Άνθρωποι ή Απάνθρωποι;

"Ο εγκεφαλικός φλοιός είναι ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο βιολογικό σύστημα. Αυτό είναι η πλαστικότητα του εγκεφάλου η οποία εξυπηρετεί όλες τις λειτουργίες, ανάμεσα στις οποίες τη μάθηση και τη μνήμη. Η πλαστικότητα και ο αρχιτεκτονικός χάρτης του εγκεφάλου διαμορφώνονται υπό την άμεση επίδραση του περιβάλλοντος και όχι των γονιδίων.

Ο συνδυασμός της αλληλεπίδρασης γονιδίων και περιβάλλοντος διαμορφώνει τις νοητικές λειτουργίες. Ο εγκέφαλος μπορεί να μεταβληθεί ανά πάσα στιγμή, δεν χάνει ποτέ την πλαστικότητά του όσο ο άνθρωπος είναι υγιής και σε όλη τη διάρκεια της ζωής παράγει νέα κύτταρα.

Σήμερα ξέρουμε ότι με τη μάθηση παράγονται νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο ενώ το στρες και οι αρνητικοί παράγοντες καταστρέφουν τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου" εξηγεί ο κ Σκαραγκάς.

Μπορούμε να καταλάβουμε την ανθρώπινη σημερινή κουλτούρα απο την επιβολή του ατόμου επάνω στα βασικά  ένστικτα που τον διαχωρίζουν απο την κτηνώδη συμπεριφορά της υπόλοιπης φύσης.

Άνθρωποι ή Απάνθρωποι?

Στο βασίλειο των ζώων συνοπτικά αναφέρονται 4 είδη ενστίκτων: -αυτοσυντήρησης, -συμβίωσης, - σεξουαλικά και - των γεννητόρων.

*Στο ένστικτο αυτοσυντήρησης ανήκουν τα ένστικτα της διατροφής, της αποστροφής, της μαχητικότητας, της φυγής.

*Το ένστικτο συμβίωσης είναι αναγκαίο για τη δημιουργία και τη διατήρηση της ομάδας.

*Το σεξουαλικό αναφέρεται στη διαιώνιση του είδους.

*Και των γεννητόρων αφορά την ανατροφή, εκπαίδευση, προφύλαξη των νεογέννητων.

Το παράδοξο των καιρών μας…

είναι πως έχουμε υψηλότερα κτίρια, αλλά ηθική χαμηλότερη, πιο φαρδείς δρόμους, αλλά πιο στενούς ορίζοντες.

Ξοδεύουμε περισσότερα, αλλά έχουμε λιγότερα, αγοράζουμε περισσότερα, αλλά χαιρόμαστε λιγότερο.

Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και πιο μικρές οικογένειες, περισσότερες ανέσεις αλλά λιγότερο χρόνο.

Περισσότερη μόρφωση και γνώση αλλά λιγότερη κρίση, περισσότερους ειδικούς και ακόμη περισσότερα προβλήματα, περισσότερα φάρμακα αλλά λιγότερη υγεία.
Πίνουμε πολύ, καπνίζουμε πολύ, ξοδεύουμε απερίσκεπτα, χαμογελάμε λιγότερο, οδηγούμε πολύ γρήγορα, θυμώνουμε περισσότερο, ξυπνάμε κουρασμένοι, βλέπουμε πολύ τηλεόραση και διαλογιζόμαστε πολύ λίγο έως και καθόλου.
Πολλαπλασιάσαμε τις ιδιοκτησίες μας αλλά μειώσαμε τις αξίες.

Μιλάμε πολύ , αγαπάμε λιγότερο και μισούμε συχνά.

Μάθαμε πως να κερδίζουμε τα προς το ζην αλλά όχι πως να ζούμε.

Προσθέσαμε χρόνια στην ζωή μας αλλά όχι ζωή στα χρόνια.

Πήγαμε και ήρθαμε στο φεγγάρι αλλά δεν γνωρίζουμε τον διπλανό μας.

Κατακτήσαμε τον εξωτερικό χώρο αλλά όχι τον “εσωτερικό”.

Δημιουργήσαμε μεγαλύτερα πράγματα αλλά όχι καλύτερα

Έχουμε κατακτήσει το άτομο αλλά όχι τις προκαταλήψεις.

Προσχεδιάζουμε περισσότερα, αλλά πραγματοποιούμε λιγότερα.

Κατασκευάζουμε μεγαλύτερους και πιο ισχυρούς υπολογιστές για να περιέχουν περισσότερες πληροφορίες, αλλά επικοινωνούμε όλο και λιγότερο.

Αυτοί είναι οι καιροί των fast food και της αργής χώνεψης, μεγάλων ανθρώπων και μικρών χαρακτήρων, των μεγάλων κερδών και των φτωχών σχέσεων.

Αυτοί είναι οι καιροί των διπλών μισθών και των περισσότερων χωρισμών, σπίτια πιο όμορφα αλλά διαλυμένες οικογένειες.

Αυτοί είναι οι καιροί των γρήγορων ταξιδιών, πάνες μιας χρήσης, της χαμένης ηθικής, των σχέσεων μιας νύχτας, των υπέρβαρων και των χαπιών που κάνουν για όλα από το να χαρείς, στο να ηρεμήσεις μέχρι και να αυτοκτονήσεις.

Είναι οι καιροί όπου πολλά φαίνονται και υπάρχουν στην “βιτρίνα αλλά το μαγαζί είναι άδειο”.

 George Carlin

Ατομικότητα, η κληρονομιά των τελευταίων 30 ετών

Αυτό που πραγματικά πληγώθηκαν είναι η ανθρώπινη σχέση, η οικογενειακή ζωή, αυτά που πραγματικά έχουν σημασία για εμάς. Το μόνο πράγμα που κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο δεν είναι το χρήμα. Είναι ξεκάθαρο ότι, πέρα απο ένα σημείο, έχουμε πολύ μικρό όφελος απο τον πλούτο. Αυτό που πραγματικά μας κάνει ετυχισμένους είναι οι άλλοι άνθρωποι. 

Είναι η σχέση μας με τους άλλους ανθρώπους που βλάφτηκε τα τελευταία 30 χρόνια. 

Συνεργαζόμαστε λιγότερο, δενόμαστε λιγότερο απο ποτέ, παντρευόμαστε λιγότερο και ο γάμος μας απειλείται παραπάνω απο ποτέ, και όλες οι σχέσεις που αντιπροσωπεύουν της μόνιμης ανεπιφύλακτης αγάπης των ανθρώπων, διαβρώνονται ή καταστρέφονται. 

Αυτή είναι η πραγματική κληρονομιά των τελευταίων 30 ετών και κατά κάποιο τρόπο πρέπει να συνέλθουμε και να επανεξανθρωπίσουμε τις ζωές μας. Αλλιώς όχι μόνο θα είναι άσχημες, κτηνώδες και μικρές, αλλά θα είναι και πολύ μοναχικές. 

Phillip Blond

Η Δύση αρχίζει να κατανοεί ότι το ανθρώπινό της έργο αποτυγχάνει. Η Δύση ήταν πεπεισμένη ότι αν ωθήσετε τους ανθρώπους να επιτύχουν ατομικά, η συσσωρευμένη επίτευξη των ατόμων θα οδηγήσει σε μια επιτυχημένη κοινωνία. Αυτό που η Δύση αρχίζει τώρα να συνειδητοποιεί είναι ότι το ατομικό επίτευγμα χωρίς να περιλαμβάνει τους ευάλωτους στην κοινωνία είναι μύθος. Η σκέψη ήταν: κάνε τη ζωή σου, να είσαι ατομικά επίδοξος, και μετά θα είσαι ατομικά επιτυχημένος και μετά θα είσαι ατομικά ευδόκιμος, και μετά θα είσαι ατομικά ετυχισμένος. Καταλήγεις να τα κάνεις αυτά σε μια γυάλα και η γυάλα έχει περιορισμένο ύψος και είναι περιοριστική και στο τέλος πεθαίνεις απο έλλειψη οξυγόνου. 

Ο άνθρωπος ζει επειδή επιδιώκει δεσμούς και επειδή τροφοδοτείτε απο αγάπη. Έτσι το απομονωμένο επιτυχημένο άτομο τελικά καταρρέει. 

Camila Batmanghelidjh

Για να βρείτε ένα σκοπό στη ζωή ΠΡΕΠΕΙ να είναι έξω απο τον εαυτό σας.