Η λογική επικαλείται
τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης
(..όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου../ψαλμός)


Επίγεια μάτια αδυνατούν να ατενίσουν το «απρόσιτο» φως, που η θεότητα "οικεί"

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Η στενωπός απο Γης προς Ουρανόν



Ὅτε γάρ τις φυλάσσει τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, τότε ἐν οὐρανοῖς πολιτεύεται, καθά φησιν ὁ Ἀπόστολος, Ἡμῶν δὲ τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει. Κατέβη ἀπὸ δόξης εἰς ἀδοξίαν, ἀπὸ παραδείσου τρυφῆς εἰς ἀκανθηφόρον γῆν, ἀπὸ ζωῆς εἰς θάνατον·


Ὥσπερ γὰρ ὁ Σαμαρείτης τῇ μὲν φύσει τοῦ σώματος ὅμοιος τοῖς ἄλλοις ὑπῆρχε, τῇ δὲ προαιρέσει τῆς εὐσπλαγχνίας οὐχ ὅμοιος, ἀλλὰ κρείττων ἐφάνη·
Η οδός απο Ιερουσαλήμ εις Ιεριχώ, δεν ήταν παρά ένας άσημος και ασήμαντος δρόμος. Μια ερημική στενωπός που την φρουρούσαν βράχοι, πίσω απο τους οποίους παραμόνευαν ληστές.
Την οδό αυτή έτυχε να διαβεί ένας απλός Άνθρωπος, ένας Σαμαρείτης με το υποζύγιό του, και τα περιστατικά της διαδρομής αυτής θα τα αφηγηθεί σε μια παραβολή Του ο Θεάνθρωπος.
Πάνω στο πεντάγραμμο αυτής της αφήγησης έγραψε αργότερα και έστειλε προς τους κορινθίους τον ύμνο της Αγάπης ο Απόστολος των Εθνών, "εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπη δε μη έχω, γέγονα χαλκός ήχων ή κύμβαλο αλαλάζον".
Απο τότε η οδός αυτή χαράχτηκε στην Ιστορία του Κόσμου ως πορεία, ως αγώνισμα δρόμου, απο γης προς Ουρανόν.

7 σχόλια:

  1. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΒΥΘΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ.

    ΞΟΔΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΧΡΗΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗΛΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ,ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΤΗ ΚΕΝΟΙ, ΛΕΙΨΟΙ ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΟΙ...

    ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΔΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΣΤΕΝΩΠΟ...ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΕΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...

    ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΜΠΡΟΟ! ΧΟΧΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μόνο στην αγάπη η διαφορετικότητα δε γίνεται αφορμή εγωκεντρικής καύχησης, αλλά μοιράσματος, προσφοράς και αποδοχής από τους άλλους....


    Η αληθινή και ουσιαστική πορεία μας!!!.........


    '' Ἔδεσε τὸ σκάφος κι ἐζωοποίησε τοῦς ναυαγούς ''


    Καλό βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Pistos 788

    “Πατέρα Αθανάσιε (με πήρε από το χέρι έτσι σφικτά), εγώ είμαι τυφλός τώρα, τα μάτια μου τα σωματικά δεν λειτουργούν, γιατί έχω καρκίνο στην υπόφυση, έχω όμως τα πνευματικά μάτια και βλέπω. Πριν φύγεις, θέλω να μου πεις. Τι είπε ο Γέροντας Αιμιλιανός για το 666 και τον αντίχριστο;” .

    Ήταν εκείνες τις μέρες μετά το Τσερνομπίλ. Ο κόσμος ήταν αναστατωμένος και πήγαινε κατά δεκάδες κάθε μέρα, ιδιαιτέρως στον πατέρα Πορφύριο που ήταν κοντά στην Αθήνα, και αναστατωμένοι τον ρωτούσαν:

    “Τι θα γίνει; Θα έρθει ο αντίχριστος να μας σφραγίσει με το 666;”.

    Και με ρώτησε:

    “Για πες μου, παιδί μου, τι λέει ο Γέροντας Αιμιλιανός για το 666 και τον αντίχριστο;”.

    Του λέω: “Γέροντα, μας είπε σε μια σύναξη προχθές να μην ανησυχούμε. Εμείς να ενδιαφερόμαστε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με τον Χριστό και του αντιχρίστου να μην του δίνουμε πολλή σημασία, γιατί εκείνος θα γίνει το κέντρο της ζωής μας και όχι ο Χριστός”.

    Αμέσως χτύπησε τα χεράκια του στο κρεβάτι και είπε:

    “Τι λες παιδί μου, τι λες παιδί μου, δόξα σοι ο Θεός που βρήκα κι έναν πνευματικό να συμφωνεί μαζί μου. Ρε παιδί μου, αυτοί οι πνευματικοί, εδώ στον κόσμο, τι έχουν κάνει! Έχουν αναστατώσει τις ψυχές, δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα, οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666. Δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί και άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά χαπάκια για να μπορούν να κοιμηθούν. Τι είναι αυτό το πράγμα; Δεν τα θέλει αυτά τα πράγματα ο Χριστός, παιδί μου. Και να σου πω κάτι;”.

    Του λέω: “Γέροντα, τι;” Μου λέει:

    “Για μας τους χριστιανούς, για μας όταν βιώνουμε το Χριστό δεν υπάρχει αντίχριστος. Δε μου λες; Εδώ που κάθομαι στο κρεβάτι μπορείς να καθίσεις εσύ;” . Του λέω: “Όχι, Γέροντα” . Μου λέει: “Γιατί;”. Του απάντησα: “Διότι, εάν καθίσω πάνω σας, θα σας πλακώσω”. Μου λέει: “Πότε μπορείς να καθίσεις;”. Του λέω: “Όταν φύγετε εσείς, Γέροντα, μπορώ να καθίσω εγώ”.

    Μου λέει: “Ακριβώς, παιδί μου, έτσι συμβαίνει και με την ψυχή μας. Όταν έχουμε μέσα μας τον Χριστό μας, μπορεί να έρθει ο αντίχριστος; Μπορεί να μπει καμιά άλλη αντίθετη ύπαρξη μέσα στην ψυχή μας; Γι’ αυτό σήμερα, παιδί μου, δεν έχουμε τον Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο. Όταν βάλουμε τον Χριστό μέσα μας, τα πάντα γίνονται Παράδεισος. Ο Χριστός είναι το παν κι έτσι πάντοτε, παιδί μου, να λες στους ανθρώπους, και τον αντίθετο δεν τον φοβόμαστε. [ ...]

    «Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων» .....Yio Brother,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος
    Υπέροχος σχόλιο!!!!!!...έτσι......Είναι Αλήθεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος

    υπάκουοι και ταπεινοί
    Λέγει ο Χριστός στον Σίμωνα· να μπω μέσα στο πλοίο να κηρύξω. Απαντά εκείνος· Μπές. Τελειώνει το κήρυγμα και προστάσσει· πάμε μέσα για ψάρεμα. Και ο Πέτρος απαντά· Δάσκαλε όλη τη νύχτα αγρύπνησα, είμαι ψόφιος στην κούραση, αλλά, αφού το λες εσύ, θα πάω. Να ήτανε άλλος θα έλεγε· είμαι κουρασμένος, είμαι άγρυπνος, δε φθάνει που σε άφησα να κηρύξεις χρησιμοποιώντας το πλοίο μου, τώρα κάνεις και κατάχρηση της καλωσύνης μου!
    Και κάτι άλλο· ο Σιμων ήταν ψαράς. Ήξερε τα νερά, ήξερε την τέχνη, είχε δοκιμάσει προηγουμένως. Θα μπορούσε να πει «μη εξέρχεσαι δάσκαλε πέρα των πεδίλων σου». Μη μιλάς για πράγματα που δεν κατέχεις. Αυτά είναι «αλλουνού παπά ευαγγέλιο». Κι όμως ο Πέτρος δεν είπε τίποτα. Ήταν υπάκουος αλλά και ταπεινός. Σεβότανε την αυθεντία του Χριστού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ενεργητικοί και αγωνιστές ασχέτως αποτελεσμάτων.
    Δεν έπιασαν τίποτα μετά από ολονύχτιο ψάρεμα. Κι όμως ξαναπροσπαθούν, δεν αποκάμνουν, δεν απελπίζονται. Γνωρίζουν ότι αυτό που θέλει ο Θεός είναι ο αγών και η προσπάθεια και όχι η νίκη. Αποτυχημένος κατά το φαινόμενον ήταν και ο Χριστός. Τον εγκαταλείψαν σχεδόν όλοι στο τέλος. Αλλά και μετά την ανάσταση και την ανάληψή του δεν τον δέχθηκε όλη η ανθρωπότητα και συνεχίζει να μη τον δέχεται. Κι όμως ήρθε και ενανθρώπησε και δίδαξε και εργάσθηκε και σταυρώθηκε και πέθανε, για να δώσει τη δυνατότητα σε όσους πιστέψουν να τον δουν σαν φως και όχι σαν φωτιά στην αιώνια ζωή. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι μαθητές του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ρώτησα αυτόν, που ξέρει.
    Άκουσα αυτόν, που λέει.
    Θαύμασα αυτόν, που πείθει.
    Ζήλεψα αυτόν, που έχει.
    Τίμησα αυτόν, που δίδει.
    Ακολούθησα αυτόν που Είναι.
    http://www.youtube.com/watch?v=S9q7u5cbc_8&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή