεί. Υπήρξε ακόμη ένα γράμμα εκείνη την άνοιξη. Ο Μάνος της ανακοίνωνε ότι είχε γνωρίσει μια υπέροχη κοπέλα την οποία θα παντρευόταν. Της εξηγούσε ότι ο πατέρας του είχε πεθάνει πριν μερικά χρόνια και αναρωτιόταν αν θα συμφωνούσε να παραβρεθεί στο γάμο και να καθόταν στη θέση της μητέρας του γαμπρού. Βεβαίως η κυρία Τζοβάννα δέχτηκε. Μαντέψτε! Στο γάμο φορούσε εκείνο το βραχιόλι που της είχε δώρίσει κάποια Χριστούγεννα – χρόνια πίσω. Ναι, εκείνο το βραχιόλι που έλειπαν οι αδαμάντινες πέτρες. Και βεβαιώθηκε ότι φορούσε το ίδιο άρωμα που θυμόταν ότι φορούσε η μητέρα του Μάνου στα τελευταία τους Χριστούγεννα μαζί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όταν συναντήθηκαν αγαλιάστηκαν με στοργή. Ο κύριος Μανούσος ψιθύρισε στο αυτί της κυρίας Τζοβάννας «Σας ευχαριστώ κυρία Τζοβάννα που πιστεύατε σε μένα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με κάνατε να νιώθω σπουδαίος και μου δείξατε πως εγώ μπορούσα να διαφέρω».
    Η κυρία Τζοβάννα με δάκρυα στα μάτια ψιθύρισε: «Μάνο μου λάθος κατάλαβες. Εσύ ήσουν που δίδαξες σε εμένα πώς να διαφέρω. Δεν ήξερα πώς να διδάσκω μέχρι που σε γνώρισα».
    Σε παρακαλώ να θυμάσαι πως ότι κι αν κάνεις, όπου κι αν πας θα έχεις την ευκαιρία να αγγίξεις ή και να αλλάξεις τη σκοπιά, την άποψη ενός ανθρώπου. Και όταν το κάνεις σε παρακαλώ προσπάθησε να την κάνεις θετική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή