Όταν... οι άνθρωποι που αγαπάς σε προδίδουν και σε απογοητεύουν με την υποκρισία και την αχαριστία τους...
... Θυμίσου, με ποιο κριτήριο επέλεξες τη συντροφιά τους; Θυμίσου αν ποτέ κι εσύ ευχαρίστησες Εκείνον που σου χάρισε όλα όσα έχεις.
Η ζωή μας δεν είναι σπαρμένη με "ρόδα". Είναι όμως σπαρμένη με "νάρκες". Με συχνά επώδυνες ευκαιρίες, που σε μια καλοπροαίρετη καρδιά, μπορούν να ανάψουν "σπίθες" μετανοίας, και να φουντώσουν τη φωτιά της "Όντως Ζωής", όσο αυτή η καρδιά χτυπάει ακόμα!
Είναι το ευλογημένο άστρο στους ουρανούς της ελπίδας, στους ουρανούς των ονείρων σου. Έχει το φως της καρδιάς σου! Είναι πιο όμορφο και από το θαύμα! Είναι γεμάτο ευλάβεια, είναι αυτό που σου δίνει δύναμη, είναι αυτό που γεννήθηκε για σένα!
Στο άδειο τους τραπέζι ας ακουμπήσουμε το αντίδωρο της αγάπης.
Ας ζεστάνουμε μοναξιές, ας αφουγκραστούμε τον ήχο της απόγνωσής τους..
Άγιες μέρες λέγονται οι μέρες που ο καθένας μας γίνεται ένας «άγιος» για τον συνάνθρωπο του. Που «φυτεύει ένα δέντρο ανθρωπιάς» στο κήπο του κόσμου μας!
Ας γευτούμε τις θείες σταγόνες των άγιων αυτών ημερών!
φίλοι κι αδέλφια μου, καλά Χριστούγεννα!
Πού ξέρεις; Ίσως δεν χάθηκαν ακόμα όλα! Ίσως μια σπίθα αληθινής μετάνοιας να είναι αρκετή, για να ξαναφουντώσει η ελπίδα και η Ζωή. Όσο ακόμα χτυπάει η καρδιά σου!
Μην το αμελήσεις!
Ἕνας ἀδελφὸς ἐξομολογήθηκε στὸν Ἀββᾶ Σισώη:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Ἔπεσα, Πάτερ. Τί νὰ κάνω τώρα;
- Σήκω, τοῦ εἶπε μὲ τὴ χαρακτηριστική του ἁπλότητα ὁ Ἅγιος Γέροντας.
- Σηκώθηκα, Ἀββᾶ, μὰ πάλι ἔπεσα στὴν καταραμένη ἁμαρτία, ὁμολόγησε μὲ θλίψη ὁ ἀδελφός.
- Καὶ τί σὲ ἐμποδίζει νὰ ξανασηκωθῇς;
- Ὡς πότε; ρώτησε ὁ ἀδελφός.
-Ἕως ὅτου σὲ βρῇ ὁ θάνατος ἢ στὴν πτώση ἢ στὴν ἔγερση. Δὲν εἶναι γραμμένο «ὅπου εὑρῶ σε ἐκεῖ καὶ κρινῶ σε»; ἐξήγησε ὁ Γέροντας. Μόνο εὐχήσου στὸν Θεὸ νὰ βρεθεῖς τὴν τελευταία σου στιγμὴ σηκωμένος μὲ τὴν ἁγία μετάνοια.
- Όπως καταδέχτηκες Κύριε να ανακλιθείς στη φάτνη των αλόγων, έτσι δέξου να εισέλθεις στην φάτνη της αλόγου μου ψυχής και στο εσπιλωμένο μου σώμα (3). ’γνιζε, κάθαρε, ρύθμιζε, κάλλυνε, συνέτιζε και φώτιζε μας για τον αγιασμό, την ίαση, τον φωτισμό, την νέκρωση των παθών, την ειρήνη των ψυχικών μας δυνάμεων, την πλησμονή σοφίας, χαράς και ευφροσύνης (4).
του Νικήτα Καυκιού
Ίσως δεν χάθηκαν ακόμα όλα!!!........................
Καλά Χριστούγεννα!!!
Πανέμοφη ανάρτηση!!!
Να είσαι καλά!!!
Καλό βράδυ!!!
PISTOS 788
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΕΛΕΙΑ!!!
ΙΣΩΣ Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ...ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΡΑΔΕΡ!!!
ΕΙΣΕΠΡΑΧΘΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΜΕΤΑΔΩΣΕΙΣ...
ΥΓ.ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΩ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΙΝΤΕΟ...ΓΙΑ ΠΡΟΧΩ...
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΜΠΡΑΔΕΡ ΜΟΥ
Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφή"δώη υμίν πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως, εν επιγνώσει αυτού, πεφωτισμένους τους οφθαλμούς της καρδίας υμών εις το ειδέναι υμάς τις εστιν η ελπίς της κλήσεως αυτού, τις ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εν τοις αγίοις".
«ὅπου εὑρῶ σε ἐκεῖ καὶ κρινῶ σε»....Ωραίος ο Νικήτας
Ευχαριστώ......καλό και ειρηνικό βράδυ
PISTOS 788
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ αδερφέ μου,!!!...χαρά μου....τα προχω!
- Γέροντα, πες μου για το Θεό, μίλησέ μου, πώς είναι;
Ο γέροντας δε μίλησε κι εγώ εξακολουθούσα να οδηγώ, σε στροφές μάλιστα πάνω στο βουνό.
Θεέ μου !... Άρχισα ξαφνικά να νοιώθω το Θεό παντού. Μέσα στο αυτοκίνητο, έξω στα βουνά, μακριά στους απόμακρους Γαλαξίες. Ήταν παντού, γέμιζε τα πάντα, αλλά δεν ήταν τίποτα από όλα αυτά. Μια ουσία που διαπερνούσε όλες τις άλλες, χωρίς να μπερδεύεται ή να συγχέεται μ’ αυτές. Μια δύναμη παντού παρούσα που όμως κανείς δεν την αντιλαμβάνεται, έξω από κάθε αντίληψη. Δεν μπορεί κάποιος να την ανακαλύψει με δική του... αλαζονική προσπάθεια. Μια δύναμη που μόνο... αυτοαποκαλύπτεται. Όλα αυτά τα βουνά, τα αστέρια, τα δέντρα, οι άνθρωποι υπήρχαν και διατηρούνταν στη ζωή χάρις στη δική Του δύναμη. Μπορούσε σε μια στιγμή μέσα να τα εξαφανίσει, να πάψουν να υπάρχουν χωρίς θόρυβο ή πάταγο ή αντίσταση. Όπως γυρίζουμε το διακόπτη και σε μια στιγμή χάνεται το φως.
Είναι τόσο παντοδύναμος και όμως τόσο.. ευγενικός.
Απόσπασμα από το βιβλίο : « Οι Γκουρού, Ο Νέος και ο Γέροντας Παϊσιος»
«Ο δε Θεός της ελπίδος πληρώσαι υμάς πάσης χαράς και ειρήνης εν τω πιστεύειν, εις το περισσεύειν υμάς εν τη ελπίδι, εν δυνάμει Πνεύματος Αγίου»
ΑπάντησηΔιαγραφή