Κρίση Παιδείας;

Κανένας συνετός άνθρωπος δεν μπορεί να ισχυρισθεί πως οι νεολαίες άλλων εποχών ήσαν ιδανικές ή πρότυπα αγωγής· κάθε άλλο. Να ακούσουμε μια τέτοια φωνή: «η σημερινή νεολαία είναι διεφθαρμένη μέχρι τα τρίσβαθα της ψυχής της, είναι κακή και άθρησκη και νωθρή. Δεν θα γίνει ποτέ σαν την νεολαία του παρελθόντος και θα σταθεί ανίκανη να διασώσει τον πολιτισμό μας». Αυτά τα λόγια βρέθηκαν γραμμένα σε μια βαβυλωνιακή πινακίδα από άργιλο, η ηλικία της οποίας εκτιμάται ότι είναι μεγαλύτερη των 3000 ετών.

Όσο τώρα για τις ημέρες μας να πούμε πως «η σύγχρονη νεολαία είναι καλύτερη, όχι διότι κάνει λιγότερο κακό, αλλά διότι είναι πιο ειλικρινής». (Χάνς Κύνγκ)

Ένας σύγχρονος στοχαστής —συγγραφέας, με ένα δραματικό τέλος, ο Ζαν Ρενέ Υγκνέν— επισημαίνει: «Η νέα γενεά μας φαίνεται αλλαγμένη, τρομαγμένη, άγρια, σαν να κινείται μέσα σ’ ένα χάος απελπισίας… Η φτώχεια και η ξηρότητα μου φέρνουν τρόμο. Η σύγχρονη κρίση απ’ την οποία και εγώ υποφέρω αυτή την στιγμή είναι: απουσία θελήσεως, απουσία πράξεως, ανία, μίσος του άλλου, έλλειψη θελήσεως. Και η αγάπη σημαίνει να μοιράζεσαι με κάποιον το αίσθημα πως είσαι θνητός. Εποχή καταπτώσεως, εποχή που ξεχνά πως υπάρχει ένα τέλος σ’ όλα. Εποχή επίσης ατομικής καταπτώσεως. Ερωτισμός, φιλαργυρία, πάθη και λοιπά. Η σύγχρονη συνείδηση λειτουργεί άσχημα. Και η δική μου επίσης, εδώ κι’ ένα χρόνο.

Ο άγιος των ημερών μας, κορυφαίος σέρβος θεολόγος και σφόδρα φιλέλληνας, πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς γράφει θεοφώτιστα:

«…Το σχολείον είναι το δεύτερον ήμισυ της καρδίας του Θεανθρώπου, η δε Εκκλησία το πρώτον… Οι άγιοι είναι οι πλέον τέλειοι φωτισταί και παιδαγωγοί· όσον αγιώτερον ζη ο άνθρωπος, τόσον γίνεται καλύτερος παιδαγωγός και φωτιστής».

πηγή: www.xfd.gr