Η λογική επικαλείται
τον ορατό κόσμο σαν μαρτυρούμενη ένδειξη ύπαρξης
(..όταν ορώ τα έργα των χεριών Σου../ψαλμός)


Επίγεια μάτια αδυνατούν να ατενίσουν το «απρόσιτο» φως, που η θεότητα "οικεί"

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Λαός μου, τί ἐποίησά σοι ἢ τί ἐλύπησά σε ἢ τί παρηνώχλησά σοι; ἀποκρίθητί μοι




ΑΚΟΥΣΑΤΕ δὴ λόγον Κυρίου· Κύριος εἶπεν· ἀνάστηθι κρίθητι πρὸς τὰ ὄρη, καὶ ἀκουσάτωσαν βουνοὶ φωνήν σου. 2 ἀκούσατε ὄρη, τὴν κρίσιν τοῦ Κυρίου, καὶ αἱ φάραγγες θεμέλια τῆς γῆς, ὅτι κρίσις τῷ Κυρίῳ πρὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ μετὰ τοῦ ᾿Ισραὴλ διελεγχθήσεται. 3 λαός μου, τί ἐποίησά σοι ἢ τί ἐλύπησά σε ἢ τί παρηνώχλησά σοι; ἀποκρίθητί μοι. 4 διότι ἀνήγαγόν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου καὶ ἐξ οἴκου δουλείας ἐλυτρωσάμην σε καὶ ἐξαπέστειλα πρὸ προσώπου σου τὸν Μωυσῆν καὶ ᾿Ααρὼν καὶ Μαριάμ. 5 λαός μου, μνήσθητι δὴ τί ἐβουλεύσατο κατὰ σοῦ Βαλὰκ βασιλεὺς Μωὰβ καὶ τί ἀπεκρίθη αὐτῷ Βαλαὰμ υἱὸς τοῦ Βεὼρ ἀπὸ τῶν σχοίνων ἕως τοῦ Γαλγάλ, ὅπως γνωσθῇ ἡ δικαιοσύνη τοῦ Κυρίου. 6 ἐν τίνι καταλάβω τὸν Κύριον, ἀντιλήψομαι Θεοῦ μου ῾Υψίστου; εἰ καταλήψομαι αὐτὸν ἐν ὁλοκαυτώμασιν, ἐν μόσχοις ἐνιαυσίοις; 7 εἰ προσδέξεται Κύριος ἐν χιλιάσι κριῶν ἢ ἐν μυριάσι χιμάρων πιόνων; εἰ δῶ πρωτότοκά μου ὑπὲρ ἀσεβείας, καρπὸν κοιλίας μου ὑπὲρ ἁμαρτίας ψυχῆς μου; 8 εἰ ἀνηγγέλη σοι, ἄνθρωπε, τί καλόν; ἢ τί Κύριος ἐκζητεῖ παρὰ σοῦ ἀλλ᾿ ἢ τοῦ ποιεῖν κρίμα καὶ ἀγαπᾶν ἔλεον καὶ ἕτοιμον εἶναι τοῦ πορεύεσθαι μετὰ Κυρίου Θεοῦ σου; - 9 Φωνὴ Κυρίου τῇ πόλει ἐπικληθήσεται, καὶ σώσει φοβουμένους τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ἄκουε, φυλή, καὶ τίς κοσμήσει πόλιν; 10 μὴ πῦρ καὶ οἶκος ἀνόμου θησαυρίζων θησαυροὺς ἀνόμους καὶ μετὰ ὕβρεως ἀδικία; 11 εἰ δικαιωθήσεται ἐν ζυγῷ ἄνομος καὶ ἐν μαρσίππῳ στάθμια δόλου; 12 ἐξ ὧν τὸν πλοῦτον αὐτῶν ἀσεβείας ἔπλησαν, καὶ οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν ἐλάλουν ψεύδη, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν ὑψώθη ἐν τῷ στόματι αὐτῶν. 13 καὶ ἐγὼ ἄρξομαι τοῦ πατάξαι σε, ἀφανιῶ σε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις σου. 14 σὺ φάγεσαι καὶ οὐ μὴ ἐμπλησθῇς· καὶ συσκοτάσει ἐν σοὶ καὶ ἐκνεύσει, καὶ οὐ μὴ διασωθῇς· καὶ ὅσοι ἂν διασωθῶσιν, εἰς ρομφαίαν παραδοθήσονται. 15 σὺ σπερεῖς καὶ οὐ μὴ ἀμήσῃς, σὺ πιέσεις ἐλαίαν καὶ οὐ μὴ ἀλείψῃ ἔλαιον, καὶ οἶνον καὶ οὐ μὴ πίητε, καὶ ἀφανισθήσεται νόμιμα λαοῦ μου. 16 καὶ ἐφύλαξας τὰ δικαιώματα Ζαμβρὶ καὶ πάντα τὰ ἔργα οἴκου ᾿Αχαὰβ καὶ ἐπορεύθητε ἐν ταῖς βουλαῖς αὐτῶν, ὅπως παραδῶ σε εἰς ἀφανισμὸν καὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν εἰς συρισμόν· καὶ ὀνείδη λαῶν λήψεσθε.

2 σχόλια:

  1. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ,ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙ ΛΕΓΕΩΝΕΣ ΑΓΓΕΛΩΝ....ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΦΕΘΗΚΕ ΝΑ ΤΟΝ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ....

    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ....

    ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ!

    ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ....ΙΣΩΣ BLUE BEAM....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Γαβριήλ και δώδεκα λεγεώνες αγγέλων, πετούσαν πάνω από τον κόσμο με γυμνά ξίφη. Αρκούσε ένα βλέμμα από την άγια μορφή Του για να σαρώσουν τα οργισμένα και μαινόμενα πλήθη, να τα εξαποστείλουν στην κόλαση. Δεν Τον κρατούσαν πάνω στο σταυρό τα καρφιά. Τον συγκρατούσαν σφιχτότερα από όλα τα καρφιά που ήταν δυνατό να κατασκευάσουν οι άνθρωποι, τα σχοινιά της αγάπης. «Αλλ' ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς διότι, ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών» (Ρωμ. ε' 8).

    Για σας! Για μένα! Τις αμαρτίες μας βάσταξε στο σώμα Του πάνω στο ξύλο. Όπως είπε κάποιος: «Κοίταξε Τον πάνω στο σταυρό να λυγίζει το Αγιο κεφάλι, και να συγκεντρώνει μέσα στην καρδιά Του σ' αυτή την τρομερή εγκατάλειψη του χωρισμού από το Θεό, την υπόθεση της ταχτοποίησης της αμαρτίας του κόσμου και κοίταξε πώς από την αποδοχή της ταχτοποίησης της αμαρτίας, δημιουργεί εκείνο που δε ζητά για τον Εαυτό Του αλλά για κείνους των οποίων τη θέση πήρε πάνω στο σταυρό. Ενώ στεκόμαστε συντριμμένοι απέναντι στα πάθη Του και αισθανόμαστε την ανικανότητά μας να αντιληφθούμε ή να εξηγήσουμε όσα υποφέρει, και ενώ ένα μεγάλο συναίσθημα δύναμης και μεγαλείου μας κατέχει, ας ακούσουμε την επομένη λέξη που βγαίνει από τα χείλη Του: «Τετέλεσται».

    Καλό Πάσχα Αδερφέ μου για μια "μετάβαση" στην Ανάσταση του "Ανθρώπου"

    ΑπάντησηΔιαγραφή